Στη Θέση 38 του κειμένου των Θέσεων της ΚΕ του Κόμματος για το 18ο Συνέδριο, που αναφέρεται στις «εξελίξεις στην κοινωνική σύνθεση και δομή της απασχόλησης» στη χώρα, γίνεται λόγος για τον «τριτογενή τομέα της οικονομίας». Περί τίνος πρόκειται;
Με μια λέξη, όταν λέμε τριτογενής τομέας της οικονομίας, εννοούμε τον τομέα των υπηρεσιών.
Μελετώντας την πορεία των οικονομικών δεδομένων μιας κοινωνίας, προκειμένου να διεξαχθούν συμπεράσματα για τις εξελίξεις και να διατυπωθούν εκτιμήσεις για τις προοπτικές που υπάρχουν, πέρα από τη γενική εξέταση των οικονομικών μεγεθών, είναι αναγκαίο να γνωρίζουμε τη διάρθρωση και τη δομή της οικονομικής δραστηριότητας.
Στη μαρξιστική Πολιτική Οικονομία, η συνολική οικονομική δραστηριότητα χωρίζεται σε δύο μεγάλες σφαίρες. Τη σφαίρα της υλικής παραγωγής και τη σφαίρα των υπηρεσιών. Με βάση αυτόν το διαχωρισμό γίνονται οι επιμέρους μελέτες και αναλύσεις.
Στην ανάλυση που γίνεται, με βάση τη στατιστική των αστών, εκείνο που κυριαρχεί είναι το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν. Οι μαρξιστές, βέβαια - και πολύ σωστά - διατυπώνουν μια σειρά παρατηρήσεις και ενστάσεις, τόσο για τον τρόπο που η αστική στατιστική υπολογίζει τα επιμέρους μεγέθη και συνολικά το ΑΕΠ, όσο και για την κατηγοριοποίηση - ταξινόμηση των τομέων και των κλάδων. Ωστόσο, γενικά, χάριν συνεννόησης και ελλείψει άλλων - επιστημονικά ορθότερων και κοινωνικά πιο ολοκληρωμένων - στατιστικών στοιχείων και εμείς στις επεξεργασίες μας παίρνουμε υπόψη τα επίσημα στατιστικά στοιχεία, κάνοντας βεβαίως, όπου είναι δυνατόν, τις κατάλληλες προσαρμογές.
Το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν, είναι το σύνολο των εμπορευμάτων και των υπηρεσιών, που παράγεται κάθε χρόνο στην κοινωνία. Η οικονομική δραστηριότητα της χρονιάς. Είναι αυτό που, πιο λαϊκά θα λέγαμε, ο ετήσιος τζίρος που πραγματοποιείται στην κοινωνία. Το συνολικό αυτό προϊόν χωρίζεται σε τρεις μεγάλους τομείς: Τον πρωτογενή, τον δευτερογενή και τον τριτογενή.
Ο πρωτογενής τομέας περιλαμβάνει το σύνολο της δραστηριότητας που σημειώνεται σε κλάδους όπως η γεωργία, η κτηνοτροφία, τα δάση και η αλιεία. Συνδέεται, δηλαδή, με την παρέμβαση του ανθρώπου στη χλωρίδα και την πανίδα, με κύριο στόχο την εξασφάλιση τροφής, αλλά και πρώτων υλών (ξυλεία, δέρματα ζώων κ.λπ.) για την τροφοδοσία άλλων τομέων της οικονομίας.
Ο δευτερογενής τομέας περιλαμβάνει όλες τις άλλες παρεμβάσεις του ανθρώπου που συνδέονται με τη δραστηριότητά του στους διάφορους κλάδους της υλικής παραγωγής. Οι κλάδοι - και οι δραστηριότητες - που εντάσσονται στο δευτερογενή τομέα είναι πρώτα και κύρια όλοι οι κλάδοι της μεταποίησης, δηλαδή, της βιομηχανίας. Σύμφωνα με τις σημερινές ταξινομήσεις της Στατιστικής, στη μεταποίηση ανήκουν κλάδοι όπως: Τρόφιμα, ποτά, καπνός, κλωστοϋφαντουργία, έτοιμο ρούχο, δέρμα, παπούτσι, χημικά προϊόντα, ξύλο και φελλός, Χαρτί και προϊόντα από χαρτί, εκτυπώσεις - εκδόσεις, παράγωγα πετρελαίου και άνθρακα, προϊόντα από ελαστική και πλαστική ύλη, βασικά μέταλλα, μηχανήματα και είδη εξοπλισμού, μηχανές γραφείου - ηλεκτρονικοί υπολογιστές, ηλεκτρικές μηχανές και συσκευές, συσκευές, ραδιοφωνίας, τηλεόρασης & επικοινωνιών, ιατρικά όργανα και όργανα ακριβείας, μεταφορικά μέσα, ανακύκλωση κλπ. Στον δευτερογενή τομέα περιλαμβάνονται ακόμα κλάδοι όπως τα λατομεία, τα ορυχεία και διάφορες εξορύξεις αγαθών από τις πλουτοπαραγωγικές πηγές (κάρβουνο και λιγνίτη, μέχρι πετρέλαιο και χρυσό), όπως επίσης και οι κλάδοι της παραγωγής ηλεκτρικής και άλλων μορφών ενέργειας.
Ο τριτογενής τομέας, όπως ειπώθηκε και παραπάνω, είναι ο τομέας των υπηρεσιών. Εδώ κυριαρχεί το εμπόριο, ο τουρισμός, η δημόσια διοίκηση, οι τράπεζες, οι ασφάλειες, η υγεία, η εκπαίδευση, ο πολιτισμός, η μεγάλη γκάμα των εταιρειών παροχής υπηρεσιών που εμφανίζονται όλα τα τελευταία χρόνια κλπ.
Feeds
