Το νέο κυβερνητικό σχήμα βρίσκεται στη θέση του, οι αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με ομοφωνία των ηγετών των κρατών-μελών στη Λισαβόνα, έχουν παρθεί, η Κομισιόν έχει δώσει προ πολλού τις τελευταίες, απαραίτητες, βελτιωτικές οδηγίες για την εφαρμογή τους και οι βιομήχανοι βρίσκονται, με τη σειρά τους, σε θέση αναμονής για την πραγματοποίηση των αξιώσεών τους. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον θα γιορταστεί και φέτος η Εργατική Πρωτομαγιά. Η πρωτοβουλία του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου για ταξικό και ενωτικό γιορτασμό της Πρωτομαγιάς ήρθε την κατάλληλη στιγμή - δεν είναι τυχαίο ότι ακόμη δεν έχει εξετάσει η ΓΣΕΕ το θέμα - εκείνη τη στιγμή που οι νέοι υπουργοί ετοιμάζονται να επιταχύνουν στους αντεργατικούς και αντιλαϊκούς δρόμους που χαράχτηκαν την προηγούμενη τετραετία, τουλάχιστον. Το μετεκλογικό τοπίο δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από το προεκλογικό. Στο στόχαστρο παραμένουν οι εργασιακές σχέσεις, το ασφαλιστικό, η υγεία και η παιδεία του λαού, η παραγωγική βάση, οι επιχειρήσεις του δημοσίου, τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας. Η κυβέρνηση είναι έτοιμη να εκμεταλλευτεί το αποτέλεσμα των εκλογών για την υλοποίηση των επιδιώξεών της.

Ηφετινή Πρωτομαγιά αποκτά από τα πράγματα τη δική της, ιδιαίτερη σημασία. Η αναγκαιότητα να γιορταστεί αγωνιστικά, ταξικά και ενωτικά απαντά στην όξυνση της επίθεσης στις κατακτήσεις και τα δικαιώματα των εργαζομένων. Θα αποτελέσει επίσης σημαντική ένδειξη για τις διαθέσεις των εργαζομένων, αλλά και του ευρύτερου λαϊκού κινήματος, απέναντι σε μια σκληρή πολιτική που απειλεί να επιβάλει τον εργασιακό μεσαίωνα. Και δε χωρά καμία αμφιβολία, ότι οι διαθέσεις αυτές θα εκφράσουν την αντίσταση στην πολιτική που εφαρμόζεται, θα είναι ανατρεπτικές, με βασικά στοιχεία τη συσπείρωση, την ενωτική, δυναμική, αποφασιστική και μαζική πάλη. Παράλληλη συνέπεια αυτής της πάλης θα είναι και το ξεπέρασμα των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών, που χρησιμοποιούν κάθε μέσο, προκειμένου να μην υπάρξει ούτε μια υποψία αντίδρασης, αμφισβήτησης και αντίστασης. Τις επόμενες μέρες οι εργαζόμενοι μπαίνουν σε θέση μάχης. Χαράζουν σχέδια, συσκέπτονται και μιλάνε μεταξύ τους, ετοιμάζουν τις ταξικές πρωτομαγιάτικες εκδηλώσεις σε όλη τη χώρα, σε μεγάλους και μικρούς χώρους δουλιάς. Παλεύουν με την ίδια ένταση, τόσο για την επιτυχία της κεντρικής συγκέντρωσης στις 7 του Μάη, όσο και για κάθε άλλη μορφή αγώνα που θα επιλέξουν.

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, η συγκρότηση και ισχυροποίηση του αγωνιστικού Μετώπου δείχνει κάτι παραπάνω από αναγκαία και επιβεβλημένη. Και τα συστατικά στοιχεία αυτού του Μετώπου είναι όλος ο λαός, ανεξάρτητα από την πρόσκαιρη επιλογή που έκανε στην κάλπη. Οι εργαζόμενοι, ενωμένοι αντικειμενικά από την κοινή εκμετάλλευση που βιώνουν και από τους κοινούς εκμεταλλευτές τους, αλλά και οι μικροί και μεσαίοι επαγγελματοβιοτέχνες, η αγροτιά, η νεολαία και οι γυναίκες, έχουν κάθε λόγο μα και άμεσο συμφέρον να ριχτούν στη μάχη γρήγορα και με σαφείς στόχους. Η Πρωτομαγιά είναι πάντα σημείο αναφοράς για τους αγώνες των εργαζομένων και όλου του λαού. Αυτή η Πρωτομαγιά πρέπει ταυτόχρονα να είναι η αρχή ενός αγώνα πιο δυνατού, αποφασιστικού και πολιτικοποιημένου, ενάντια στα συμφέροντα του κεφαλαίου, και να στείλει το πραγματικό μήνυμα του λαού, εκείνο της αντίστασης στη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα και στις επιταγές της ΟΝΕ, όποιοι και αν την υπηρετούν.