«

Πού στο γεροδιάολο βρέθηκαν ένα τρισεκατομμύριο δολάρια που θα ριχτούν στην αγορά για να ...σωθεί; Πού τα είχαν κλεμμένα ή κρυμμένα;»

Οι διαδηλώσεις ήταν το κερασάκι στην τούρτα για τα διεθνή ΜΜΕ που τα παρακολούθησα, σύντροφοι, λόγω και της απεργίας με περισσότερη άνεση. Ο θρίαμβος της πιο σκοτεινής προπαγάνδας. Ναζιστικής έμπνευσης. Χωρίς σχόλια, είναι η αλήθεια, έτσι ώστε να γράφεται στην Ελλάδα πως αποτελούσαν τα ρεπορτάζ αυτό «υπόδειγμα» για τα δικά μας! Θα σας πω λοιπόν τι είδα σε CNN, BBC, Euronews περί διαδηλωτών. Εικόνα σχεδόν αποκλειστικά κλειστή σε μικρότερες ομάδες. Ποτέ μακρινή ή από ελικόπτερο. Μην και φανούν πλήθη. Συνεχής παρουσίαση των «χάπενινγκ», των εντυπωσιακών στιγμιότυπων, στολών, καπέλων, ρούχων. Μετά από ένα δύο τρίλεπτα ρεπορτάζ, έφτανες να πιστεύεις ότι ήταν κάτι σαν αποκριάτικο πανηγύρι κι όχι διαδήλωση. Η αποθέωση ήταν η «σοβαρή» ερώτηση που γινόταν συστηματικά σε τυχαία δείγματα διαδηλωτών. Ενας ένας στο πλάνο, του έγκυρου κολοσσού CNN να απαντάει στο ερώτημα «Πριν γίνεις διαδηλωτής με τι ασχολιόσουν (ή πέρναγες το χρόνο σου) προηγουμένως»; Δεν ακούστηκε ούτε μία φορά η λέξη job - δουλειά. Πουθενά οι λέξεις εργαζόμενοι, εργάτες. Αντιθέτως φανερή, ολοφάνερη η πρόθεση, γραμμή, θα τολμούσα να πω, να παρουσιαστεί η διαδήλωση ως χόμπι και οι συμμετέχοντες ως ...ψώνια. Οπου και βεβαίως μπορεί να υπήρχαν και χαβαλεδιάρηδες αλλά πώς και γιατί βρίσκεις τη μύγα μες το γάλα; Οπου υπήρχε μάζα με αιτήματα και αντικαπιταλιστική θεώρηση, έβλεπες μόνον πλάτες αστυνομικών και άκουγες περί επεισοδίων και φανατικών. Η προπαγάνδα θηριώδης. Παγκοσμιοποιημένη.

Το παζάρι του πανικού και της ανασφάλειας αρχίζει ν' αποδίδει. Τα χρηματιστήρια ανεβαίνουν. Οι άνεργοι πληθαίνουν. Ο Ομπάμα χαιρετίζει τη δημοφιλία του Λούλα. Ομως ποιος θα μας πει ότι ο Λούλα χτίζει τείχος 9 χλμ., σαν το ισραηλινό, στο Ρίο Ντε Τζανέιρο; Για να μην εισβάλλουν ορδές φτωχών και χαλάνε τη μόστρα στην ωραία και τουριστικο - πλούσια πλευρά της πόλης!!! Οσο βαθαίνει η κρίση και καταπιέζονται μέχρις εξοντώσεως οι λαοί, θέλει προσοχή η αφανής αστική παγκοσμιοποιημένη προπαγάνδα. Τέτοιες «ιστορικές» στιγμές θα αφήνουν πίσω τους, όσα μεγαλόστομα κι αν προβάλλουν οι ηγέτες τύπου Σαρκοζί, Μέρκελ κ.λπ. εκατομμύρια πτώματα που πρέπει ν' αγνοούν από ποιανού το χέρι έχασαν τη ζωή τους. Η φοβισμένη εξουσία των αντικομμουνιστικών αφρών γυρνάει στις περίκλειστες πόλεις του μεσαίωνα. Χτίζει τείχη γύρω της για να μπορεί να συνεδριάσει, να φάει, να κοιμηθεί. Δεν μπορεί καν να κυκλοφορήσει φορώντας τα ρούχα της. Ως κι αυτό είναι στάχτη στα μάτια. Ας σκεφτούμε πως και το τελευταίο κλεφτρόνι πετάει πίσω του χαρτονομίσματα για να γλιτώσει από τους διώκτες του. Οι G-20 γιατί θα έκαναν κάτι διαφορετικό, δηλαδή. Μόνο που εμείς δεν είμαστε ορδές, είμαστε οργανωμένοι αντικαπιταλιστές, αντιιμπεριαλιστές, κομμουνιστές και δε σκύβουμε για κλεμμένα.