Μπορεί ο Λίβανος να έφυγε από τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, μπορεί να «εξαφανίστηκε» από τα δελτία των ειδήσεων, όμως οι τραγικές συνέπειες της εισβολής του Ισραήλ πληρώνονται και θα πληρώνονται για πολλά χρόνια από το λιβανέζικο λαό. Πολύ περισσότερο που η εγκατάσταση στρατευμάτων κατοχής στην πολύπαθη χώρα, τη μετατρέπει σε πεδίο αντιπαράθεσης και ανταγωνισμών των ξένων ιμπεριαλιστικών συμφερόντων. Και σε συνδυασμό με το Παλαιστινιακό ζήτημα, καθιστά τη Μέση Ανατολή συνολικά τόπο διεξαγωγής των ιμπεριαλιστικών παιγνίων. Απ' αυτή την άποψη η ιμπεριαλιστική δράση όχι μόνο δεν ανακόπτεται αλλά απλώνεται, παίρνει ακόμα πιο επικίνδυνες μορφές και επιφυλάσσει νέους κινδύνους και τραγωδίες για όλους τους λαούς της περιοχής, τους εργαζόμενους όλου του κόσμου.

Μπροστά σε αυτές τις εξελίξεις, με δεδομένη την αύξηση της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας, η απάντηση δεν μπορεί να είναι άλλη από την ενίσχυση του προλεταριακού διεθνισμού, την ένταση των προσπαθειών του εργατικού κινήματος σε όλο τον κόσμο ενάντια στα σχέδια που θέλουν λαούς να στενάζουν κάτω από τον ιμπεριαλιστικό ζυγό των ΗΠΑ, έρμαια στους σχεδιασμούς του διεθνούς κεφαλαίου, της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των άλλων ιμπεριαλιστικών κέντρων και μηχανισμών. Γιατί μόνο οι εργαζόμενοι, σε όποια εθνικότητα ή θρησκεία και αν ανήκουν μπορούν να βάλουν φρένο στο εγκληματικό έργο των ιμπεριαλιστών, να χαλάσουν τα σχέδιά του, να υπερασπίσουν τα αναφαίρετα δικαιώματά τους, το δικαίωμά τους στη ζωή και στην προκοπή.

Εκφραση ακριβώς αυτής της ανάγκης είναι και η πρωτοβουλία της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας για τη διοργάνωση στην Αθήνα, την Κυριακή 10 Σεπτέμβρη, της Ευρωπαϊκής Συνδικαλιστικής Συνδιάσκεψης για το Λίβανο και την Παλαιστίνη. Η σημαντική αυτή παρέμβαση αποτυπώνεται ήδη στη μεγάλη συμμετοχή συνδικάτων και συνδικαλιστικών οργανώσεων από την Ευρώπη και τις χώρες της Μέσης Ανατολής. Ταυτόχρονα η συμμετοχή αυτή, μαρτυρά το αυξημένο κύρος της ΠΣΟ, τον αναπροσανατολισμό της δράσης της μετά το τελευταίο 15ο Συνέδριό της, πέρυσι στην Αβάνα της Κούβας. Μια δράση που ενισχύει τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά της οργάνωσης. Μιας οργάνωσης με ιστορία, που συνενώνει στις τάξεις της εκατομμύρια εργαζόμενους και από τις πέντε ηπείρους του πλανήτη.

Το ΠΑΜΕ, από την πρώτη στιγμή βρέθηκε στο πλευρό του Λιβανέζικου λαού, συνεχίζει να στηρίζει τον αγώνα των Παλαιστινίων και το δικαίωμά τους να έχουν δικό τους κράτος, να ξετινάξουν την ισραηλινή κατοχή. Γι' αυτό και την Κυριακή, τα συνδικάτα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, οι φίλοι του και τα στελέχη του, η εργαζόμενη νεολαία της Αθήνας θα δώσουν δυναμικό «παρών» στην εκδήλωση της διεθνιστικής αλληλεγγύης στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. Και στο μέλλον θα πρωτοστατεί στις προσπάθειες για βάθεμα της συνεργασίας, της συντονισμένης δράσης με τους εργαζόμενους και τα συνδικάτα άλλων χωρών και πάντα με σταθερό προσανατολισμό ενάντια στον ιμπεριαλισμό, την καταπίεση και την εκμετάλλευση. Θα είναι πάντα στην πρώτη γραμμή, μαζί με τους λαούς που αντιστέκονται.