Ερχονται ευρωεκλογές και οι ταχυδακτυλουργοί τραβάνε την προσοχή στα περιστέρια και τις τράπουλες των συμφερόντων για να μη φανεί ποιος άνοιξε το λάκκο και ποιοι χρησιμοποιούνται ως μπάζα για να τον γεμίσουν. Είναι αλήθεια ότι το φάντασμα του κομμουνισμού στοιχειώνει τον ευρωπαϊκό δεξιό και σοσιαλιστικό και aristero ύπνο γιατί μήτε αιφνιδιάζεται μήτε κατευνάζεται πια με μέτρα και εισφορές και επιδόματα η πραγματική εργατική ψυχή του.

Αυτό είναι το μόνο καλό νέο, σύντροφοι. Η στοχοποίηση δείχνει το φονιά. Ξεκάθαρα κι απλά. Κατεβαίνουν στη μάχη την ταξική επιστημονικά και θεωρητικά θεόγυμνοι και πάμφτωχοι απέναντί μας. Οπλισμένοι σαν αστακοί, χωρίς πειστικά επιχειρήματα για την επόμενη μέρα τους.

Η ρίζα του κακού είναι ο καπιταλισμός κι όχι δυο - τρία χρυσά καλόπαιδα.

Οι εργασιακές σχέσεις που άρχισαν να ξηλώνονται νομοθετικά από τις αρχές του '90 είναι ήδη δουλεία, χωρίς φερετζέ.

Το δημόσιο αγαθό έχει γίνει ιδιωτικό χόμπι σαν την «Ολυμπιακή» για να περνάει στην κατασκευασμένη ιστορία της αστικής τάξης τους κύκλους της θηλιά στους επιβάτες.

Ο πλούτος που φαίνεται να χάθηκε στη χοάνη της κρίσης είναι ορατός, προσβάσιμος και, το χειρότερο, αυτοί που τον παράγουν ξέρουν ποιος τον ληστεύει και ποιοι τον δικαιούνται.

Το ταξικό κράτος πτωχεύει. Οι λαοί ποτέ όταν έχουν και το ιδεολογικό οπλοστάσιο και τη βούληση να δράσουν.

Τα πολιτικά, ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα που κατεδαφίστηκαν στο κατώφλι του ευρωπαράδεισου είναι τα ίδια το κίνητρο ανάκτησής τους με κόπους και θυσίες και αίμα αν χρειαστεί.

Η επόμενη μέρα είναι τώρα, όντως αυτή που φοβάται ο Αλμούνια ότι έρχεται...