«Κανείς δε θέλει να φύγει από τον τόπο του.

Κανείς δε θέλει να χωριστεί από την οικογένεια, να αφήσει πίσω του μάνα, πατέρα, αδέλφια, γυναίκα, παιδιά, αρραβωνιαστικιά.

Ο πόλεμος, η φτώχεια, η εξαθλίωση, η απελπισία αναγκάζουν τους ανθρώπους να φεύγουν από την πατρίδα τους.

Οι μετανάστες νομίζουν στις χώρες της Ευρώπης θα βρουν μια καλύτερη ζωή, δεν είναι όμως έτσι.

Οι μετανάστες έχουν σοβαρά προβλήματα, γλώσσας, ανεργίας, άδειας παραμονής, πολιτικό άσυλο οι πρόσφυγες, δεν έχουν καμία βοήθεια από πουθενά.

Υπάρχουν οργανώσεις όπως ο Ερυθρός Σταυρός, το Ελληνικό Συμβούλιο Προσφύγων, που λένε ότι μας βοηθάνε. Τίποτε δεν κάνουν. Μας κοροϊδεύουν. Το κράτος μας θέλει παράνομους για να μας χρησιμοποιήσουν για φτηνά εργατικά χέρια.

Για μας, δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Εμείς οι νέοι μετανάστες, πρέπει να οργανωθούμε, να παλέψουμε μαζί με τους Ελληνες εργαζόμενους, να μπούμε στα ταξικά Συνδικάτα, δεν πρέπει να φοβόμαστε, δεν έχουμε να χάσουμε τίποτε.

Εχουν γίνει βήματα, αρκετοί νεολαίοι μετανάστες με τη βοήθεια Ελλήνων συναδέλφων τους μπήκαν στον αγώνα.

Δε φτάνει όμως αυτό. Πρέπει και οι Ελληνες εργαζόμενοι να κατανοήσουν ότι οι μετανάστες είναι κομμάτι της εργατικής τάξης και ότι κανένα πρόβλημα δεν μπορεί να λυθεί με τους μετανάστες απέναντι, χωρίς ταξική ενότητα.

Ανυπακοή και απειθαρχία - ούτε ένα ευρώ για την πλουτοκρατία!»