Διαβάζω κάπου στα ψιλά ότι βρέθηκαν φάκελοι με «δασκάλους - βιαστές», τιμωρηθέντες με επίπληξη. Με παίρνει απελπισμένη μάνα και μου λέει πως ο γιος της που δούλευε σε γκαράζ ζήτησε ένσημα του ΙΚΑ απ' τ' αφεντικό - που όμως είχε άκρες στο σύστημα - και τον έκλεισε φυλακή με ψευδομάρτυρες. Λίγο πιο πέρα μαθαίνω πως ένας άνεργος σαραντάρης θέλησε ν' αυτοκτονήσει γιατί δεν είχε φράγκο να πάρει τετράδια στο γιο του. Η άνεργη στα σαράντα πέντε της συνάδελφος μου τηλεφώνησε απελπισμένη. «Το παιδί πάει στη Β΄ Γυμνασίου και γράφει με κερί γιατί μας έκοψαν το ηλεκτρικό. Δεν έχω ούτε για ψωμί, τρελαίνομαι...». Η Μαρία διέκοψε το θηλασμό και γύρισε στο κομμωτήριο γιατί περιμένουν τριάντα να της «φάνε» τη δουλιά. Τρεις χαρούμενοι φοιτητές, που πέτυχαν φέτος στις εξετάσεις στην ίδια πανεπιστημιακή σχολή, τα παράτησαν και χώρισαν. Δεν είχαν λεφτά για νοίκι κι ούτε γονείς που ν' αντέχουν στο στύψιμο. Ο ένας κατατάχθηκε εθελοντής οπλίτης, ο δεύτερος πήρε φθηνό μπάρκο χάρη σ' έναν μπάρμπα κι ο τρίτος σέρνεται από νοσοκομείο σε νοσοκομείο με δυο έλκη στο στομάχι. Αγχος διέγνωσαν οι σοφοί γιατροί... Νεανικό.

Τα 'μαθες τα νέα πατέρα; Το παιδί είναι σαν τη μηχανή. Γραναζάκι στο σύστημα. Θέλει φθορά και γράσο. Θέλει παρακάλια «ο οδηγός» και ταξίματα και ψηφαλάκια για να το πάει δυο βήματα παραπέρα σ' αυτή τη γ... τη ζωή. Τα 'μαθες τα νέα πατέρα; Οι αδύναμοι και καλοί ζητάνε μια μετεγγραφή. Οι κακοί και πονηροί το στέλνουν απ' ευθείας έξω το παιδί και ξεμπερδεύουν.

Είναι δύσοσμο κι αφόρητο να... προστατεύονται τα προσωπικά δεδομένα του οποιουδήποτε επώνυμου της τρέχουσας ειδησεογραφίας από κεκράκτες που αδιαφορούν για το «Ζέπελιν» που πετάει πάνω από τις ηθικές κεφαλές τους. Είναι σιχαμερό να μη σε νοιάζει η πολιτική, αλλά ο πολιτικός που την εφαρμόζει κι ας είναι εναντίον σου. Είναι αηδιαστικά υποκριτικό να κάνεις κάθε μέρα μανικιούρ - πεντικιούρ στα νυχοπόδαρα του λιονταριού που ξέρεις ότι με πρώτη ευκαιρία θα σε φάει και να τ' ακονίζεις για να φάει το διπλανό σου ως ηθικότερη και διαφανέστερη διαδικασία. Ολη η ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας εξαρτάται από το αποποινικοποιημένο κέρατο. Οπως η τύχη της Αμερικής κρεμάστηκε απ' το βρακί της Μόνικα. Η ηθική έρχεται να γίνει ηθικολογία για να κρύψει την αγριότητα της πολιτικής. Οχι την απουσία της. Την ίδια την ουσία της. Οι Ευρωτούρκοι θα έχουν γκόμενα χωρίς να φοβούνται τη φυλακή. Αλλά άμα πουν πως πρέπει να φύγουν οι στρατοί από την Κύπρο θα φυλακίζονται από 3-10 χρόνια. Ετσι λέει το άρθρο 306 του νέου εγκεκριμένου από την ΕΕ ποινικού τους νέου κώδικα. Στο ίδιο άρθρο επιτρέπεται αυτή καθαυτή η σφαγή άλλου λαού. Τιμωρείται με 3-10 χρόνια φυλακή αν πεις τη λέξη γενοκτονία.