Η διαφήμιση του πολιτικού λόγου κονσερβοποίησε ιδεολογίες. Η επικοινωνία κατάπιε τη διαλεκτική. Οι κομμουνιστές τώρα δικαιώνονται αλλά ταυτόχρονα στοχοποιούνται ως... οι σύγχρονοι ένοχοι για τους κινδύνους που διατρέχουν στο άμεσο μέλλον τα ληστρικά κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου. Το κράτος γίνεται πάλι της μόδας. Αλλά, όπως ήδη οδυνηρά διαπιστώνουν οι εξαθλιούμενες μάζες των εργαζομένων, το αστικό κράτος έρχεται αρωγός στους αστούς γι' αυτό και ξαφνικά το επαινούν.

Ομως σύντροφοι, μαζί με το τέλος των ψευδαισθήσεων, που παγίδευσαν γιγάντιες μάζες στο δήθεν ανθρώπινο πρόσωπο του σοσιαλδημοκρατικού καπιταλισμού και την έντεχνα καλλιεργημένη ατομικότητα του φιλελεύθερου τζογαδόρικου ευδαιμονισμού της μιας χρήσης, έρχεται και η οργισμένη ανάγκη επαναπροσδιορισμού της απάντησης. Αυτής που νομοτελειακά και με εξαιρετικό ιδεολογικό οπλοστάσιο, αναγνωρισμένο ιστορικό βάρος και φωτεινό μέλλον, έχει ένα κόμμα σαν το ΚΚΕ. Που 90 χρόνια τώρα, με αίμα και... αδιαφήμιστες ευτυχώς θυσίες, ξήλωσε από τον εθνικό κορμό, το κακοφόρμισμα μιας νίκης των εκμεταλλευτών πάνω στις ανοιχτές πληγές της εργατικής τάξης.

Είναι κρίσιμη γιατί ακόμα κι οι συνειδητά ανίδεοι, βλέπουν, μαθαίνουν, ή κρύβουν, ό,τι ήδη ξέρουν, πως η οικονομία είναι το πολιτικό πεδίο όπου αποκαλύπτονται οι ταξικές πολιτικές κι οι πλαστές πλειοψηφίες και μειοψηφίες που συγκρούονται με τις πραγματικές, μεταξύ παραγωγής και διανομής του πλούτου.

Λίγοι θα θυμηθούν αυτές τις μέρες σε τι διεθνές και ντόπιο πολιτικό τοπίο γεννήθηκε το πολυσυζητημένο και «βολικό» για τα δυο ομογάλακτα κόμματα εξουσίας, σκάνδαλο του Βατοπεδίου. Το τωρινό. Γιατί το ιστορικό έχει τις ρίζες του στο 1912-'13 και τη βάση του το 1920 στην ελληνική ιστορία (Μιαν άλλη Κυριακή θα το χωρέσω στο πατριδογνωμόνιό μου). Το 1998 που αρχίζει η τωρινή περιουσιακή κρατικο-μοναστηριακή ρουλέτα να γυρίζει, έχουν προηγηθεί τα Ιμια και έπεται ο Οτσαλάν στις αρχές του '99. Το νέο δόγμα του ΝΑΤΟ στεριώνει πάνω στο πηγμένο αίμα της κατακερματισμένης Γιουγκοσλαβίας. Το Χρηματιστήριο Αθηνών ληστεύει ό,τι απέμεινε να ληστευτεί από το λαϊκό πλούτο και οι θηριωδίες των σημερινών τραπεζών ξεχωρίζουν τους απότομα νεόπλουτους από τους νεόπτωχους σε ευθέως αντίστροφα κοπάδια.