Πρωτομαγιά άνευ αδείας-αηδία | Πατριδογνωμόνιο | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Πρωτομαγιά άνευ αδείας-αηδία

Με το μοιρογνωμόνιο, απ' όσο θυμάμαι, στα σχολικά μας χρόνια προσπαθούσαμε να κατασκευάσουμε τα ημίτονα και συνημίτονα της τριγωνομετρίας. Κόψε τον κύκλο σε φέτες, μέτρα τις γωνίες, πρόσθεσε, αφαίρεσε, δύσκολα μαθηματικά για πρωτάρηδες.

Με το πατριδογνωμόνιο, στάση ζωής κι εφαρμογή πολιτικής θαρρώ - αν υπήρχε τέτοιο όργανο στην ιστορία που έτσι κι αλλιώς εκ του αποτελέσματος κρίνονται τα τραύματα και τα θαύματα των λαών - δεν μπορεί κανείς να κόβει και να ράβει την πατρίδα σε φέτες συμφερόντων και καπιταλιστικής ιδιοτέλειας, παίζοντας τον τριγωνομέτρη με τις λέξεις χωρίς νόημα και τις πράξεις χωρίς όραμα.

Η αναγκαστική μετάθεση της απεργιακής Πρωτομαγιάς για να μη συμπέσει η απεργία με την κυριακάτικη, έτσι κι αλλιώς, αργία της Πασχαλιάς, μετατράπηκε σε πολιτικώς άθλιο κι ατελές παιχνιδάκι ψευδοαντιπολίτευσης και ψευδοκυβέρνησης. Κάτι σαν πλειστηριασμός «σεβασμού» προς την εργατική τάξη με χειραγωγούς τα δύο ομοιόμορφα κόμματα εξουσίας- διαχείρισης της αγοράς και ντουντούκες τούς πρόθυμους συνδικαλιστές-συνομιλητές της κανακεμένης και υπερπροστατευμένης εργοδοσίας πάσης φύσεως και μορφής, απ' της ΓΣΕΕ τα «πονήματα» ως της ΑΔΕΔΥ τα «ποιήματα».

Αυτήν την Τετάρτη που έρχεται, στις 11 του Μάη (συμβολικός αριθμός, σα διπλή Πρωτομαγιά μπορεί να διαβαστεί απ' τα παιδιά που δεν υποδουλώθηκαν ακόμη στις βδελυρές σκοπιμότητες της νομιμότητας και της τάξης των ταραγμένων αστών), ο εργαζόμενος που θέλει ν' απεργήσει δε χρειάζεται μήτε εγκυκλίους μήτε διευκρινίσεις, μήτε περιφορά της βιαζόμενης καθημερινά ιστορίας της τάξης του. Δε χρειάζεται μήτε αφεντικά που κλίνουν το γόνυ και ανέχονται την ύπαρξη της εργατικής μαχητικής τάξης, ούτε φοβισμένους υπουργούς που νοιάζονται μήπως και δεν παρακαθήσει στο πριβέ τραπέζι τους ο κάθε Πολυζωγόπουλος. Δεν έχει πάτρωνες η πρωτομαγιάτικη απεργία. Ούτε εμποράκους του αίματος που χύθηκε για να στεριώσει. Εχει και πολιτική και κίνητρα ο απεργός, έχει και το βιος του και το βίο του στημένο στον τοίχο. Της αγοράς. Της «νέας τάξης». Του ...«άκρατου, ανόθευτου ανταγωνισμού» της ΕΕ και του «ευρωσυντάγματός» της.

Η Πρωτομαγιά έχει φωνή. Και κατακόκκινη παντιέρα. Και νέο αγωνιστικό συνδικαλισμό μετωπικό και συγκρουσιακό, διεκδικητικό και αποτελεσματικό σαν το ΠΑΜΕ. Αλλά είναι η φωνή, η γνήσια, λαού που πρέπει να καλυφθεί από το μικροπολιτικό θόρυβο των βασικών μετόχων της εξουσίας. Μόλις την προηγούμενη της 11ης του Μάη, σύντροφοι και μαντρωμένοι στη Βουλή θα συζητάνε οι βουλευτές αν πρέπει ή δεν πρέπει να γίνει δημοψήφισμα για το «ευρωσύνταγμα»!!! Που το ψήφισαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Που το υπερασπίστηκαν με σθένος. Αφού στις προτεραιότητές του είναι και η ευρωσυνταγματική κατοχύρωση της ανταπεργίας, του λοκ άουτ δηλαδή!!! Αυτοί ακριβώς είναι που τάχαμ' δήθεν κόπτονται για τη διευκρίνιση αργίας-απεργίας της Πρωτομαγιάς.

Οι υπερασπιστές του λοκ άουτ. Οι υπέρμαχοι της τριγωνομετρικής εκχώρησης της φέτας Ελλάδα στον κύκλο των ευρωενωσιακών συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου. Ουαί και ουστ μαζί θα ακουστεί γιατί ο λαός, ποτέ εν τέλει, δε μένει στη γωνία όταν παίρνει τη μοίρα του στα χέρια του. Μοιρογνωμόνιο η πάλη του.

Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ