«Υπάρχουν άνθρωποι δυνατοί που η ζωή τους είναι μια ολόκληρη ιστορία. Ιστορία διδαχτική και χρήσιμη για την ίδια την ανθρωπότητα. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που με τη διαρκή τους έρευνα, την αδιάκοπη πάλη και τη διαρκή πορεία προς τα μπρος, επέδρασαν πάνω στην ίδια την εξέλιξη των γεγονότων, (...) που μπόρεσαν να συλλάβουν έγκαιρα τις αντικειμενικές συνθήκες, τις επιταγές της στιγμής, να διερμηνεύσουν τους πόθους των μαζών και να δώσουν την ανάλογη μορφή στους αγώνες της ανθρωπότητας για το γκρέμισμα του παλιού και του σάπιου και τη δημιουργία της καινούριας κοινωνίας (...)».

Με τέτοιους ανθρώπους συμπορεύτηκε, τέτοια προσωπικότητα της σύγχρονης Ιστορίας μας ήταν και ο ίδιος και τέτοιους ανθρώπους «απαθανάτισε» στην αυτοβιογραφία του, που έγραφε στην εξορία, αλλά λόγω του θανάτου του (9/1952) δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει ο σπουδαίος, ακεραίας ηθικής, αταλάντευτης αγωνιστικής συνέπειας ΓΓ του Αγροτικού Κόμματος Ελλάδας, Κώστας Γαβριηλίδης. Με τη φροντίδα της κόρης του, επίσης αγωνίστριας, Νίτσας Γαβριηλίδη, κυκλοφόρησε το βιβλίο «Κώστας Γαβριηλίδης - ο ηγέτης της αγροτιάς "Αυτοβιογραφία"» (εκδόσεις «Εντός»). Ο Κ. Γαβριηλίδης ξεκινά την αυτοβιογραφία του από τη γέννησή του (31/12/1897) και τα παιδικά και μαθητικά του χρόνια στο χωριό του, Κάτω Τσαπίκ στον Καύκασο. Μιλά για τον τσαρικό στρατό, την Οχτωβριανή Επανάσταση και τους πολέμιούς της. Για τη μικρασιατική καταστροφή, τον ερχομό του στην Ελλάδα και τους εδώ αγώνες του. Συνεχίζει με αναφορές στα αστικά κόμματα και στον Βενιζέλο, στους σοσιαλιστές και στον Πασαλίδη. Διηγείται τη γέννηση και δράση του ΑΚΕ και βέβαια τη συνοδοιπορία του με το ΚΚΕ.