Ποιος λόγος σου ξέφυγε, εντιμότατε του «εκσυγχρονιστικού νεοφιλελευθερισμού», από το «φραγμό των δοντιών», όπως έλεγε και ο γερο-Ομηρος; Ποιος λόγος σου ξέφυγε, εκεί στο Κοινοβούλιο, και χολωμένος από τις καταγγελίες-καταπέλτη της Αλέκας Παπαρήγα για την παρουσία καμουφλαρισμένων και ένοπλων αστυνομικών σε δημόσιες εκδηλώσεις, σε πορείες, σε ομιλίες και συζητήσεις σε αίθουσες συνδικάτων και οργανώσεων, μπέρδεψες γι' άλλη μια φορά λέξεις και φράσεις και έννοιες;

Και επιχείρησες -- μέσα στην ταραχή που προκάλεσαν οι αποκαλύψεις -- τη μεταφορά πεζοδρομιακών στρεβλώσεων σχετικά με το διατεταγμένο ρόλο μυστικών πρακτόρων, όπως γινόταν στο σκοτεινό παρελθόν του χαφιεδισμού και του φακελώματος. Με τον ολοφάνερο κίνδυνο επικίνδυνων εξελίξεων και καθοδηγούμενης ή ανεξέλεγκτης προβοκάτσιας.

Ποιος λόγος σου ξέφυγε από το «έρκος οδόντων» -- από το φραγμό των δοντιών -- για να ξεστομίσεις χολερικούς υπαινιγμούς και στρεβλωτικές προβοκατόρικες παραμορφώσεις των λόγων του πρωτοκαπετάνιου μας, που συγκεντρώνει τη λεβεντιά, την εθνική τιμή και την εθνική υπερηφάνεια και εκφράζει τους παλιούς και τους νέους αγώνες του λαού μας;

Και ξαφνικά ακούστηκε η όψιμη και περίεργη προτροπή για εθνική συσπείρωση, μπροστά σε υπονοούμενη επιδείνωση σε μεγάλα εθνικά θέματα. Λες κι αυτοί που χτυπάνε το καμπανάκι κινδύνου, να μην είναι οι υπόλογοι, για τους χειρισμούς της εξωτερικής πολιτικής, για λάθη και υστερήσεις, για τον ενδοτισμό των «διευκολύνσεων» και της συμμόρφωσης προς τις ευρω-ΝΑΤΟικές υποδείξεις...

Και ποια είναι η αξία της έκκλησης αυτής, όταν τα μεγάλα εθνικά μας θέματα μένουν μακριά από την ουσιαστική ενημέρωση του λαού, που καλείται να αντιμετωπίσει το κόστος των μυστικών διαβουλεύσεων και των κακών χειρισμών;