Υστερα από τριάντα και πλέον χρόνια εναλλαγής της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα έχουν πλέον συσσωρεύσει πλούσια πείρα. Ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την τελευταία δεκαπενταετία και τις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις που τη σημάδεψαν σε όλα τα επίπεδα, η πείρα αυτή είναι ακόμα πιο διδακτική. Γεγονός αδιαμφισβήτητο είναι ότι η «ανάπτυξη» που επικαλούνται και οι δυο εταίροι του δικομματισμού υπήρξε.

Αυτό επιβεβαιώνουν οι δείκτες κερδοφορίας των επιχειρήσεων, η ισχυροποίηση του πολυεθνικού κεφαλαίου, η πρόοδος που καταγράφεται στο επίπεδο της επιστήμης και της τεχνολογίας, η εξέλιξη των μέσων παραγωγής. Το ερώτημα όμως που πρέπει να απασχολήσει κάθε εργαζόμενο μπροστά και στην κάλπη, είναι το ποιος πραγματικά ωφελήθηκε και σε ποιο βαθμό από αυτήν την «ανάπτυξη».

Στο σημερινό επίπεδο της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης και με βάση τον παραγόμενο πλούτο, υπάρχουν όλες οι αντικειμενικές προϋποθέσεις, ώστε οι εργαζόμενοι να δουλεύουν σταθερά σε ημερήσια βάση και λιγότερες ώρες, να αμείβονται με μεγαλύτερους μισθούς, να συνταξιοδοτούνται νωρίτερα και να απολαμβάνουν συντάξεις που να ανταποκρίνονται στις πραγματικές τους ανάγκες. Στη βάση αυτή και στα πλαίσια μιας οικονομίας με κεντρικό σχεδιασμό και κάτω από κοινωνικό εργατικό έλεγχο θα μπορούσε να λυθεί και το πρόβλημα της ανεργίας.

Τι συμβαίνει όμως στην πραγματικότητα; Η ΝΔ, με την αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση του '92 - '93 αύξησε τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, μείωσε τις συντάξεις. Το ΠΑΣΟΚ το 2002 αύξησε και αυτό «εθελοντικά» τα όρια συνταξιοδότησης στα 67 χρόνια, επιδείνωσε το ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό καθεστώς για εκατομμύρια ασφαλισμένους. Το ΠΑΣΟΚ νομοθέτησε τη διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου, υπονομεύοντας το σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας. Η ΝΔ ήρθε να αποτελειώσει το 8ωρο, επεκτείνοντας με δικό της νόμο τη διευθέτηση.

Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ όλα αυτά τα χρόνια, αντί για σταθερή δουλιά με πλήρη δικαιώματα, διευρύνουν τις ελαστικές μορφές απασχόλησης, δημιουργούν διαρκώς και νέες στρατιές συμβασιούχων. Επικροτούν τις «αυξήσεις» κοροϊδίας που υπογράφει η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ. Την ώρα που οι εξελίξεις στην ιατρική επιστήμη επιτρέπουν τη βελτίωση και παράταση της ζωής, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ μετατρέπουν την Υγεία σε εμπόρευμα, προσιτό μόνο σε όσους μπορούν να το αγοράσουν.

Αυτή είναι η «ανάπτυξη» για την οποία θριαμβολογούν. Και στη ρότα αυτής της «ανάπτυξης» θα κινηθούν και την ερχόμενη τετραετία, ανεξάρτητα από το ποιος θα έχει τον πρώτο ή το δεύτερο λόγο στη χάραξη της κυβερνητικής πολιτικής. Το ομολογούν προς κάθε κατεύθυνση και ιδιαίτερα προς το κεφάλαιο και τους οργανισμούς του, απέναντι στους οποίους είναι και οι δυο δεσμευμένοι.

Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ δεν αλλάζουν. Θα γίνονται ολοένα και πιο επιθετικοί, ολοένα και πιο επικίνδυνοι για το λαό και τα δικαιώματά του. Γι' αυτό είναι επιτακτική ανάγκη ν' αλλάξει ο λαός. Να πάψει να τους στηρίζει. Να τους τραβήξει το χαλί κάτω από τα πόδια, να δυναμώσει το ΚΚΕ. Είναι ό,τι καλύτερο μπορούν να κάνουν οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα, ώστε την επομένη των εκλογών από καλύτερες θέσεις να αντιπαλέψουν τα μέτρα που σχεδιάζουν σε βάρος τους.