Στη μάχη για την υπογραφή των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας μπαίνουν οι ταξικές δυνάμεις, αποφασιστικά και στοχοπροσηλωμένα, όπως σηματοδότησε και η ιδιαίτερα μαζική σύσκεψη που οργάνωσε προχτές το ΠΑΜΕ, στο Συνδικάτο Οικοδόμων. Πρόκειται για μια μάχη ιδιαίτερα σημαντική αλλά και κρίσιμη, καθώς η συλλογική σύμβαση δεν περιορίζεται σε οικονομικά ζητήματα, αλλά αφορά τη συλλογική διεκδίκηση, περιφρούρηση και επέκταση των δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Η κρισιμότητα της συγκεκριμένης μάχης συνδέεται και με την κλιμάκωση της αντεργατικής επίθεσης του κεφαλαίου. Η επιλογή του ΣΕΒ να θέσει ως βασική προτεραιότητα το χτύπημα των συλλογικών συμβάσεων, ζητώντας ευθέως την κατάργησή τους, δεν είναι καθόλου τυχαία. Ο εγκλωβισμός των εργαζομένων σε ακόμα βαθύτερη ανασφάλεια, η ακόμα μεγαλύτερη έκθεσή τους στην εργοδοτική ασυδοσία, εξυπηρετούν τα στρατηγικά σχέδια του κεφαλαίου. Οι βιομήχανοι βάζουν στο στόχαστρό τους κι άλλες εργατικές κατακτήσεις: ζητούν να απολύουν ανεξέλεγκτα, να μειωθούν κι άλλο οι ασφαλιστικές τους εισφορές, απαιτούν νέες φοροαπαλλαγές, συρρίκνωση της λίστας με τα Βαρέα και Ανθυγιεινά επαγγέλματα, πάγωμα μισθών για εργαζόμενους σε περιοχές με μεγάλο ποσοστό ανεργίας, κλπ.

Πολύτιμο «δεκανίκι» στην υπηρεσία του κεφαλαίου είναι η ξεπουλημένη ηγεσία του συνδικαλιστικού κινήματος. Οι συμβιβασμένες παρατάξεις της πλειοψηφίας σπεύδουν να συζητήσουν στη λεγόμενη «Εθνική Επιτροπή Απασχόλησης», με ημερήσια διάταξη καθορισμένη από τις ανάγκες της εργοδοσίας. Νομιμοποιούν στη συνείδηση του εργάτη τις απαράδεκτες εργοδοτικές αξιώσεις, ονομάζουν (συν)«εταίρους» και «συν-διαπραγματευτές» τους ταξικούς αντιπάλους της εργατικής τάξης, που μεθοδεύουν την ένταση της εξαθλίωσής της. «Θολώνουν τα νερά» για να συγκαλύψουν τη συνειδητή τους συμπαράταξη με τα κριτήρια της «επιχειρηματικής ανταγωνιστικότητας». Η συμβιβασμένη πλειοψηφία του συνδικαλιστικού κινήματος δεν μπορεί, ούτε και θέλει να δώσει τη μάχη με άξονα τα συμφέροντα της εργατικής τάξης.

Στον αντίποδα, οι ταξικές δυνάμεις έχουν ήδη δρομολογήσει την προετοιμασία ανάπτυξης διεκδικητικής δράσης. Με συνεδριάσεις διοικητικών συμβουλίων και γενικών συνελεύσεων για την οργάνωση της πάλης, για να πάρουν οι ίδιοι οι εργάτες την υπόθεση στα χέρια τους. Τα ταξικά συνδικάτα καλούνται να πρωτοστατήσουν στη μάχη για την προάσπιση και διεύρυνση των εργασιακών δικαιωμάτων. Να ενημερώσουν για την ένταση της εργοδοτικής επίθεσης και να θέσουν διεκδικήσεις που ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες της εργατικής οικογένειας. Να «οργώσουν» θαρρετά κάθε τόπο δουλιάς, να αξιοποιήσουν την πλούσια πείρα που αποκαλύπτει τον φιλοεργοδοτικό ρόλο της πλειοψηφίας της ηγεσίας στη ΓΣΕΕ. Ετσι ώστε να αναδειχτεί η επιτακτική αναγκαιότητα συσπείρωσης των εργαζομένων γύρω από το ΠΑΜΕ.

Καθοριστικός παράγοντας για τα αποτελέσματα αυτής της μάχης, αλλά και τα βήματα που θα αφήσει στην οργάνωση της ταξικής πάλης, είναι η άμεση επαφή και κουβέντα με τους εργάτες, τις εργάτριες. Η συμβολή για να «σπάσει» η εργοδοτική τρομοκρατία, να πειστούν για την αξία του συλλογικού αγώνα και να ενταχθούν περισσότεροι στη συλλογική δράση, να κάνουν προσωπική τους υπόθεση τη μάχη για την υπογραφή των συλλογικών συμβάσεων. Δίνοντας την ερχόμενη Δευτέρα το «παρών» τους στη μαζική παράσταση διαμαρτυρίας που οργανώνει το ΠΑΜΕ έξω από το υπουργείο Απασχόλησης, για να καταγγείλουν τη συμπαιγνία των εταίρων. Δίνοντας καθημερινό, μαχητικό, ταξικό «παρών» στον τόπο δουλιάς τους, την κινητοποίηση, την εξόρμηση, τη συνέλευση.