Ο στίχος αυτός ως συμβολισμός, μπορεί να παραπέμπει και στις εύκολες προεκλογικές υποσχέσεις των ημερών, που μοιράζονται αφειδώλευτα για την παγίδευση των εκλογέων.

Ετσι, πρόσφατα, ακούστηκε σε δημόσιο λόγο η ακόλουθη αποστροφή:

«... Οι εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης πρέπει να είναι μαχητικοί και διεκδικητικοί και όχι φερέφωνα και "γεσμέν" της κυβέρνησης, γιατί τότε οι πολίτες κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου και δικαίως...» (εφημερίδες 30/9/02).

«Μη προτρεχέτω η γλώττα της διανοίας», συμβούλευε το παλιό ρητό. Και προπαντός μην υποτιμάς τη νοημοσύνη του λαού μας που χρόνια ολόκληρα αντιμετωπίζει την πολιτική παραπλάνηση, κατά την εναλλαγή - στον ίδιο ρόλο - κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αλλωστε μπορούν, και οι δύο πλευρές να επικαλεστούν το ιστορικό προηγούμενο εκείνου, που ανταποκρινόμενος στην πίεση της ανθρωποθάλασσας της πλατείας Συντάγματος, κατά την απελευθέρωση, είχε πει το: «πιστεύομεν και εις την Λαοκρατίαν», της οποίας από πολύ νωρίς, έσκαβε το λάκκο, από κοινού με τους ξένους «συμμάχους»...

Μια βδομάδα μας έμεινε και προχωρούμε αγωνιστικά, σπάζοντας με την ψήφο μας τα δόκανα που στήνουν και τη συνέχεια των δεινών που υπόσχονται...