Οσο ξεδιπλώνεται με ένταση η αντιλαϊκή επίθεση της πλουτοκρατίας, με την προώθηση των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων, τόσο τα κόμματα της πλουτοκρατίας και τα προπαγανδιστικά επιτελεία της, μπροστά και στην ανάπτυξη διεκδικητικών αγώνων από την εργατική τάξη και τη νεολαία, αναπτύσσουν μια επικίνδυνη προπαγάνδα θέτοντας στον ελληνικό λαό το ψευδεπίγραφο δίλημμα: «Μεταρρυθμίσεις ή στασιμότητα». Η προσπάθειά τους δε θα ήταν ολοκληρωμένη, αν δε συνοδευόταν από επίθεση τόσο στο ΚΚΕ όσο και το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, ακριβώς γιατί παλεύουν ώστε να οργανώνονται αγώνες ενάντια στις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, να ορθώνονται εμπόδια στην εφαρμογή τους. Ετσι εν χορώ αναφωνούν ότι το ΚΚΕ, αρνούμενο τις «μεταρρυθμίσεις», αντιτίθεται στις αλλαγές που απαιτούν η οικονομία και η κοινωνία και ως εκ τούτου είναι φορέας συντήρησης και στασιμότητας.

Φέρνουν ως παράδειγμα την Παιδεία και την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει και συκοφαντούν όσους αγωνίζονται διεκδικώντας ενιαία αποκλειστικά δημόσια δωρεάν Παιδεία των λαϊκών αναγκών, βαφτίζοντας αυτό το αίτημα συντηρητικό. Ενώ τις μεταρρυθμίσεις που προωθεί η ΝΔ, συνεπικουρούμενη από το ΠΑΣΟΚ, για να παραδώσει ολοκληρωτικά την εκπαίδευση στις επιχειρήσεις, τις θεωρούν πρόοδο! Εγκαλούν το ταξικό εργατικό κίνημα, επειδή αντιπαλεύει τα μέτρα όπως αυτά που προωθούν π.χ. για τη λεγόμενη βιωσιμότητα του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος, ως αντιδραστικό, ενώ τα κόμματα της πλουτοκρατίας τα «βαφτίζουν» προοδευτικά. Εν ολίγοις, ταυτίζουν την απόρριψη και το αντιπάλεμα των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων με συντήρηση, οπισθοδρόμηση. Ενώ τις ίδιες τις θεωρούν προφανώς ως το αγλάισμα της ...προόδου.

Αλλά, τι το προοδευτικό υπάρχει στη μερική απασχόληση, στους μισθούς και τις συντάξεις πείνας; Γιατί είναι πρόοδος η δουλιά έως τον τάφο; ΄Η η υπονόμευση του δικαιώματος στην Παιδεία, την Υγεία, την Πρόνοια; Ποιος ωφελήθηκε από τις «αλλαγές» που προωθούνται χρόνια τώρα, ποιος καρπώθηκε τα αποτελέσματα της ανάπτυξης που υπήρξε; Δεν ωφελήθηκε η πλουτοκρατία; Φυσικά, τίποτα το προοδευτικό δεν υπάρχει στις «μεταρρυθμίσεις» που εφάρμοσε το ΠΑΣΟΚ, ούτε σ' αυτές που σχεδιάζει και εφαρμόζει η ΝΔ. Απεναντίας είναι ό,τι το αντιδραστικότερο, ακριβώς γιατί ενισχύουν το κεφάλαιο αφαιρώντας εργασιακά και άλλα λαϊκά δικαιώματα.

Η προπαγάνδα που θεωρεί τις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις πρόοδο και το αντιπάλεμά τους συντήρηση, επιδιώκει να πείσει τις λαϊκές δυνάμεις ότι η κοινωνικοπολιτική πάλη που βάζει εμπόδια σ' αυτές, πολύ περισσότερο η σύνδεση αυτής της πάλης με τη διεκδίκηση από το λαό αλλαγών στο επίπεδο της εξουσίας είναι σε βάρος τους. Επιδιώκουν έτσι να ανακόψουν τον απεγκλωβισμό λαϊκών δυνάμεων από την πολιτική της πλουτοκρατίας και τα κόμματά της, να συνεχίζουν να χειραγωγούν το λαό στη μέγκενη του δικομματισμού. Γι' αυτό είναι βαθιά αντιδραστική και επικίνδυνη.

Το ΚΚΕ αντιπαλεύει την πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Προβάλλει και διεκδικεί αλλαγές τέτοιες που να εγγυώνται στο λαό δουλιά με δικαιώματα, μισθούς και συντάξεις που να καλύπτουν σύγχρονες ανάγκες, υγεία και πρόνοια δημόσια και δωρεάν με παροχές υψηλής ποιότητας. Σ' αυτή τη ρότα καλεί το λαό να αγωνιστεί, στην πολιτική που δίνει απάντηση στην ικανοποίηση όλων των αναγκών της εργατικής, γενικότερα της λαϊκής οικογένειας, τον καλεί να συσπειρωθεί. Οργανώνοντας τη δική του μεγάλη κοινωνικοπολιτική συμμαχία για τη λαϊκή εξουσία και οικονομία. Αυτή η προοπτική είναι μονόδρομος για το λαό.