Παραπέμπει στο άγνωστο αλλά όχι απρόσιτο, το δυσνόητο αλλά όχι αυτονόητο που προσφέρουν χώρες όπως το Αφγανιστάν, το Τουρκμενιστάν, το Πακιστάν, το Τατζικιστάν και ιστορικές περιοχές όπως το Κουρδιστάν ή το Βελουχιστάν. Τις γνωρίζουμε, αλλά σχεδόν αποκλειστικά εμπειρικά, μέσα από αρνητικά ειδησεογραφικά ψήγματα ελεγχόμενων πληροφοριών, μόνον όταν αυτές αγγίζουν τμήμα των δυτικών γεωστρατηγικών συμφερόντων.

Η ελληνική λαϊκή γλώσσα, δανειζόμενη την κατάληξη, αυτοσαρκάζεται και επιλέγει τη στιγμή που χρειάζεται για να εκφράσει μια αποδοκιμασία του φαινομενικά αναπόφευκτου. Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει και πει για το Ελλαδιστάν κι άλλα παρόμοια εύηχα ή κακόηχα ενίοτε, προκειμένου να περιγράψουμε παραλογισμούς και φαινόμενα ανοίκειου εξωτισμού και πολιτισμικής αφασίας.

Η μεγάλη και ιμπεριαλιστική ελεύθερη ληστρική αγορά, που οπισθοχωρεί πολιτικά και φιλοσοφικά στη φεουδαρχία των πολυεθνικών, οργανώνεται και σκληραίνει ταξικά και φοράει τα επικοινωνιακά βρακιά ενός μεταξωτού πισινού επιδέξιου να αντιμετωπίσει το μέλλον, η Ενωμένη Ευρώπη «μας», υπερέβη τον εαυτό της αντιμετωπίζοντας τον ενδεχόμενο συνεταιρισμό με την Τουρκία του Ερντογάν του Μεγαλοπρεπούς.

Συζήτησε, αποδέχτηκε και προσυπέγραψε, στο όνομα των υποκριτικά μεγάλων δημοκρατικών αξιών της: α) Τη συναίνεση με την εισβολή και την κατοχή β) τη συναίνεση με την αιχμαλωσία λαών όπως ο τουρκικός και ο κυπριακός γ) τη συναίνεση με την αντιμετώπιση εθνών ως μαζών δουλοπαροίκων δ) τη συναίνεση με την υποταγή στα συμφέροντα της πλανηταρχίας ε) τη συναινετική υποβάθμιση των τυπικών έστω διαδικασιών της σε συνωμοτικές καμαρίλες και φραστικές ικανοποιήσεις των νηπίων που σφάζονται χαμογελαστά από τους Ηρώδηδες των ημερών κ.λπ.

Ηταν οδυνηρό το θέαμα της αγοράς χρόνου σ' ένα παζάρι ισχυρών με αδύναμους παρουσία σιωπηλών ηγετών που στην ουσία ουδέποτε εξουσιοδοτήθηκαν για τις ανομίες τους από λαούς με γνώση και πολιτική συνείδηση των σχεδίων τους των απροκάλυπτα ταξικών.

Το βέτο, η αρνησικυρία δεν είναι μύθος. Είναι κόστος. Και στο θαμπό ΕΕ Συναινενιστάν ουδείς το ανέλαβε.

Για απροσδιόριστο χρονικό διάστημα, με επικείμενη τη νεκρανάσταση του Ανάν σχεδίου, η Κύπρος θα παίζεται στα ζάρια Μπους - Μπαρόζο - Μίλερ - Σιράκ και άλλων, η Ελλάδα θα αναζητά το γκρίζο της εθνικής της κυριαρχίας, η Τουρκία θα μάθει να φτιάχνει κρουασάν και οι Ευρωπαίοι πολίτες θα πουλάνε ό,τι θέλουν ακριβά στην κοσμική μουσουλμανική αγορά, αγοράζοντας φθηνά εργατικά χέρια, υποδουλωμένες κουρδικές ψήφους στη Γερμανία και πάμφθηνες διακοπές στις τουρκικές ακτές του Αιγαίου με μπανιστιρτζήδες τα ΝΑΤΟικά και τουρκικά F-16. Το λαμπιόνι - κομματικό σύμβολο του Ερντογάν - δε θα σβήσει. Και στο Συναινενιστάν η διχασμένη προσωπικότητα θα είναι πολιτική γραμμή. Οπως είπε και ο Γ.Α. Παπανδρέου, ευτυχείς ως Ευρωπαίοι δυστυχείς ως Ελληνες. Εύγε!..