Ετσι, αναφερόμενος στην ψυχή του νοήματος, στο «εκ βαθέων», έγραψα τους στίχους που ακολουθούν με την ελπίδα ότι οι συναγωνιστές μας τις ΠΕΑΕΑ θα προσθέσουν...
Γ.Κ.Τσ.
γοργότερη
η λευτεριά
και φως
μέσ' το σκοτάδι.
*
θάνατο,
φωτιά
και χαλασμό.
*
κόκκινο,
το θρούμπι
ματωμένο.
*
και τα ξέφωτα
κράτα γερά,
κοίτα ψηλά.
*
οι ουρανοί,
βάστα καρδιά,
ψυχή βαθιά.
*
η λευτεριά
φωνή λαού
και γδικιωμού.
*
σφιχτή γροθιά
συντρόφοι
του αγώνα.
*
ψυχή βαθιά
πάμε μαζί,
κράτα καλά.
* Για όσους έφυγαν, για όλους που αγωνίζονται.