Η κυβέρνηση, όπως έκανε και η προηγούμενη του ΠΑΣΟΚ, μας επαναφέρει στο δρόμο της «Ψωροκώσταινας» και στο «λιτοδίαιτον του Ελληνος», που μαζί με τον μεγαλοϊδεατισμό της παλιάς εποχής, αποτέλεσαν το άλλοθι για την ανερμάτιστη οικονομική πολιτική και τη λεηλασία του εθνικού πλούτου. Σύμφωνα λοιπόν μ' αυτή την αντίληψη, αλλά και την υποταγή στα ντόπια και τα ξένα καπιταλιστικά συμφέροντα, η Ελλάδα δε διαθέτει τους εθνικούς εκείνους πλουτοπαραγωγικούς πόρους, η αξιοποίηση των οποίων θα μπορούσε ν' αποτελέσει το υπόβαθρο της ανάπτυξης. Συμπέρασμά τους ότι θα έπρεπε να είναι... εξαρτημένη.

Διεθνής προσωπικότητα στο χώρο της Γεωλογίας ο Δημήτρης Κισκύρας, με τις επιστημονικές του έρευνες, μας άφησε πολύτιμα στοιχεία πάνω στο θέμα αυτό, όπως η μελέτη του: «Υπανάπτυξη και ορυκτός πλούτος». Η ιδέα της φτώχειας του τόπου μας - έλεγε και ως πρόεδρος των Ελλήνων Γεωλόγων - είναι πολύ παλιά και έχει τόσο καλά καλλιεργηθεί στο μυαλό του λαού, ώστε μεταφέρεται αυτούσια από γενιά σε γενιά σαν οικογενειακό κειμήλιο. Ετσι, πολύς κόσμος, και σπουδασμένοι ακόμα, μένουν με την εντύπωση ότι η Ελλάδα είναι ένας... πολύ φτωχός τόπος, μια αδικημένη από τη φύση χώρα, ένας ξερότοπος.

Οι έρευνες, που έγιναν - όπως τόνιζε με πάθος - από τους Ελληνες και ξένους ειδικούς, δεν άφηναν καμιά αμφιβολία για τους μεγάλους πλουτοπαραγωγικούς πόρους και τις δυνατότητες αξιοποίησής τους. Τα ορυκτά μας, όμως - υπογράμμιζε -ξεπουλήθηκαν στους ξένους για ένα κομμάτι ψωμί. Το θέμα τεράστιο και θα επανέλθουμε για τα σύγχρονα ξεπουλήματα.