Τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης, τα γνωστά ΤΣΑ, που πρώτο νομοθέτησε το ΠΑΣΟΚ, νεκρανασταίνουν κυβέρνηση, εργοδοτικές οργανώσεις και πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, για να υπονομεύσουν τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, να μειώσουν το λεγόμενο εργατικό κόστος, συμπιέζοντας στο έπακρο τους μισθούς και τα μεροκάματα. Κάτω από τη γνωστή φιλολογία, για στοχευμένες δράσεις που θα καταπολεμήσουν δήθεν την ανεργία, ξεπροβάλλει η γυμνή απαίτηση του ΣΕΒ, να μην εφαρμόζονται οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας σε περιοχές, νομούς, ακόμα και κλάδους. Μάλιστα, στην παρούσα φάση, ο ρόλος των ΤΣΑ θα διευρυνθεί, περιλαμβάνοντας μια σειρά από φορολογικά και χρηματοδοτικά κίνητρα, πάντα υπέρ των επιχειρήσεων.

Αυτό είναι το αποτέλεσμα της συνεδρίασης της Εθνικής Επιτροπής Απασχόλησης που επιμόνως ζητούσε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και ο ΣΕΒ, επιβεβαιώνοντας για πολλοστή φορά ότι αυτός ο «κοινωνικός διάλογος» είναι το μέσο που οδηγεί και θα οδηγεί μόνο σε νέα προνόμια για την ντόπια πλουτοκρατία και τον ΣΕΒ. Είναι παράλληλα το άλλοθι κάθε κυβέρνησης, για να νομοθετεί σε βάρος των εργαζομένων και των δικαιωμάτων τους. Ως εκ τούτου, ο θρήνος και ο κλαυθμός του ΣΕΒ για την ανεργία, απέδωσε τα μέγιστα. Μόνο που αυτά που απέδωσε δεν μπαίνουν στο λογαριασμό των ανέργων και των εργαζομένων, αλλά των βιομηχάνων. Οι βιομήχανοι, μπορεί να είναι ευγνώμονες στην πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, αφού τους έδωσε τη δυνατότητα να στήσουν άλλη μια υποκριτική παράσταση, να εκστομίσουν λόγους υπέρ των αδυνάτων... και στο τέλος να κάνουν ταμείο! Το δικό τους ταμείο. Είναι δε χαρακτηριστικό ότι παρά τις δημαγωγικές κορόνες για την ανεργία, ούτε ένα μέτρο, ούτε μια πρόταση, από όσες ακούστηκαν, δεν αφορούσε στους 500.000 και πλέον ανέργους.

Αντίθετα, για άλλη μια φορά, στον τοίχο στήθηκαν οι εργαζόμενοι, οι «βολεμένοι» κατά την έκφραση του προέδρου του ΣΕΒ, τα μεροκάματα των 26 ευρώ! Δόθηκε, δηλαδή, η δυνατότητα να αναπαραχθεί η προπαγάνδα που βάζει αντιμέτωπους ανέργους και εργαζόμενους, αποκρύβοντας έτσι την πραγματική αντίθεση μεταξύ του κεφαλαίου και των εργαζομένων αλλά και των ανέργων.

Τα αποτελέσματα της Εθνικής Επιτροπής Απασχόλησης, βαθιά αντεργατικά και αντιδραστικά, πρέπει να σημάνουν καμπανάκι για την εργατική τάξη. Να ξεσηκώσουν και να κινητοποιήσουν συνδικάτα και εργαζόμενους. Πολύ περισσότερο, που ήδη οι τραπεζίτες «έπιασαν» το μήνυμα και πλέον προκλητικά αρνούνται να υπογράψουν κλαδική σύμβαση εργασίας.

Η δυναμική διαμαρτυρία των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ, την ώρα της συνεδρίασης, δίνουν το στίγμα. Η υπεράσπιση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, η μάχη για την υπογραφή συμβάσεων που θα κατοχυρώνουν δικαιώματα και θα ικανοποιούν τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων, αποκτά πλέον κρίσιμη σημασία. Κανένας συνδικαλιστής, κανένα συνδικάτο δεν μπορεί να «γυρίσει την πλάτη» απ' αυτή την υποχρέωση. Το αγωνιστικό πρόγραμμα του ΠΑΜΕ, το πλαίσιο αιτημάτων του, δίνουν τη βάση για μια στέρεη και πλατιά συσπείρωση όλων των εργαζομένων. Ταυτόχρονα, γίνεται ακόμα πιο επιτακτική η ανάγκη απεγκλωβισμού εργαζομένων και συνδικάτων, από την πολιτική του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, από την καταστροφική στρατηγική της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ. Μια πολιτική που βυθιζόμενη στο βούρκο της ανυποληψίας, βουλιάζει μαζί της και τα στοιχειώδη και αδιαπραγμάτευτα δικαιώματα εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων.