Βεβαίως και είναι προφανές (ελπίζω να συμφωνούν όλοι και κυρίως οι οπαδοί της «κοσμοπολίτικης αριστεράς» που «ελπίζει» σε ηθική και πρακτική «βελτίωση» του καπιταλισμού και σε αυτοκατάργηση του ιμπεριαλιστικού του σκέλους) ότι αυτή η ταξική συνείδηση κατοχής σκύλου στα άστεα, είναι ευρωβόρα κι απαιτεί ένα μίνιμουμ εισόδημα επιπλέον του ορίου της φτώχειας των μικροαστών.

Συμφωνώ σύντροφοι ότι τοιαύτη προτροπή μπορεί κι ενδεχομένως να πρέπει να περιλαμβάνεται στο εκλογικό πρόγραμμα όλων των υποψηφίων τοπικών αξιωμάτων. Κάπου σοβαρά ιεραρχημένο μεταξύ των άλλων ζωτικών μας προβλημάτων σε θέση ανάμεσα στην 30ή και την 80ή... Τα περιττώματα των κατοικιδίων, άλλωστε, συνιστούν γιγάντια απειλή για τη δημόσια υγεία ανάλογη με την ατμοσφαιρική ρύπανση, τον αμίαντο στα σχολικά κτίρια, την ταχύτητα στα Τέμπη και τις διοξίνες στα τρόφιμα, τη γρίπη των πτηνών, το απεμπλουτισμένο ουράνιο στον υδροφόρο ορίζοντα του βόρειου τμήματος της χώρας.

Μου αρέσει ν' αντιγράφω ωραίες ιδέες και κατ' αναλογία να τις εφαρμόζω ή να τις προτείνω σε φίλους, γνωστούς και βεβαίως συντρόφους. Γιατί και φιλόζωη είμαι και πολιτικό ζώο φιλοδοξώ και προσπαθώ να παραμείνω.

Προτείνω, λοιπόν, να σκεφτούμε σ' αυτές τις εκλογές της αυτοδιοίκησης (;) πως: Αν κοιτάξουμε γύρω μας το πολιτικό περιβάλλον και την καταργητική μόλυνση όλων των δικαιωμάτων μας, εργασιακών, πολιτικών, ατομικών, συνταξιοδοτικών κλπ.

Αν αναλογιστούμε πώς θα είναι αυτό το περιβάλλον μετά τις εκλογές, μετά από τόση ευρωαφόδευση στα μούτρα μας, διαρροϊκή μάλιστα από το Μάαστριχτ και μετά...

Τότε σίγουρα: Ή θα πρέπει να ψηφίσουμε τα γνωστά κόμματα εξουσίας και τους συνδιαχειριστές της, φορώντας γάντια της μιας χρήσεως

Ή θα πρέπει να αναλάβουμε τις ευθύνες μας και να μη βγάνουμε την ψήφο μας για μια φορά ακόμα βόλτα της τετραετίας σα σκυλάκι που μαθαίνει πότε και πώς να χέζει.

Στη δεύτερη, πάμε και ψηφίζουμε με καθαρό μυαλό, καθαρή πρόθεση, καθαρή καρδιά, καθαρούς εκλογικούς συνδυασμούς αγωνιστικής συνεργασίας. Που δε μολύνουν το πολιτικό περιβάλλον και δε θυμούνται την επομένη των εκλογών πως τους έπιασε κόψιμο και δεν έχουν λεφτά ούτε για γάντια της μιας χρήσεως, αφού ο σκύλος θέλει κομμωτήριο, κουρείο ή και σπα... Πολιτική είναι η ψήφος όχι «τοπική».