Δεν περιμέναμε από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να μάθουμε ότι, μετά τον ΟΤΕ, και με πυξίδα τον ΟΤΕ, η κυβέρνηση σχεδιάζει την προώθηση νέων ανατροπών στις εργασιακές σχέσεις και στις υπόλοιπες πρώην ΔΕΚΟ. Μας είχαν προϊδεάσει για μια τέτοια εξέλιξη τα κυβερνητικά «παπαγαλάκια» από το καλοκαίρι ακόμα, όταν ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ υπέγραψαν την επαίσχυντη συμφωνία, η οποία υποθηκεύει το εργασιακό μέλλον των παιδιών τους... Σειρά, επομένως, έχουν η ΔΕΗ, η ΕΥΔΑΠ, ο ΟΣΕ, στη συνέχεια τα ΕΛΠΕ, οι αστικές συγκοινωνίες και ο χώρος των εργαζομένων στις πολεμικές βιομηχανίες της χώρας (ΕΑΒ, ΕΛΒΟ, ΕΒΟ).

Το κρίσιμο ερώτημα, στην προκειμένη περίπτωση, είναι σε τι αποσκοπεί η κυβέρνηση της ΝΔ με την επιχειρούμενη ανατροπή των εργασιακών σχέσεων στις πρώην ΔΕΚΟ. Ποιο είναι το τελικό διακύβευμα; Δε χρειάζεται πολλή σκέψη, για να καταλάβει κανείς ότι οι σχεδιαζόμενες εργασιακές ανατροπές δεν είναι παρά το πρώτο βήμα, στην πορεία της πλήρους ιδιωτικοποίησης των συγκεκριμένων επιχειρήσεων. Αίτημα, το οποίο η αστική τάξη της χώρας, αλλά και οι διεθνείς ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί, είχαν θέσει από την περίοδο ακόμα του ΠΑΣΟΚ. «Δεν αρκούν πλέον οι μετοχοποιήσεις στις ΔΕΚΟ», ισχυρίζονταν. «Η πολιτική αυτή (της εισόδου ιδιωτικού κεφαλαίου μέσω των μετοχοποιήσεων) δεν είναι πλέον αρκετή. Οι σημερινές συνθήκες, που διαμορφώνονται από την παγκοσμιοποιημένη οικονομία, απαιτούν την παράδοση των διοικήσεών τους σε ιδιώτες». Απλά και σταράτα λόγια. Το συλλογικό αυτό αίτημα της αστικής τάξης, το επαναλαμβάνει και το ΔΝΤ, με το προσχέδιο της έκθεσής του, όπου επισημαίνει: «Ωστόσο, θέτοντας τη λειτουργία των ΔΕΚΟ σε πιο επιχειρηματική βάση, θα πρέπει σε πολλές περιπτώσεις να θεωρηθεί σαν ένα πρώτο βήμα για την τελική ιδιωτικοποίησή τους». Αίτημα, το οποίο αποδέχτηκε περιχαρής ο κ. Αλογοσκούφης, ο οποίος, παρουσιάζοντας την ίδια έκθεση την προηγούμενη Τρίτη, ανέφερε: «Για ορισμένες εισηγμένες στο Χρηματιστήριο, η κυβέρνηση έχει ως στόχο την ιδιωτικοποίηση, αλλού θεωρούμε ότι θα πρέπει να λειτουργήσει ένα μεικτό σχήμα, με τη συμμετοχή του δημόσιου τομέα». Οι τελευταίες απλώς δεν είναι ακόμα έτοιμες... Πρέπει πρώτα να «εξυγιανθούν»!

Εχει ιδιαίτερη σημασία να επισημάνουμε ότι οι κυβερνητικοί σχεδιασμοί προωθούνται μέσα σε ένα περιβάλλον πλήρους εκφυλισμού του κυβερνητικού συνδικαλισμού, όχι μόνο στους χώρους αυτούς, αλλά και γενικότερα. Φαινόμενο, το οποίο έλαβε πλήρη εξέλιξη στην περίοδο του ΠΑΣΟΚ. Πρόκειται για τους συνδικαλιστές, που το 1996 πρωτοστάτησαν για την προώθηση του «εκσυγχρονιστικού» εγχειρήματος του ελληνικού καπιταλισμού με την άνευ όρων στήριξη των κυβερνήσεων Σημίτη. Είναι ακριβώς τα πρόσωπα εκείνα, που πρωτοστάτησαν στη δημιουργία κατασταλτικών μηχανισμών μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα, τα ίδια πρόσωπα που «κοσμούν» σήμερα τα ηγετικά κλιμάκια της ΓΣΕΕ, της ΑΔΕΔΥ και μεγάλων Ομοσπονδιών, κυρίως στις πρώην ΔΕΚΟ. Αυτό που έγινε στον ΟΤΕ δεν ήταν παρά η φυσιολογική κατάληξη πλήρως αλλοτριωμένων συνειδήσεων.

Η κατάσταση αυτή ασφαλώς και δημιουργεί επιπρόσθετα προβλήματα. Ανοίγει, όμως, διάπλατα το δρόμο στο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, για γενικευμένη αντεπίθεση. Η οποία, μαζί με τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς, θα συμπαρασύρει και το συνδικαλιστικό οχετό, που πνίγει σήμερα τις όποιες αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζομένων, την ενεργητική, μαζική, ταξική έκφραση της δυσαρέσκειας των λαϊκών στρωμάτων.