Αν ένας πολίτης ή κάποια μικρή επιχείρηση μπουν στον πειρασμό να κρατήσουν διπλά λογιστικά βιβλία, να κρύψουν, δηλαδή, την οικονομική τους κατάσταση και να σπεκουλάρουν με μια πλαστή εικόνα των πραγματικών δεδομένων, τους περιμένουν οι προβλεπόμενες -για τους αδύναμους πάντοτε - διοικητικές και ποινικές κυρώσεις.

Και αυτήν ακριβώς την εικόνα αποκαλούν, κατά τον νεολογισμό των ημερών, «δημιουργική λογιστική», που σημαίνει ότι άλλα γράφουν στο ένα «τεφτέρι» και άλλα στο κρυφό, για να παραπλανήσουν όλους μαζί, δηλαδή τους πολίτες, τους ξένους συναλλασσόμενους, τους δανειοδότες κλπ. Και παράλληλα, να παραβιάσουν «αρχές» και δεσμεύσεις που οι ίδιοι θέσπισαν, όπως π.χ. το σύμφωνο σταθερότητας.

Αυτό έλειπε να μείνουμε πίσω. Ετσι λοιπόν και στις παραμονές του νέου προϋπολογισμού της κυβέρνησης, τα ελεγκτικά όργανα της Eurostat, καταλογίζουν στην έκθεσή τους για την Ελλάδα, «επιδόσεις» δημιουργικής λογιστικής και διπλοεγγραφών με επιδίωξη την απόκρυψη της πραγματικής... πραγματικότητας με ό,τι αυτό σημαίνει. Ιδιαίτερα, μάλιστα, κατά την περίοδο αυτή που η κατάσταση δεν είναι ρόδινη.

Από την άλλη όχθη, ο γενικός οικονομολόγος κ. Τίμος Χριστοδούλου που είχε διατελέσει υπουργός Εθνικής Οικονομίας σχολίαζε πρόσφατα με «διακριτική» σκωπτικότητα: «Ακούμε συνέχεια ότι έχουμε ισχυρή οικονομία ότι πάμε καλά. Αν όμως κοιτάξει κάποιος τον τρόπο με τον οποίο προσπαθούν να κλείσουν τον προϋπολογισμό, με διάφορα κόλπα (σ.σ. η υπογράμμιση δική μας) - διαπιστώνουμε ότι η οικονομία δεν έχει τόσο μεγάλη ισχύ...».