Περιβάλλονται στη φαντασία τους, στολή πολέμαρχων και υποδύονται μεγάλες ιστορικές στρατιωτικές φυσιογνωμίες.

Διαβάζουν με πάθος στρατιωτικά εγχειρίδια και εναλλάσσουν τις στολές του Μεγάλου Αλεξάνδρου, του Αννίβα «ante portas», του Ουέλιγκτον, του Ναπολέοντα, των πιο σύγχρονων του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, του Μοντγκόμερι, του Ρόμελ, του Τσόρτσιλ, του Φον Κανάρη, του Πάτον, του Ζούκοφ. Και τους σημερινούς των βομβαρδισμών αμάχων και της καταστροφής οικισμών, του Μπους, του Μπλερ, των Ισραηλινών, των μισθοφορικών στρατευμάτων.

Γνωρίζουν τις λεπτομέρειες της επιχείρησης «Βαρβαρόσα», τις στρατιωτικές αντιλήψεις της πρωσικής σχολής και τις στρατηγικές του Κλαούζεβιτς. Με αυτά τα εφόδια και τη μονομανία τους, δεν κάνουν απλώς ασκήσεις επί χάρτου, αλλά δίνουν μάχες, αφού παρατάξουν τα μολυβένια στρατιωτάκια τους, τα όπλα και τα πολεμοφόδια σε τραπέζια και πατώματα. Διευθύνουν έτσι - εικονικά πάντοτε - μάχες, άλλοτε εκ του συστάδην, άλλοτε ύστερα από προετοιμασία του εδάφους από το πυροβολικό, την αεροπορία, τις βόμβες, ή, τους σύγχρονους «έξυπνους» πυραύλους.

Επιτίθενται, άλλοτε με πλαγιοκοπήσεις, άλλοτε με κυκλωτικές κινήσεις, με τη συνδρομή ταχυκίνητων μονάδων και την κατ' απομίμηση του βομβαρδισμού της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι, χρησιμοποίηση πυρηνικών όπλων.

Επικίνδυνοι είναι, αντίθετα, όσοι θεωρούν τους ανθρώπους μολυβένια στρατιωτάκια και τους στέλνουν στο μακελειό των συμφερόντων τους.