Η πρόταση μομφής του ΠΑΣΟΚ κατά της κυβέρνησης δεν αντανακλά αντίθεση στην κυβερνητική πολιτική. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ το αίτημά του για άμεση προσφυγή στις κάλπες το συνόδευσε, χτες, με τη διευκρίνιση - για να μην υπάρξουν και παρεξηγήσεις - ότι παρά την αποχώρηση του κόμματός του από τις διαδικασίες αναθεώρησης του Συντάγματος, οι θέσεις του ισχύουν, όπως, π.χ., η συμφωνία του στην αναθεώρηση του άρθρου 16. Επίσης, με δεδομένο τον κοινοβουλευτικό συσχετισμό, δε φαίνεται ότι το ΠΑΣΟΚ έχει αυταπάτες πως θα καταδικαστεί από τη Βουλή η κυβέρνηση της ΝΔ. Επομένως, έχει άλλες στοχεύσεις. Αποτελεί μια κίνηση, που την «αγκάλιασε» η κυβέρνηση, στα πλαίσια της ανάγκης του αστικού πολιτικού συστήματος να λειτουργεί τόσο αποτελεσματικά ώστε να συγκαλύπτει αυτό που ολοένα και περισσότερο και σε ολοένα και πιο πλατιές λαϊκές δυνάμεις αποκαλύπτεται, η στρατηγική σύμπλευση των δύο κομμάτων της πλουτοκρατίας.

Είναι γεγονός ότι ολοένα και περισσότερο γίνεται ορατή όχι η αδυναμία του ΠΑΣΟΚ να επεξεργαστεί αντιπολιτευτική πολιτική στην κυβέρνηση, όπως έχει σχολιαστεί πολλές φορές στον αστικό Τύπο, αλλά το γεγονός ότι δε θέλει και δεν μπορεί να το κάνει γιατί η πολιτική του, σε όλα τα μεγάλα, κρίσιμα για το λαό ζητήματα, συμπλέει με αυτή της κυβέρνησης και υπηρετεί τα ίδια ακριβώς ταξικά συμφέροντα, αυτά του κεφαλαίου. Είναι χαρακτηριστική η μόνιμη επωδός στον δήθεν αντιπολιτευτικό λόγο του ΠΑΣΟΚ, ότι η κυβέρνηση είναι άτολμη στην προώθηση των μεταρρυθμίσεων. Που σημαίνει ότι το ΠΑΣΟΚ ενδιαφέρεται για τη γοργή προώθηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων σε όφελος του κεφαλαίου. Το ΠΑΣΟΚ έχει επομένως ανάγκη να συγκαλύψει πρώτ' απ' όλα στους δικούς του ψηφοφόρους αλλά και στο λαό γενικότερα την ταξική ουσία της δικής του πολιτικής.

Η ΝΔ επίσης αντιμετωπίζει εμπόδια στο να εφαρμόσει την πολιτική της, φαίνεται αυτό χαρακτηριστικά στο μέτωπο της Παιδείας, και να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του κεφαλαίου για γοργή προώθηση όλων των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων εδώ και τώρα. Αλλωστε, η κυβέρνηση έχει και μετρά την ταχτική της έτσι που να μη δημιουργεί προϋποθέσεις συνολικής αμφισβήτησης της αστικής πολιτικής και του πολιτικού συστήματος από τις λαϊκές δυνάμεις.

Τώρα η ευθύνη περνά στην εργατική τάξη, στο λαό και τη νεολαία. Με τη δύναμη της κοινωνικοπολιτικής τους δράσης, τη συνέχιση και ένταση των αγώνων, αλλά και με την ψήφο τους όταν γίνουν εκλογές, να απαντήσουν στον εκβιασμό του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ για το ποιο από τα δύο κόμματα διαχειρίζεται την κλοπή του πλούτου που παράγουν για να τον δίνει στην ολιγαρχία. Λαϊκή μομφή σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, χειραφέτηση από την πολιτική τους με μαζική εγκατάλειψη και των δύο, αντεπίθεση με αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ, είναι μονόδρομος για φιλολαϊκές εξελίξεις.