Είναι γεγονός ότι οι δυνάμεις του ιμπεριαλιστικού πολέμου, ανοίγουν συνεχώς νέα μέτωπα. Με πρωτοστάτες τα ισχυρά καπιταλιστικά κράτη που ηγούνται στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα, επιδιώκουν να επιβάλλουν διά πυρός και σιδήρου τα συμφέροντα των μονοπωλίων ανά τον κόσμο, με δεδομένη την ένταση της καπιταλιστικής διεθνοποίησης και τους οξύτατους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς για το μοίρασμα εδαφών πλούσιων σε πρώτες ύλες και πηγές ενέργειας, όπως και τον έλεγχο των ενεργειακών δρόμων. Η περίπτωση του Ιράν έρχεται να προστεθεί σ' αυτές του Ιράκ, του Αφγανιστάν και της Γιουγκοσλαβίας, αποκαλύπτοντας ότι η πολεμική επιθετικότητα του κεφαλαίου αναπαράγεται σε μεγαλύτερη ένταση. Αυτή η πραγματικότητα αναδεικνύει την αναγκαιότητα για το αντιιμπεριαλιστικό περιεχόμενο του αντιπολεμικού φιλειρηνικού αγώνα, που πρέπει να γίνεται υπόθεση όλου του λαού, ενάντια στις αιτίες που γεννούν τον πόλεμο και στις εξουσίες που τον κάνουν.

Στη χώρα μας, το ΚΚΕ έθεσε εξ αρχής τα πράγματα σε αυτή τη βάση, αποκαλύπτοντας τους πραγματικούς ενόχους και καταγγέλλοντας ταυτόχρονα τις δυνάμεις της πλουτοκρατίας, ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, που επιβάλλουν την ενεργή συμμετοχή της χώρας στην ιμπεριαλιστική δράση, μέσα από τη συμμετοχή στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς (ΝΑΤΟ, ΕΕ), αλλά και δυνάμεις όπως ο ΣΥΝ που καλλιεργούν αυταπάτες για το χαρακτήρα της νέας ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων, προωθώντας την ουτοπία για μετατροπή της ΕΕ σε αντίπαλο στις ΗΠΑ δέος. Δυνάμεις που επιμένουν στην προβολή του πασιφιστικού στόχου «όχι στον πόλεμο», αρνούμενοι όμως να συμβάλλουν στον αγώνα για καμιά συμμετοχή της χώρας μας σ' αυτόν, σε συνδυασμό με την πάλη για κατάργηση των αιτιών που τον γεννάνε.

Δεν είναι τυχαίο επίσης ότι αποσιωπούν συστηματικά την αλήθεια, ότι δηλαδή η ίδια μήτρα που γεννάει τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, γεννάει και την ολομέτωπη επίθεση του κεφαλαίου στη ζωή των εργαζομένων. Οι ίδιες πολιτικές δυνάμεις - ΠΑΣΟΚ και ΝΔ - που προωθούν στο εσωτερικό της χώρας τις «νέες» μεσαιωνικές εργασιακές σχέσεις, που αναγάγουν την κερδοφορία του κεφαλαίου σε ιδεολογία των εργαζομένων, που μετατρέπουν την κατάρα της ανεργίας σε ευλογία για την πλουτοκρατία, που εμπορευματικοποιούν τα δικαιώματα στην Υγεία, την Παιδεία και την αξιοπρεπή διαβίωση, είναι οι ίδιες δυνάμεις, που στηρίζουν τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και τις αξιοποιούν για να κερδίσει η αστική τάξη της χώρας μια καλύτερη θέση στο νέο ιμπεριαλιστικό καταμερισμό. Και είναι συνένοχες και συμμέτοχες στον ταξικό πόλεμο του κεφαλαίου κατά της εργατικής τάξης.

Το λαϊκό κίνημα μπροστά σ' αυτή την κατάσταση, με μπροστάρη το ταξικό εργατικό κίνημα, έχει το καθήκον να αποκρούσει την ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα. Που σημαίνει ότι με τη δράση του πρέπει να πετύχει τη μεγαλύτερη δυνατή συσπείρωση στο στόχο «καμιά εμπλοκή της Ελλάδας στην ιμπεριαλιστική δράση και τον όποιο κυοφορούμενο πόλεμο», σε συνδυασμό με το διεθνή συντονισμό της αντιιμπεριαλιστικής πάλης, ενάντια στις επιλογές της πλουτοκρατίας και των πολυεθνικών του πολέμου. Αυτή η δράση πρέπει να συνδέεται με την προοπτική που έχει χαράξει το ΚΚΕ για τη συγκρότηση του αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού μετώπου πάλης για τη λαϊκή εξουσία. Αυτή την Κυριακή, με τη μαζική συμμετοχή στη Μαραθώνια Πορεία Ειρήνης και στις άλλες αντιιμπεριαλιστικές εκδηλώσεις, στέλνουμε αυτά τα μηνύματα επιδιώκοντας το αντιιμπεριαλιστικό κίνημα να έχει συνέχεια για την ακόμη πιο πλατιά συσπείρωση κατά της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας και της συμμετοχής της Ελλάδας σ' αυτήν.