Το τάχα «ανώδυνο» διαζύγιο του Μαυροβουνίου με τη Σερβία δε θα είναι το τελευταίο κεφάλαιο στην ιστορία διάλυσης της πρώην Γιουγκοσλαβίας και αδιαμφισβήτητα ούτε η ύστατη λέξη στο ντόμινο των γεωπολιτικών και συνοριακών ανακατατάξεων στα Βαλκάνια. Αλλωστε αρκετοί απ' αυτούς που σήμερα πανηγυρίζουν, επιλέγουν σκοπίμως να «λησμονούν» πως οι «βελούδινες» ανεξαρτησίες της Κροατίας, της Σλοβενίας το '91, συνοδεύτηκαν, λίγο μετά, από τον ανελέητο πόλεμο που προκάλεσαν στην περιοχή η τότε ΕΟΚ και οι ΗΠΑ με τις «ευλογίες» του Βατικανού... `Η τις μετέπειτα βρώμικες επιδρομές του ΝΑΤΟ εις βάρος των Σερβοβοσνίων για την «ειρήνη» του Ντέιτον και τις κατοπινές εγκληματικές ΝΑΤΟικές επιδρομές του '99 με άλλοθι τα «ανθρώπινα δικαιώματα» στο Κοσσυφοπέδιο.

Ετσι, είναι υποκριτικοί οι πανηγυρισμοί των Ευρωενωσιακών αξιωματούχων για το «αναίμακτο» διαζύγιο και τη «γέννηση» ενός ακόμη ανεξάρτητου κρατιδίου. Πανηγυρισμοί, που γίνονται βεβαίως για τις ευκαιρίες που δημιουργεί, για το μεγάλο κεφάλαιο και τα στρατηγεία του ΝΑΤΟ, η πολιτική του «διαίρει και βασίλευε» σ' αυτή τη μικρή - αλλά σημαντική γεωπολιτικά - λωρίδα γης στην Αδριατική. Και ενώ ο λαός του στενάζει απ' την ανεργία, την παραοικονομία και το οργανωμένο έγκλημα... του σερβίρουν συνεχώς την «καραμέλα» της ένταξης σε ΕΕ και ΝΑΤΟ και το παραμύθι πως η είσοδός τους στην ευρω-ατλαντική «κολυμπήθρα του Σιλωάμ» θα τους απαλλάξει απ' την καταδίκη στην ανεργία και τη φτώχεια...

Γι' αυτό και η δημιουργία ενός ακόμη ανεξάρτητου κρατιδίου - άνδρου εν πολλοίς του οργανωμένου εγκλήματος και του λαθρεμπορίου ναρκωτικών και όπλων - μόνον αιτία για πανηγυρισμούς δεν είναι. Το Μαυροβούνιο, πλάι στο άλλο προτεκτοράτο των ιμπεριαλιστών, το Κοσσυφοπέδιο (διόλου συμπτωματικά επίσης άνδρο οργανωμένου εγκλήματος και φτώχειας...), είναι πιόνια της ίδιας σκακιέρας στα Βαλκάνια. Κυρίως επειδή η «λογική» της διχοτόμησης κρατών και λαών - είτε επιφανειακά «βελούδινη», είτε πρακτικά επώδυνη - δεν πρόκειται να σταματήσει εδώ: Στα Βαλκάνια, με την - προ πολλού σχεδιαζόμενη... - «ανεξαρτητοποίηση» του Κοσσυφοπεδίου, και τη βραδυφλεγή βόμβα της εύθραυστης συγκυβέρνησης Σλαβομακεδόνων και Αλβανών στην ΠΓΔΜ...

Ηδη σε περιοχές της πρώην ΕΣΣΔ, το Μαυροβούνιο χρησιμοποιείται σαν «υπόδειγμα» για...«πολιτισμένες συνοριακές ανακατατάξεις», με τον λεγόμενο «πρόεδρο» της Απχαζίας, να λέει πως «τώρα θα πρέπει να αποκτήσουν την ανεξαρτησία τους», «πολιτισμένα» η Απχαζία και η νότια Οσετία... Επιπλέον, και στο νότιο Σουδάν, η περσινή συμφωνία ειρήνης συμπεριελάμβανε αναφορά για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για πιθανή ανεξαρτησία κατά το πρότυπο εκείνου που διεξήχθη για τη διάλυση της Ενωσης Σερβίας - Μαυροβουνίου. Το Μαυροβούνιο, επομένως, δεν είναι «μία ξεχωριστή» υπόθεση, όπως κηρύσσει ο Σολάνα ή ο ΓΓ του ΝΑΤΟ. Είναι απλώς ένα μικρό μέρος μιας ευρύτερης ιμπεριαλιστικής «ατζέντας»...