Μονόδρομος η αγωνιστική συμπόρευση | Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ | ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Μονόδρομος η αγωνιστική συμπόρευση

Η αγωνιστική συμπόρευση με το διεκδικητικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ αποτελεί μονόδρομο για τους εργαζόμενους στο εμπόριο, τους ιδιωτικούς υπάλληλους και τους αυτοαπασχολούμενους. Η κοινή δράση με αιτήματα που απαντούν στις σύγχρονες ανάγκες είναι η μοναδική που ανταποκρίνεται στα πραγματικά τους συμφέροντα.

Η σημερινή απεργιακή κινητοποίηση και οι κοινές απεργιακές συγκεντρώσεις σε όλη τη χώρα δεν έρχονται από το πουθενά. «Πατάνε» στη θετική εμπειρία του προηγούμενου διαστήματος. Αποτελούν συνέχεια των κοινών αγώνων εργαζομένων και αυτοαπασχολούμενων. Ενάντια στην αντιλαϊκή επιθετικότητα του κεφαλαίου και της κυβέρνησης, αιχμή της οποίας αποτελεί σήμερα η νομοθετική μεθόδευση της πλήρους απελευθέρωσης του ωραρίου.

Η απελευθέρωση του ωραρίου εντάσσεται στα μέτρα της κυβέρνησης για την επιτάχυνση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και στο χώρο του εμπορίου. Χαμένοι θα βγουν μόνο οι εργαζόμενοι και οι μικρέμποροι. Το εμπορικό κεφάλαιο θα βγει διπλά κερδισμένο. Από τη μια, εξασφαλίζει την πιο γρήγορη μονοπωλιακή συγκέντρωση του πλούτου, με τα χιλιάδες λουκέτα που θα επιφέρει η αδυναμία των αυτοαπασχολούμενων να επιβιώσουν στον καπιταλιστικό ανταγωνισμό με απελευθερωμένο ωράριο.

Από την άλλη, το κεφάλαιο κερδίζει ακόμα φθηνότερη εργατική δύναμη, καθώς η επιχειρούμενη πλήρης απελευθέρωση φέρνει μαζί της τη διεύρυνση των ελαστικών μορφών απασχόλησης, τα «τρίωρα» και «τετράωρα», την επέκταση της ανασφάλιστης εργασίας. Οι προωθούμενες αντιδραστικές αλλαγές στην οργάνωση του χρόνου εργασίας, έρχονται να πολλαπλασιάσουν το κέρδος του εμπορικού κεφαλαίου από την παράλληλη απελευθέρωση του ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων.

Μικρότεροι μισθοί σημαίνει και επιδείνωση της αγοραστικής δύναμης των εργαζόμενων. Αυτό απέδειξε και η λειτουργία της αγοράς με το ήδη διευρυμένο ωράριο που συνυπέγραψαν κυβέρνηση, εργοδότες και συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες στη ΓΣΕΕ και την ΟΙΥΕ. Η «κρίση» στην αγορά, αφορά μόνο τους μικρούς. Και δεν πρόκειται να ξεπεραστεί όσο ο εργαζόμενος - καταναλωτής δεν έχει μισθό στο ύψος των πραγματικών του αναγκών, σταθερή δουλιά, σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας.

Η κοινή δράση για το ωράριο μπορεί και πρέπει να αποτελέσει τη στέρεα βάση για ακόμα πιο μαζικούς και δυναμικούς αγώνες. Για την οικοδόμηση της κοινωνικής συμμαχίας ανάμεσα στους εργαζόμενους και τους μικροεπαγγελματίες, που πλήττονται από τον ίδιο αντίπαλο: το κεφάλαιο, τους πολιτικούς και συνδικαλιστικούς τους εκφραστές.

Είναι προς το συμφέρον των εργαζόμενων και των αυτοαπασχολούμενων η κοινή δράση να παίρνει ολοένα και βαθύτερα ταξικά χαρακτηριστικά. Η πολιτικοποίηση της πάλης, η οικοδόμηση του Μετώπου που θα διεκδικήσει μια άλλη εξουσία, όπου το λιανικό εμπόριο θα τεθεί υπό κοινωνικό έλεγχο, είναι η μόνη ρεαλιστική διέξοδος για το σύνολο των εργαζομένων και των μικρών εμπόρων.