Πανάκριβα καλείται ο ελληνικός λαός να πληρώσει την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, που, σύμφωνα και με τις κοινοτικές κατευθύνσεις, ακολουθούν τόσο η κυβέρνηση της ΝΔ σήμερα, όσο και η προηγούμενη του ΠΑΣΟΚ. Απτό παράδειγμα αποτελούν οι περιβόητες «συμβάσεις παραχώρησης», με τις οποίες οι εθνικοί αυτοκινητόδρομοι παραδίδονται σε ελάχιστους ελληνικούς και ξένους κατασκευαστικούς ομίλους, που θα τους εκμεταλλεύονται για 30 τουλάχιστον χρόνια, εξασφαλίζοντας σίγουρη και πλουσιοπάροχη ετήσια κερδοφορία. Αντίθετα, ο ελληνικός λαός υποχρεώνεται σε διπλή αφαίμαξη, αφού πληρώνει και σαν φορολογούμενος για την κατασκευή και σαν χρήστης, μέσω, κυρίως, των διοδίων, αλλά και των άλλων υπηρεσιών.

Ηδη, ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Γ. Σουφλιάς, προχτές, προανήγγειλε αυξήσεις στα διόδια, με τα οποία θα προικοδοτηθούν οι ιδιώτες, από τις αρχές του νέου χρόνου. Πρόκειται για αυξήσεις - φωτιά, αφού μέσα στην επόμενη πενταετία θα φτάσουν κλιμακωτά μέχρι και στο 280%! Και, βέβαια, οι αυξήσεις αυτές δε θα έχουν επίπτωση μόνο στην τσέπη των οδηγών, αλλά και σ' όλα τα λαϊκά στρώματα της χώρας μας, αφού θα πυροδοτήσουν αυξήσεις σε πολλές υπηρεσίες, όπως, π.χ., τα εισιτήρια των λεωφορείων, και στα προϊόντα που μεταφέρονται οδικά. Στο μεταξύ, όπως δείχνει η εμπειρία, από τις συμβάσεις για το αεροδρόμιο Σπάτων, τη γέφυρα Ρίου - Αντιρρίου και την Αττική Οδό, το μεγάλο κεφάλαιο θησαυρίζει....

Για παράδειγμα, τα συνολικά έσοδα της ιδιωτικής εταιρείας, που εκμεταλλεύεται την Αττική Οδό, υπολογίζεται ότι θα φτάσουν τα 6 δισεκατομμύρια ευρώ, για το χρόνο που έως τώρα έχει συμφωνήσει να την εκμεταλλεύεται, όσο περίπου είναι το κόστος για να κατασκευαστούν οι έξι οδικοί άξονες με την περιβόητη «συγχρηματοδότηση». Μια «συγχρηματοδότηση», που αποδεικνύεται «λεόντεια» σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων, αφού - κατά γενική ομολογία - η συμβολή του μεγάλου κεφαλαίου στο κόστος της κατασκευής είναι μικρότερη και από το 10%!

Ουσιαστικά, το κράτος - όπως έχει επισημάνει επανειλημμένα το ΚΚΕ - θα μπορούσε μόνο του να παράγει περισσότερα, φθηνότερα και ασφαλέστερα έργα, με τα ίδια χρήματα που σήμερα καταβάλλει στο βωμό της διασφάλισης της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων, μέσω της «συγχρηματοδότησης», που ακολουθούν πιστά ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Εκτός από το γεγονός ότι η μέθοδος αυτή - που πάει να παγιωθεί και στα μικρότερα έργα με τις περιβόητες ΣΔΙΤ - επιδρά αρνητικά στον προγραμματισμό και την ιεράρχηση των έργων, που δεν εκτελούνται πια με γνώμονα το λαϊκό συμφέρον, αλλά το συμφέρον του κεφαλαίου.

Ο ελληνικός λαός, επομένως, βγαίνει πολλαπλά χαμένος από αυτήν την πολιτική: και χαρατσωμένος, και χωρίς να ικανοποιούνται βασικές του ανάγκες από πλευράς υποδομών. Μια πολιτική, που, εκτός του ΚΚΕ, καμία άλλη από τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου δεν έχει τη διάθεση να την καταργήσει, μαζί με τα πανάκριβα διόδια. Ο ελληνικός λαός, λοιπόν, πρέπει να αλλάξει το συσχετισμό των δυνάμεων σε βάρος των κομμάτων της ολιγαρχίας. Οι τοπικές εκλογές αποτελούν βήμα σ' αυτήν την κατεύθυνση. Ξέρει, επίσης, ότι η «Νομαρχιακή Αγωνιστική Συνεργασία» και η «Συμπαράταξη για την Αθήνα» και οι άλλες δημοτικές Κινήσεις συνεργασίας σε όλη τη χώρα βρέθηκαν στο πλάι του το καλοκαίρι - και θα βρεθούν πάλι στο μέλλον - οργανώνοντας κινητοποιήσεις για την κατάργηση των διοδίων. Ας κάνει το βήμα, ενισχύοντας αυτές τις δυνάμεις στις εκλογές του Οκτώβρη, τιμωρώντας όλους αυτούς που τον χαρατσώνουν.