Δεν είναι μόνο επικίνδυνοι στα εθνικά θέματα (Ιμια, αμερικανικές βάσεις, συμμετοχή σε ιμπεριαλιστικούς πολέμους). Δεν είναι μόνο η οικονομική διάλυση της χώρας (διαπλοκές, χρηματιστήριο, πολεμικοί εξοπλισμοί, ολυμπιάδα κλπ.). Δεν είναι μόνο ο περιορισμός των ατομικών δικαιωμάτων (τρομονόμος, δυνάμεις καταστολής σε κάθε διαδήλωση). Δεν είναι μόνο η καθεστωτική τους αντίληψη και πρακτική (όσοι δεν είναι δικοί μας είναι αντίπαλοι, αλά Μπους). Δεν είναι η περιβαλλοντική καταστροφή που γίνεται (τα πάντα θυσία στο κέρδος). Δεν είναι μόνο οι επιθέσεις στην Παιδεία, την Υγεία, την Πρόνοια και την Ασφάλιση. Είναι και η άκρως επικίνδυνη αισθητική τους, που ως οδοστρωτήρας στο διάβα του διαλύει τα πάντα. Τελευταίο τους τερατούργημα η Ομόνοια. Ενα τσιμεντένιο επίπεδο αποκαλύπτει όχι μόνο την ανύπαρκτη ούτως ή άλλως κουλτούρα τους, αλλά και τη διασπάθιση του δημόσιου χρήματος, με το φτηνό επιχείρημα της «άποψης». Τι να πούμε, όμως, για ανθρώπους που χειροκροτούν τα βραβεία ...Αγρίων, που ούτε σε χώρες «αγρίων» οι μάγοι της φυλής δε θα πλησίαζαν, ενώ εδώ τα επιβραβεύουν οι φύλαρχοι (συγνώμη οι υπουργοί Παιδείας...).

ΟΙΚΟΑΛΙΕΥΜΑΤΑ

Μετά τις παρατεταμένες βροχές και τις παγωνιές η θερμοκρασία ξεκίνησε την ανιούσα. Και δεν είναι μόνο η δυσκολία προσαρμογής μας στις απότομες μεταλλαγές, αλλά και η επίσκεψη του νέφους στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη που δε μας ξεχνά.

Είκοσι τρία χρόνια μετά τη βάφτιση του «πολιτικού νέφους» από το ΠΑΣΟΚ και τις υποσχέσεις για την εξαφάνισή του σε μια τετραετία, αυτό βρίσκεται πάντα από πάνω μας απειλητικό κι επικίνδυνο. Οσο για τους προεδρεύοντες την ΕΕ εξαντλούν τη δράση τους σε ταξίδια και δεξιώσεις, όταν δεν έχουν εργασίες στις οικοδομές τους.

ΚΑΙ ΟΙΚΟΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ

Το τελευταίο βιβλίο του συγγραφέα Μ. Λιαρούτσου κλείνει έναν κύκλο πλούσιας συγγραφικής δράσης τής προ και μετά πολεμικής περιόδου, με μυθιστορηματικό τρόπο. Βαθύτατος γνώστης της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας και δρων υποκείμενο στο υπό συζήτηση διάστημα κατορθώνει να ισορροπεί θαυμάσια πραγματικά γεγονότα με τη μυθοπλασία. Είναι ένας από τους κυριότερους εκφραστές της «λογοτεχνίας της αντίστασης», όπως την έχει αποκαλέσει ο κριτικός Μ. Μερακλής.