Ερώτηση Απάντηση | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Τι είναι η «Πράσινη Βίβλος» της ΕΕ για το περιβάλλον;

Πρόκειται για το άκρον άωτον της «φιλοπεριβαλλοντικής» υποκρισίας της ΕΕ, που στην πραγματικότητα με την επίκληση μιας δήθεν περιβαλλοντικής «ευαισθησίας» επιδιώκει να στρώσει το έδαφος για νέες κερδοφόρες «πράσινες» επενδύσεις στο μεγάλο κεφάλαιο στο πλαίσιο της λεγόμενης «πράσινης οικονομίας».

Αυτό ακριβώς ομολογείται και μέσα στα κείμενα της «Πράσινης Βίβλου». Χαρακτηριστικά, στο κεφάλαιο με τίτλο «προσαρμογή της Ευρώπης στην αλλαγή του κλίματος - επιλογές δράσης της ΕΕ», αναφέρει: «Η ταχεία δράση θα αποφέρει οικονομικά οφέλη. Πέραν τούτου οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις που είναι πρωτοπόρες στις στρατηγικές και τεχνολογίες προσαρμογής θα μπορούσαν να αποκτήσουν στρατηγικό πλεονέκτημα». Με άλλα λόγια, οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις, το ευρωπαϊκό μεγάλο κεφάλαιο, που διαθέτει ανάλογη τεχνογνωσία θα αποκτήσει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, ώστε να εφορμήσει για περισσότερα κέρδη, που αυτή τη φορά θα είναι ...«πράσινα»!

Μάλιστα, προβλέπει από αυτό το «μεγάλο φαγοπότι» να μη λείψει κανείς εκπρόσωπος του μεγάλου κεφαλαίου, ούτε το τραπεζικό και το ασφαλιστικό. «Οι χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες και οι ασφαλιστικές αγορές - αναφέρει συγκεκριμένα - θα πρέπει να εξεύρουν καινοτόμα μέσα και να ανταποκριθούν αποτελεσματικά στις συνέπειες έκθεσης στους κινδύνους. Ηδη διατίθενται στην αγορά νέα χρηματοοικονομικά προϊόντα, όπως "καιρικά" παράγωγα και ομόλογα καταστροφών, τα οποία χρειάζεται να αναπτυχθούν περισσότερο»... Ουσιαστικά, προαναγγέλλεται μια αγορά που θα μπορεί και να αναλάβει το ρίσκο των «πράσινων» επενδύσεων και να καλύψει τις οποιεσδήποτε ζημιές προκληθούν στο περιβάλλον από τη δράση των μονοπωλίων.

Η περιβαλλοντική υποκρισία της ΕΕ και των κομμάτων του ευρωμονόδρομου που πίνουν νερό στο όνομα της «πράσινης οικονομίας» και της «πράσινης ανάπτυξης», αποκαλύπτεται και από τις δράσεις που προωθούν ως φιλοπεριβαλλοντικές σε διάφορους τομείς, για παράδειγμα:

Η πολιτική για την παραγωγή βιοκαυσίμων από ενεργειακές καλλιέργειες αποτελεί ήδη ένα παγκόσμιο διατροφικό και περιβαλλοντικό έγκλημα, καθώς οδηγεί: Στη μετατροπή καλλιεργειών τροφίμων σε βιοκαύσιμα, με συνέπεια την αύξηση της τιμής των τροφίμων και με αποτέλεσμα πάνω από 800 εκατομμύρια άνθρωποι στον πλανήτη να λιμοκτονούν. Στην καταστροφή πολύτιμων δασικών οικοσυστημάτων, με αποτέλεσμα, σύμφωνα με μελέτες επιστημόνων, η παραγωγή ενός λίτρου βιοκαυσίμων από ενεργειακές καλλιέργειες να συνεισφέρει δύο και τρεις φορές περισσότερο στο φαινόμενο του θερμοκηπίου, από ό,τι η καύση ενός λίτρου ορυκτού καυσίμου.
Για την προστασία των υδάτων, η «Πράσινη Βίβλος» θεωρεί απαραίτητη την εφαρμογή της Οδηγίας 2000/60ΕΚ, η οποία νομιμοποιεί τη ρύπανση με την αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει», τα αποτελέσματα της οποίας τα ζει μια ολόκληρη περιοχή της Βοιωτίας, της Αν. Αττικής και της Εύβοιας με την ασύδοτη ρύπανση του Ασωπού από τις βιομηχανίες. Επίσης, πρόκειται για οδηγία που μετατρέπει το νερό σε εμπόρευμα και οδηγεί σε ιδιωτικοποιήσεις των φορέων διαχείρισης των υδάτων, με αποτέλεσμα να υποχρεωθούν οι αγρότες να βάλουν υδρόμετρα στα χωράφια τους και οι κάτοικοι των πόλεων να πληρώνουν πανάκριβα το νερό που πίνουν.
Για τα οικοσυστήματα και τη βιοποικιλότητα εκφράζονται κάποιες ευχές στην «Πράσινη Βίβλο» με στόχο να συγκαλυφθεί η καταστροφή που θα προκαλέσει σ' αυτά η προώθηση των μεταλλαγμένων, προκειμένου να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα της κοινοτικής γεωργίας, όπως επιτάσσει η Συνθήκη της Λισαβόνας.
Τα δάση εντάσσονται στην οικονομία της αγοράς, ενώ η ΕΕ αρνείται, για παράδειγμα, να χρηματοδοτήσει στη χώρα μας τη σύνταξη των δασικών χαρτών που είναι βασική προϋπόθεση για το Δασολόγιο και την ουσιαστική προστασία τους.