Ερχεται και πετιέται στα μούτρα μας σα φόλα σε σκυλιά, δεμένα σε μια στέρφα αυλή, μαθημένα να βγαίνουν βόλτα κάθε τριάμισι - τέσσερα χρόνια και με φορεμένο στο λαιμό το... αντιγαβγιστικό κολάρο. Ψηφοφόροι ψοφοδεείς μπροστά στο κολαστήριο ενδεχόμενο να μην προκύψει, λέει, «αυτοδύναμη» δυναστεία γόνος του υπερφίαλου δικομματισμού που ανδρώθηκε στην προδομένη μεταπολίτευση κι έφτασε να μοιάζει της βασιλικής κληρονομιάς χωρίς το στέμμα.
Αυτή η φόλα της... ακυβερνησίας που έμαθαν να την καταπίνουν ποικίλων καταβολών γιγάντιες μάζες, ανάμεσά τους και αριστερόθρεφτοι που εζήλωσαν ένα κορδόνι από τα σανδάλια των πριγκίπων της τρέχουσας δημοκρατίας, δηλητηρίασε γενιές ολόκληρες από το '74 και μετά. Με δηλητηριώδη ιδεολογικά πασαλείμματα, γιγάντια ποσά για εξαγορά ενός εφησυχασμένου πλήθους της λεγόμενης κρίσιμης μάζας των «αναποφάσιστων», το ψάρεμα απολίτικων ψήφων γίνεται κατά κόρον αυτές τις μέρες σε θολά νερά και ορίζοντες στενεμένους κάπου ανάμεσα στη φλόγα και τη στάχτη.
Θέλει προσοχή σύντροφοι ο όρος έτσι όπως ρίχνεται σαν μπαλαντέρ στις σημαδεμένες από τα πριν τράπουλες, μπλε και πράσινες. Γιατί η φράση «το ενδεχόμενο να προκύψει έλλειψη αυτοδυναμίας για το νικητή των εκλογών», έχει ενσωματωμένες πολλαπλές απειλές και μια βαριά ενοχή, που εκτοξεύονται προς οργισμένους, αγανακτισμένους, απηυδισμένους, σιχτιριστές ψηφοφόρους των δύο μεγάλων κομμάτων με συγκεκριμένο στόχο. Εχοντας μελετήσει - και προπάντων εκμεταλλευτεί, δεκαετίες τώρα, το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, μια καλλιεργημένη εδώ κι αιώνες ραγιάδικη ανάγκη για «κονέ» με το γκουβέρνο το εκάστοτε, του λένε κυνικά πως: στο δήθεν επαπειλούμενο χάος των αλλεπάλληλων τυχόν εκλογικών αναμετρήσεων, το γκοβέρνο δε θα ξεκαθαρίζει και τα... «μέσα» θα λιγοστεύουν. Υστερα του υπενθυμίζουν πως... περίπου θα φέρει την ευθύνη για τις ζημίες της «πελατείας». Ενίοτε αφήνεται να εννοηθεί από τα συμφραζόμενα ότι είναι περίπου ορατό το πρόβατο που φεύγει από τα δυο μεγάλα μαντριά. Στο δε βάθος αθροίζονται απειλές για απώλεια στήριξης, διεθνές βέρτιγκο της χώρας κι άλλα τέτοια βαρύγδουπα. Η φόλα προορίζεται να παραλύσει, να κοιμίσει ή να σκοτώσει κάθε αντίσταση. Δε μασάμε όλοι!
Τότε η ακυβερνησία γίνεται δρόμος που ανοίγει και πλαταίνει για να κρατάς εσύ και το μαχαίρι και το πεπόνι της ζωής σου. Δαγκωτό το βόλι - ψήφος για να σημαδεύει καλύτερα το αύριο!