Καμία σημασία δεν έχει ποιος είναι ο αυτουργός της επικοινωνιακά τρομοκρατικής επίθεσης εναντίον της αμερικανικής πρεσβείας. Προφανώς είναι ο κατάλληλα εκπαιδευμένος άνθρωπος, κατάλληλα επιλεγμένος για τη δουλιά.

Τεράστια σημασία έχει το κλασικό ερώτημα που οφείλει να απαντιέται πολιτικά σε κάθε τέτοιο επεισόδιο. Ποιος ωφελείται;

Μα ελάχιστες ώρες μετά την εκτόξευση της ρουκέτας (υπό συνθήκες απλής ροχάλας που καθιστούν επιφυλακτικό και σκεπτικιστή ακόμη κι έναν πιτσιρικά που βλέπει τηλεόραση και παίζει ηλεκτρονικά παιχνίδια) φαίνεται πως χωρίς ν' ανοίξει μύτη, οι Αμερικανοί αποκτούν προφίλ «θύματος», ένα εύλογο άλλοθι για αυξημένες εξουσίες εντός του ελληνικού ευρωπαϊκού εδάφους. Οι... διώκτες της τρομοκρατίας ανασυστήνονται σε ομάδες - υπηρεσίες. Τα νομοσχέδια, οι κάμερες, τα κατασταλτικά μέτρα θα πέφτουν βροχή με τη βοήθεια των δημοσκοπήσεων. Οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις τσιμεντώνονται ανεξαρτήτως περιεχομένου της πολιτικής που ασκούν οι Αμερικανοί ιμπεριαλιστές σ' όλο τον κόσμο.

Ομως μια ρουκέτα ρωσικής προέλευσης πάνω από το θυρεό της Πλανηταρχίας, στην καρδιά της πρωτεύουσας των «ασφαλέστερων» Ολυμπιακών αγώνων, προσφέρεται για εξωραϊσμό θηριωδιών πολύ περισσότερο από το... πλουτώνιο που σκορπίστηκε με πράκτορες στο Λονδίνο ή τη σκιά της αγχόνης και την έκθεση του FBI για το Γκουαντάναμο και τα ευρωπαϊκά παραρτήματά του.

Πάμε στοίχημα ότι το πρώτο «μέτρο» θα είναι η απαγόρευση πορειών προς την ελαφρώς τραυματισθείσα πρεσβεία;

Υ.Γ. Στο ρεπόρτερ που είπε ότι το σπασμένο τζάμι της πρεσβείας ήταν από πέτρα διαδηλωτή και δεν είχε διορθωθεί (Μ. Ιγνατίου), συγχαρητήρια κι ένα πούλιτζερ εδώ και τώρα.