Στα σύγχρονα χρόνια - και με τη μεταφορική έννοια - ο Αρμαγεδδών, ως έννοια, χρησιμοποιείται για να υποδηλώσει μια βιβλική καταστροφή όπως έγινε στη Χιροσίμα, ή θα γίνει σ' έναν πυρηνικό πόλεμο.

Μ' αυτήν την έννοια, θα ονομάζαμε Αρμαγεδδώνα - καταστροφέα της ζωής τον πλανητάρχη της «νέας τάξης». Στους στίχους της «Αποκάλυψης», σε μετάφραση - απόδοση του Γιώργου Σεφέρη, θα καταγράφαμε μερικούς παραλληλισμούς, χωρίς μεταφυσική:

Κι έγιναν αστραπές και φωνές και βροντές και σεισμός μεγάλος, τέτοιος που δεν ακούστηκε από τον καιρό που γεννήθηκε επί γης, τόσος μεγάλος σεισμός...

Ο Αδης ακολουθούσε^. και τους δόθηκε εξουσία να ξολοθρέψουν το τέταρτο μέρος της γης, με το σπαθί και με την πείνα και με το θανατικό.

Και τ' άστρα τ' ουρανού έπεσαν στη γη, σαν την αγριοσυκιά που σειέται απ' την ανεμοζάλη και ρίχνει το χειμωνιάτικο καρπό της.

Εγινε χαλάζι και φωτιά ανακατωμένα μ' αίμα και ρίχτηκαν στη γη, και το τρίτο από τη γη κατακάηκε, και το τρίτο από τα δέντρα κατακάηκε και κάθε χλωρό χορτάρι κατακάηκε.

Κι έπεσε από τον ουρανό ένας μεγάλος αστέρας που καίγονταν ωσάν λαμπάδα, κι έπεσε στο τρίτο από τους ποταμούς και στις πηγές των νερών.

...Και χτυπήθηκε το τρίτο από τον ήλιο και το τρίτο από το φεγγάρι και το τρίτο από τ' άστρα, για να σκοτεινιάσουν κατά το τρίτο, κι η μέρα κατά το τρίτο να μη φωτίζει και η νύχτα παρόμοια.

Εχουνε βασιλέα τον άγγελο της αβύσσου. Εβραϊκά τ' όνομά του «Αββαδών» κι ελληνικά τ' όνομά του «Απολλύων», «Χαλασμός».