ΜΕΡΙΔΙΟ ΑΠ' ΤΟ ΧΑΡΑΤΣΩΜΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ διεκδικεί ο υποψήφιος περιφερειάρχης του ΣΥΝ. «Η προοπτική της οικονομικής δυσπραγίας του "δημοσιονομικού Καλλικράτη", που θα ενταθεί και λόγω της προβλεπόμενης ιδιωτικοποίησης των δημοσίων αγαθών και κοινόχρηστων χώρων, πρέπει να οδηγήσει στη συνεννόηση όλων των περιφερειών και των δήμων, προς απόκρουσή του», σημειώνει ο Αλέξης Μητρόπουλος (σ.σ. προχτές στην «Ελευθεροτυπία»). Αλλά αμέσως μετά τονίζει: «Τα χρήματα που εξοικονομούνται να μένουν στην αυτοδιοίκηση». Μόνο που αυτό σημαίνει πως, όχι μόνο δεν είναι κατά των ιδιωτικοποιήσεων, αλλά και ότι στηρίζει την ανταποδοτικότητα των υπηρεσιών, δηλαδή: όποιος θα πληρώνει, θα έχει. Και θα έχει ανάλογα με το τι πληρώνει.

Κι από κοντά, βέβαια, διαφημίζει την «επιλογή» του δανεισμού. «Ο δανεισμός και οι κρατικές επιχορηγήσεις πρέπει να αυξάνονται σε περιόδους κρίσης, γιατί τα έργα υποδομής και οι κοινωνικές παροχές είναι αναγκαίες». Ομως, τα δάνεια που εδώ και χρόνια παίρνουν οι δήμοι έσφιξαν τη «θηλιά» γύρω απ' το λαιμό των εργαζομένων που φορτώνονταν με φόρους και κάθε λογής χαράτσια. Για να υπάρχουν «κοιωνικές παροχές» (π.χ. Υγεία, Πρόνοια κ.τ.λ.) για όλους και ποιότητας αντίστοιχης των σύγχρονων αναγκών, πρέπει αυτές να είναι αποκλειστική ευθύνη του κράτους, να υπάρχει κεντρικός σχεδιασμός και βέβαια τα έσοδα των κρατικών ταμείων να χρησιμοποιούνται προς όφελος του λαού και όχι των επιχειρήσεων.

ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΡΟΛΟ ΣΤΟΝ ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟ ΤΩΝ ΑΝΕΡΓΩΝ διεκδικεί με τη σειρά του ο Αλέκος Αλαβάνος. Δηλώνοντας ότι για το «Μέτωπο» «προτεραιότητα είναι οι θέσεις εργασίας, με έμφαση στους νέους» υπόσχεται: «Ο μόνος δρόμος είναι ή παραίτηση από κάθε στόχο ή σύγκρουση με την κεντρική εξουσία. Επιλέγουμε χωρίς δισταγμό το δεύτερο. Στο χώρο αυτό θα εφαρμόσουμε το Σύνταγμα, που αναγνωρίζει το δικαίωμα στην εργασία κι όχι τους μνημονιακούς νόμους που το καταργούν». Ομως, οι «μνημονιακοί» νόμοι, όχι μόνο δεν καταργούν αλλά αναβαθμίζουν και εμπλουτίζουν το περιεχόμενο όλων των νόμων ΕΕ - ΠΑΣΟΚ- ΝΔ. Οποιος καλλιεργεί την εντύπωση ότι άλλα ταξικά συμφέροντα υπερασπίζεται το Σύνταγμα και άλλα το μνημόνιο, θέλει να απομακρύνει τους εργαζόμενους από τη διέξοδο των προβλημάτων τους. Γιατί, όλοι οι αντιλαϊκοί νόμοι στο Σύνταγμα βασίζονται. Αλλωστε, δεν είναι η πρώτη φορά που ο Αλ. Αλαβάνος πρωτοστατεί στον εγκλωβισμό των εργαζομένων. Ως ευρωβουλευτής του ΣΥΝ ισχυριζόταν ψευδώς ότι η κοινοτική 70/99 οδηγούσε στην αυτόματη μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου. Εσπρωχνε κι αυτός τους εργαζόμενους στα δικηγορικά γραφεία και τις ερμηνείες των νόμων που, ούτως ή άλλως εγκρίνονται ανάλογα με το αν υπερασπίζονται τα μονοπωλιακά συμφέροντα. Ομως, για την ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής που, οδηγώντας σε άναρχη παραγωγή, δε θα πάψει ποτέ να γεννά την ανεργία, το «Μέτωπο» του Αλαβάνου δε λέει κουβέντα.

ΓΙ' ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΖΗΤΑ ΑΛΛΑΓΗ ΦΡΟΥΡΑΣ στο πολιτικό προσωπικό της πλουτοκρατίας. «Για μας το πολιτικό δίλημμα είναι υπαρκτό και πρέπει να λυθεί κατεπειγόντως με την απομάκρυνση της κυβέρνησης του Μαραθωνοδρόμου», τονίζει. Αυτά δεν έλεγαν και στις περσινές βουλευτικές εκλογές, πριν διαλυθούν, οι (τότε) του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ; «Να φύγει η Δεξιά». Σπρώχνουν τον κόσμο από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη.

ΤΗΝ ΕΛΛΕΙΨΗ ΣΩΣΤΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ εντοπίζει ως αιτία για τη διαιώνιση των προβλημάτων του λαού ο Γρ. Ψαριανός. Σημειώνει: «Ξέρουμε όλοι πολύ καλά τα τεράστια ποσά που κατασπαταλήθηκαν σε μαύρες τρύπες και τρύπιες τσέπες και ακόμη, τα τεράστια ποσά των "ευρωπαϊκών πακέτων" που δεν απορροφήθηκαν και δεν επενδύθηκαν, γιατί δεν υπήρχε κανένα σχέδιο».

Ομως, η αλήθεια είναι πως και σχέδιο υπάρχει και προχωρά. Αυτό το σχέδιο έρχεται να ενισχύσει και ο «Καλλικράτης» με προτεραιότητα τη λειτουργία των δήμων ως επιχειρήσεις. Το πρόβλημα για το λαό δεν είναι η απουσία σχεδίου αλλά ότι τα σχέδια που υπάρχουν υπονομεύουν τα δικά του συμφέροντα. Ομως μ' αυτά τα σχέδια, ο Γρ. Ψαριανός συμφωνεί. Γι' αυτό και νωρίτερα, τονίζει: «Σχεδόν όλα τα μεγάλα έργα υποδομής που πρέπει να γίνουν είναι αυτοχρηματοδοτούμενα. Δηλαδή: σιδηροδρομικό δίκτυο, τραμ, μετρό, προαστιακός και, γενικά, μέσα σταθερής τροχιάς, οδικοί άξονες, ολοκλήρωση του δακτυλίου της πόλης, αξιοποίηση δημόσιων χώρων και δημόσιων κτιρίων που ρημάζουν ... Ολα αυτά τα έργα αποφέρουν έσοδα που μπορούν να επενδυθούν μαζί με τους δημοτικούς και περιφερειακούς φόρους στους τομείς της Παιδείας, του Πολιτισμού, της Υγείας, της Πρόνοιας και των υπηρεσιών...» Δηλαδή, με άλλα λόγια εξηγεί τη σημασία οι δήμοι να λειτουργούν ως επιχειρήσεις. Ας μη μιλά όμως για έλλειψη σχεδίου...