Τα εγχειρίδια Ιατροδικαστικής και Εγκληματολογίας αναφέρουν, ότι κακοποιοί που εισβάλλουν σ' ένα σπίτι, ή άλλο χώρο, για να κλέψουν, ή να βιαιοπραγήσουν, αφήνουν στο χώρο των... επιχειρήσεών τους, το αποκαλούμενο, κατ' ευφημισμό, «ευώδες επισκεπτήριο». Αλλοτε από την ταραχή τους και τη φόρτιση της «επιχείρησης» και άλλοτε από μια άγραφη παράδοση των κακοποιών, να μην τους βγει σε κακό.

Ετσι, λοιπόν και αυτοί οι ειδεχθείς και βδελυροί του παγκόσμιου Imperium και της τρομοκρατίας του πολέμου και των βομβαρδισμών, κατά των λαών, εκεί όπου αναπτύσσουν τις κακοποιές τους δραστηριότητες, πιστοποιούν την ταυτότητά τους με το «δυσώδες επισκεπτήριο», με τις δυσώνυμες, δηλαδή δηλώσεις, ανακοινώσεις, στρεβλώσεις και τα συνώνυμα δόγματα, ως λύματα υπονόμων.

Ο εγκληματικός, όμως υπόκοσμος, είχε και διατηρεί ορισμένους άγραφους κανόνες και κώδικες, «συμπεριφοράς», στη βάση μιας ιδιότυπης «μπέσας». Το ίδιο και η σικελική μαφία, οι «νονοί» της οποίας προειδοποιούσαν με συμβολικά, δικά τους σημάδια, για τις προγραφές θανάτου και τις βεντέτες αλληλοεξόντωσης και αναδιανομής συμφερόντων και περιοχών δράσης.

Οι σύγχρονοι μαφιόζοι της «νέας τάξης», αντέγραψαν και πλούτισαν την εγκληματική τους παρακαταθήκη, προστρέχοντας και στην πλούσια πείρα βασανιστηρίων και μεθόδων του Μεσαίωνα. Εγκατέλειψαν, όμως και αυτά τα ψίχουλα κανόνων, όπως, για παράδειγμα, ότι δεν κατακρεουργούν ομαδικά τους λαούς, γυναίκες, γέροντες, παιδιά, τραυματίες, αιχμαλώτους. Οτι δεν ατιμάζουν, δεν ταπεινώνουν, δε βασανίζουν με τα αντίστοιχα σύγχρονα του τροχού, του διαμελισμού, του βρασμένου λαδιού και τις άλλες φρικαλεότητες, που εκφράζονται ως «δυσώδη επισκεπτήρια» ως τα κόπρανα, δηλαδή, που αφήνουν οι κακοποιοί στο διάβα τους.