Ποιος Κολοκοτρώνης, ποιος Καραϊσκάκης, ποιος χιλιοτραγουδισμένος φτωχός επαναστάτης του Μεγάλου Αγώνα, δε δικαιώνεται τώρα στη Λισαβόνα; Εκεί που «με το σπαθί μας», ο κεντροαριστερός, νεοφιλελεύθερος ακαδημαϊκός με τη βαυαρική στόφα πρωθυπουργός μας πήγε καμαρωτός καμαρωτός και πήρε οδηγίες για τον ενταφιασμό της χώρας και του λαού της.

Ποιος αντιστασιακός, κρατημένος από τα οράματα του ΕΑΜ δοσμένος ολόψυχα ως θανάτου στον απελευθερωτικό αγώνα, αυτός που έψαχνε την αντιστοιχία του '21 στη δικιά του σκλαβωμένη εποχή, δεν αισθάνεται τώρα ότι έχυσε το αίμα του, έκλαψε τους συντρόφους του, ρήμαξε τη ζωή του ενδεχομένως, για να ξυπνήσει ένα πρωί γιορτής του 2000 και να του αναγγείλει η... φιλολαϊκή του κυβέρνηση ότι επιτέλους η ευρωσοφοκλέους είναι πραγματικότητα;

Είμαστε ένα πια με την ευρωπαϊκή καρδιά.

Μπορεί να είναι σάπια και να ζέχνει από καμένα σέρβικα κορμιά, μπορεί να αγκομαχάει τρώγοντας τις σάρκες των λαών, αλλά η καρδιά της χτυπάει πλέον και με ελληνικό αίμα - χρήμα, στο μνημείο του σύγχρονου και στυγερού ναού του καπιταλισμού το ενωμένο δυνατό ευρωχρηματιστήριο στις Βρυξέλλες.

Ακούστε κατακτήσεις: Οι Ευρωπαίοι για να γίνουμε καλοί Αμερικάνοι, κι αφού δοκιμαστούμε κι όποιος αντέξει θα είναι ήρωας, θα παραχωρήσουμε τα ασφαλιστικά, τα εργασιακά μας δικαιώματα! Θα πανηγυρίσουμε την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων! Θα αναφωνήσουμε με χαρά ότι η σύνταξη μπορεί να έρχεται στα 65, ή στα 67 ή και στα 71 μας χρόνια για να καταλάβουν τα αφεντικά πόσο ευγνώμονες είμαστε ως περήφανοι αγωνιστές της υπέροχης απασχολησιμότητας και ασφαλισιμότητας των ονείρων μας.

Ποιος άλλος λαός μ' ένα 1821 πίσω του κι ένα ΕΑΜ σε δύο αιώνες, μπορεί να καυχηθεί όπως εμείς, ότι άντεξε χούντες, λιτότητες, εκλογικούς νόμους ληστρικούς, το συνεχώς καλλιεργούμενο δικομματισμό, κι εν τέλει πληρώνει μόνος του, το σπαθί που θα του πάρει το κεφάλι;

Σύντροφοι, ξυπνήστε κι ετοιμαστείτε να τους ψηφίσετε τους δύο μεγάλους διαχειριστές, ώστε να προχωρήσει ο τόπος στο εκσυγχρονιστικό του μέλλον που τώρα αρχίζει. Με την υπέρλαμπρη προοπτική του ευρωχρηματιστηρίου κανείς μας πια δε θα έχει ανάγκη από δικαιώματα και αγαθά. Αλλωστε, η ελευθερία τρέφεται με αγώνες και κόκαλα και στην Ευρώπη του Μάαστριχτ και του Αμστερνταμ, μέλλον έχουν μόνον οι ρευστοποιημένοι λαοί.

Οι στρατιώτες μας στη Μιτρόβιτσα στέκονται με τις μάσκες τους τις αντικαρκινογόνες και αντιασφυξιογόνες, καμαρωτοί καμαρωτοί, δίπλα στους ΝΑΤΟικούς αγωνιστές και φυλάνε τις Θερμοπύλες του «Ουτσεκά».

Οι πολιτικοί μας φωτογραφίζονται δίπλα σε Ολμπράιτ και Μπλερ, πίνουν τσάι με τη Χίλαρι και εμπεδώνουν την ιστορία των δημοσκοπήσεων, άξια τέκνα και κυρίως ώριμα, των αγωνιστών του '21.

Με το σπαθί μας στην ΟΝΕ, χωρίς βρακί αλλά με μια μετοχή. Με το μαχαίρι στο κόκαλο, στης κάλπης τη σχισμή, ας ταφεί το άχρηστο για το χρηματιστή του μέλλοντος μας βόλι - ψήφος.

Ζήτω το 1821. Ζήτω η Εθνική μας Αντίσταση. Ζήτω η εθνική μας πώληση. Ενταχθείτε να σωθείτε μία Σέγκεν να χαρείτε. Το νέο αυτό εκσυγχρονιστικό κι αναδιαρθρωτικό '21 το παίζει η τηλεόραση.

Μαυρίστε τους. Καλό, αληθινό και κόκκινο βόλι. Με το αληθινό σπαθί και τ' αληθινό μαχαίρι, ας αντισταθούμε πριν ο εφιάλτης γίνει παρόν και μέλλον.