«Πρώτο, θα πρέπει να είναι ξεκάθαρο για τον καθένα ότι καταδικαστέο είναι το κάθε έγκλημα, συμπεριλαμβανομένου και εκείνου που διαπράχθηκε στο όνομα μιας ιδεολογίας που προβάλλει ακόμα και τις πιο αξιοσέβαστες αξίες, όπως την ισότητα και τη δικαιοσύνη. Από τον κανόνα αυτό δεν υπάρχει καμία εξαίρεση. Το στοιχείο αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία για τις νέες γενεές, που δεν έχουν προσωπική εμπειρία από τα κομμουνιστικά καθεστώτα. Μια ξεκάθαρη τοποθέτηση της διεθνούς κοινότητας για το παρελθόν μπορεί να αποτελέσει σημείο αναφοράς για τις μελλοντικές της δράσεις».

Ο συγγραφέας του αντικομμουνιστικού μνημονίου ζητά τη λήψη πιο δραστικών μέτρων για τη διαμόρφωση συνείδησης στη νεολαία, τέτοιας που να υπηρετεί τους ιμπεριαλιστικούς στόχους. Η απουσία προσωπικής εμπειρίας που αποτελεί μια καλή βάση για κρίση και σύγκριση, υποδεικνύεται ως συγκριτικό πλεονέκτημα. Αν η συνείδηση της νεολαίας κερδηθεί από την ιμπεριαλιστική προπαγάνδα, αν πιάσει τόπο η κατασυκοφάντηση του σοσιαλισμού, τότε η αυριανή βάρδια της εργατικής τάξης πιο εύκολα θα χειραγωγείται, θα υποτάσσεται, θα αδυνατεί να δει τη διέξοδο από την καπιταλιστική βαρβαρότητα στη σοσιαλιστική προοπτική. Προτροπή για δουλιά σε βάθος, δηλαδή και επενδύσεις με μελλοντικές αποδόσεις. Οντως, το παρελθόν μπορεί να αποτελέσει σημείο αναφοράς για το μέλλον. Ο σοσιαλισμός θα αποτελέσει σημείο αναφοράς για το μέλλον των λαών. Ας είναι σίγουροι.