Νέο «βασανιστικό» ερώτημα προέκυψε αίφνης στην πολιτική ζωή: Θα γίνουν ή όχι πρόωρες εκλογές την ερχόμενη άνοιξη ή το αργότερο το ερχόμενο φθινόπωρο; Γύρω από αυτό σηκώνεται ο συνήθης κουρνιαχτός και η εκλογολογία φουντώνει, λες και αυτό είναι το μείζον πρόβλημα που αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή ο λαός. Ακριβώς αυτό όμως επιδιώκουν: Να στραφεί η προσοχή της «κοινής γνώμης» στο πότε θα διεξαχθούν οι εκλογές και άρα να περιμένει μέχρι τότε «μήπως προκύψει κάτι καλύτερο»...

Φυσικά, η εκλογολογία και η χρονική στιγμή που εκδηλώθηκε δεν είναι τυχαία. Υποδαυλίζεται από την κυβέρνηση, η οποία, παρά τις περί του αντιθέτου επίσημες διαβεβαιώσεις της, ότι οι εκλογές θα γίνουν το 2008, μελετά «όλα τα σενάρια», τα οποία φροντίζει να διοχετευτούν προς τα έξω προκειμένου να σφυγμομετρήσει τις αντιδράσεις και να «ωριμάσει τις συνθήκες». Σε κάθε περίπτωση πρέπει να είναι ξεκάθαρο ότι η κυβέρνηση της ΝΔ αφ' ενός υπολογίζει τις λαϊκές αντιδράσεις σε σχέση με την προώθηση των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων, αφ' ετέρου θέλει να καλλιεργήσει κλίμα αναμονής ότι μπορεί να κάνει παραχωρήσεις σε ορισμένα τμήματα των εξαθλιωμένων λαϊκών στρωμάτων, ψίχουλα δηλαδή, προκειμένου να δημιουργήσει προϋποθέσεις για νέα κυβερνητική θητεία. Αν προσφύγει, λοιπόν, πρόωρα στις κάλπες ένα πράγμα επιδιώκει: Πώς θα «ανανεώσει» (διάβαζε υφαρπάσει) τη λαϊκή εντολή ώστε να προχωρήσει με ταχύτατους ρυθμούς στην υλοποίηση των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων.

Η ατζέντα της κυβέρνησης είναι γνωστή και προκαθορισμένη από τα έως τώρα πεπραγμένα της: Νέες ανατροπές στο Ασφαλιστικό, συνέχεια στις αντιδραστικές αλλαγές στην Παιδεία, ιδιωτικοποίηση των ΑΕΙ, παραπέρα ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, απελευθερώσεις αγορών, πλήρης ιδιωτικοποίηση ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, εκποίηση δασών και ακτών κ.ο.κ. Οποιος και αν είναι στην κυβέρνηση από τους δύο μονομάχους θα αναλάβει να τα κάνει πράξη, εννοείται με την αμέριστη βοήθεια και συναίνεση του άλλου, αφού σε καμία από τις παραπάνω αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις δε διαφωνούν. Ταυτόχρονα, τόσο η κυβέρνηση της ΝΔ όσο και η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ επιδιώκουν να πάνε στις κάλπες με στόχο να δώσουν κάποιες ελάχιστες «δεσμεύσεις» στους μισθωτούς και τους συνταξιούχους, ότι τάχα κάτι θα τους «παραχωρήσουν», ώστε να έχουν «λυμένα τα χέρια τους» στη συνέχεια για ένταση της επίθεσης.

Από την άλλη, δεν πρέπει να διαφεύγει ότι στο διάστημα μέχρι τις εκλογές, όποτε και αυτές γίνουν, δε σταματά η ολομέτωπη αντιλαϊκή επίθεση. Η κυβέρνηση, με τη βοήθεια του ΠΑΣΟΚ, προχωρά το λεγόμενο μικρό Ασφαλιστικό, τον αντιδραστικό νόμο - πλαίσιο για τα πανεπιστήμια, τις ιδιωτικοποιήσεις, ενώ δημιουργεί τις προϋποθέσεις (συνταγματική αναθεώρηση) για τη νέα αντιλαϊκή επέλαση μετά τις εκλογές.

Ελάχιστα, λοιπόν, ενδιαφέρει ο χρόνος διεξαγωγής των εκλογών είτε γίνουν την άνοιξη είτε το φθινόπωρο. Αυτό που καίει κυριολεκτικά τις λαϊκές μάζες είναι αν και πώς θα αλλάξουν τα πράγματα, αν θα λυθούν καυτά λαϊκά προβλήματα. Και εδώ η απάντηση είναι καθαρή. Απαιτείται ένταση των διεκδικητικών αγώνων για την ικανοποίηση όλων των αναγκών τους και πολιτικοποίηση αυτών των αγώνων. Χρειάζεται να εγκαταλείψουν μαζικά και τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Μόνο αν αλλάξουν αποφασιστικά οι κοινωνικοπολιτικοί συσχετισμοί και ενισχυθεί σημαντικά το ΚΚΕ, θα φέρουν στο προσκήνιο το δικό τους δρόμο.