Το σύστημα της λεγόμενης «ασπίδας αντιπυραυλικής προστασίας» που προωθούν οι ΗΠΑ, αποτελεί έκφραση της πάγιας επιδίωξης του αμερικανικού ιμπεριαλισμού να βρίσκεται η στρατιωτική του μηχανή στην κορυφή της παγκόσμιας πυραμίδας των εξοπλισμών και κατά συνέπεια να έχει τον απόλυτο έλεγχο του πλανήτη. Δηλαδή, να βρίσκεται πάνω από το σύστημα των πυρηνικών όπλων, καθώς η ενδεχόμενη ανάπτυξη της «αντιπυραυλικής ασπίδας» εκ μέρους των ΗΠΑ, θα σήμαινε ουσιαστική ακύρωση του πυρηνικού οπλοστασίου των άλλων χωρών και του «αποτρεπτικού» του ρόλου. Οχι μόνο δεν πρόκειται για αμυντικό σύστημα, αλλά αποτελεί το πλέον επιθετικό σύστημα, αφού βρίσκεται πάνω ακόμα από τα πυρηνικά όπλα και την ίδια ώρα απελευθερώνει τα πυρηνικά όπλα των Αμερικανών, χωρίς κανέναν κίνδυνο για το έδαφος των ΗΠΑ.

Ο σχεδιασμός αυτός αποτελεί σαφέστατη έκφραση της επιδίωξης των Αμερικανών για απόλυτη επικυριαρχία όχι μόνο στις χώρες που τις βλέπουν σήμερα απέναντί τους - ονομάζουν το Ιράν, τη ΛΔ της Κορέας κλπ. - αλλά και στις «σύμμαχες» χώρες του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, όπως βέβαια και τη Ρωσία, την Κίνα και τις Ινδίες. Πρόκειται για τη μετεξέλιξη του παλαιού προγράμματος που έγινε γνωστό ως «πόλεμος των άστρων». Στις σημερινές συνθήκες εντάσσεται στο νέο επιθετικό δόγμα των ιμπεριαλιστών και αποτελεί μέρος της στρατηγικής του «αντιτρομοκρατικού πολέμου», καθώς επενδύεται εκτός των άλλων και με το μανδύα της «προστασίας» από ενδεχόμενο χτύπημα προερχόμενο από «χώρα τρομοκράτη». Το πρόγραμμα αυτό αποτελεί μια επένδυση των Αμερικανών για τη στρατηγική του μέλλοντος.

Με την προώθηση του προγράμματος «αντιπυραυλικής προστασίας», ουσιαστικά γίνεται το πέρασμα στην επόμενη φάση του νεοταξικού δόγματος. Αφού καλλιεργήθηκαν οι διάφορες «απειλές», τώρα μπαίνουμε στη φάση για προστασία από αυτές και σέρνονται οι διάφορες χώρες, μικρές και μεγάλες, είτε πίσω από το άρμα των ΗΠΑ είτε μπαίνουν στο στόχαστρο των όπλων τους. Εξάλλου, ο ΓΓ του ΝΑΤΟ, Γιαπ ντε Χοπ Σέφερ, το είπε καθαρά σε συνέντευξή του, πως «η Ευρώπη χρειάζεται ένα αντιπυραυλικό σύστημα άμυνας, λαμβανομένων υπόψη των βορειοκορεατικών πυρηνικών δοκιμών, της ιρανικής πυρηνικής δυνατότητας και των δηλώσεων της κυβέρνησης της Τεχεράνης». Μάλιστα, είπε ότι ορισμένες χώρες της νοτιοανατολικής Ευρώπης ενδεχομένως να χρειάζονται ένα «επιπλέον σύστημα κάλυψης λόγω της εγγύτητάς τους στο Ιράν» και σημείωσε ότι υπάρχει κίνδυνος «διχασμού των μελών της συμμαχίας» αν το αμερικανικό σχέδιο καλύπτει μόνον ορισμένες από τις χώρες της.

Στο παιχνίδι αυτό η ελληνική κυβέρνηση έσπευσε έγκαιρα να δηλώσει «παρούσα», πριν καν ακόμα της ζητηθεί επίσημα. Τάχθηκε μέσω του υπουργείου Εξωτερικών υπέρ της εγκατάστασης των συστημάτων σε Τσεχία και Πολωνία ασκώντας κριτική στη Ρωσία, τα αντιμετώπισε σαν αμυντικά συστήματα και αφήσε να εννοηθεί ότι θα ήταν ευπρόσδεκτα και στην Ελλάδα. Εντύπωση δε προκαλούν και τα όσα είπε ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής για το θέμα, μετά την πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στις Βρυξέλλες. «Δεν είναι, είπε, θέμα που ενοχλεί κανέναν» καθώς και ότι «τέτοια ζητήματα δε γνωρίζουν σύνορα και δεν αφορούν μόνο ένα κράτος». Δηλαδή, οι αποφάσεις για την ελληνική εμπλοκή θα ληφθούν από τα ιμπεριαλιστικά κέντρα. Η λαϊκή εγρήγορση και απόκρουση αυτών των σχεδίων αποτελεί το μόνο αποτρεπτικό παράγοντα απέναντι στην παγκόσμια απειλή που διαγράφεται...