Λίγες μέρες πριν διαλυθεί το σύμπαν στην Αττική από τον τελευταίο χιονιά, ο υπουργός Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας Χρ. Στυλιανίδης επισκεπτόταν στο Λουξεμβούργο την γενική διευθύντρια της υπηρεσίας του ΝΑΤΟ, NSPA (NATO Support and Procurement Agency), Στέισι Κάμινγκς, με την οποία επισήμως είχε μια «πολύ παραγωγική συζήτηση για τη διαδικασία μίσθωσης από την Ελλάδα εναέριων μέσων ενόψει της αντιπυρικής περιόδου 2022, καθώς και για τη δυνατότητα σύναψης νέων συμφωνιών με την NSPA, με ορίζοντα τριετίας - πενταετίας». Είχε τονίσει επίσης ο Χρ. Στυλιανίδης ότι με αφορμή την «επέτειο» των 70 ετών από την ένταξη της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ είχαν μια «εξαιρετική συνάντηση» και συνεχίζουν «δυναμικά».

Τι σχέση μπορεί να έχει όμως το ΝΑΤΟ με τα ζητήματα της Πολιτικής Προστασίας, την προστασία δηλαδή του λαού από φυσικά φαινόμενα και καταστροφές; Και γιατί η λυκοσυμμαχία σε όλες τις Συνόδους Κορυφής από το 2016 και μετά βάζει ανάμεσα σε άλλα προτάγματά της την «προστασία των κρίσιμων υποδομών», ζητώντας την ανάπτυξη «ανθεκτικότητας» από πλευράς των κρατών - μελών;

Η πραγματικότητα είναι ότι η Πολιτική Προστασία για το ΝΑΤΟ και τα κράτη - μέλη έχει τελείως διαφορετικό περιεχόμενο, προτεραιότητες και προσανατολισμό απ' αυτά που έχει ανάγκη ο λαός, όταν αναρωτιέται γιατί καίγεται αβοήθητος στις πυρκαγιές, πνίγεται με την πρώτη βροχή ή μένει διά βίου άστεγος αν πληγεί από κάποιον σεισμό. Η Πολιτική Προστασία στο ΝΑΤΟ διαμορφώνει το πλαίσιο για την ανάμειξη της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας στη διαχείριση νευραλγικών δομών και υπηρεσιών (πολιτικών και στρατιωτικών) των κρατών - μελών και άλλων «εταίρων», στο όνομα της «συλλογικής ασφάλειας» και της αντιμετώπισης «ασύμμετρων απειλών».

Σ' αυτές περιλαμβάνονται από μια φυσική καταστροφή μέχρι το εργατικό - λαϊκό κίνημα και οι αγώνες του, οτιδήποτε μπορεί να απειλεί την «πολιτική και οικονομική σταθερότητα», δίνοντας το «πράσινο φως» για επέμβαση των κρατικών και ΝΑΤΟικών μηχανισμών, με στόχο την καταστολή του «εχθρού λαού». Γι' αυτό άλλωστε οι νόμοι για την Πολιτική Προστασία στα κράτη - μέλη, ακολουθώντας τα ΝΑΤΟικά προτάγματα, προβλέπουν τη μεγαλύτερη στρατιωτικοποίηση των Σωμάτων Ασφαλείας και των άλλων υπηρεσιών που συμμετέχουν στη «διαχείριση κρίσεων», ενώ συχνές είναι και οι συνεκπαιδεύσεις τέτοιων δυνάμεων μεταξύ κρατών - μελών και άλλων ΝΑΤΟικών «εταίρων».

Διόλου τυχαία, ο νόμος 4662/2020 για την «αναδιάρθρωση της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας», την «αναδιοργάνωση του Πυροσβεστικού Σώματος» κ.λπ., μεταξύ άλλων στρατιωτικοποιεί ακόμα περισσότερο το Πυροσβεστικό Σώμα και συνδέει ευθέως την Πολιτική Προστασία με το ΝΑΤΟ, συστήνοντας ειδικό γραφείο της λυκοσυμμαχίας μέσα στη Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας (ΓΓΠΠ), ενώ προβλέπει τη συνεργασία με τη Europol (Ευρωπαϊκή Αστυνομία) και την εγγραφή στον προϋπολογισμό της ΓΓΠΠ «ειδικής πίστωσης απόρρητων εθνικών αναγκών»!

Αποκαλυπτικός για όλα αυτά είναι και ο ρόλος της Επιτροπής Πολιτικού Σχεδιασμού Εκτάκτων Αναγκών της Συμμαχίας (Civil Emergency Planning Committee - CEPC), που λειτουργεί ως φορέας - ομπρέλα στο πλαίσιο του λεγόμενου «πολιτικού πυλώνα» του ΝΑΤΟ. Στην Επιτροπή αυτή εκπροσωπούνται όλα τα κράτη - μέλη, όπως και οι χώρες - εταίροι της Συμμαχίας. Επισήμως «η CEPC παρέχει κατευθύνσεις σε θέματα πολιτικής και σχεδιασμού για την περίπτωση εκτάκτων αναγκών και επίσης συντονίζει ένα ευρύ φάσμα υποστηρικτικών έργων της Συμμαχίας».

Οπως αναφέρει το ίδιο το ΝΑΤΟ, η CEPC «είναι το κορυφαίο συμβουλευτικό όργανο του ΝΑΤΟ για την προστασία του άμαχου πληθυσμού και τη χρήση πολιτικών πόρων για την υποστήριξη των στόχων του ΝΑΤΟ (...) παρέχει στο ΝΑΤΟ βασικές γνώσεις και δυνατότητες πολιτικού χαρακτήρα στους τομείς της ετοιμότητας και διαχείρισης συνεπειών της τρομοκρατίας, της ανθρωπιστικής βοήθειας και της αντιμετώπισης καταστροφών, της προστασίας υποδομών ζωτικής σημασίας (...) συντονίζει τον προγραμματισμό σε διάφορους τομείς, προκειμένου να διασφαλίσει - όταν είναι απαραίτητο - την πολιτική υποστήριξη των στρατιωτικών επιχειρήσεων της συμμαχίας ή την υποστήριξη των εθνικών αρχών σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης».

Με άλλα λόγια, ο μηχανισμός αυτός, με μανδύα της «πολιτικής προστασίας» από κάθε είδους «απειλές», έρχεται να «κουμπώσει» με τα επικίνδυνα σχέδια του ΝΑΤΟ σε βάρος των λαών!

Ορισμένοι ακόμα ενδεικτικοί τομείς στους οποίους η CEPC «συμβουλεύει» και συντονίζει τη δράση των μηχανισμών Πολιτικής Προστασίας στα κράτη - μέλη του ΝΑΤΟ είναι η «βελτίωση της πολιτικής ετοιμότητας κατά των τρομοκρατικών επιθέσεων», η «ανάπτυξη δυνατοτήτων στον κυβερνοχώρο του ΝΑΤΟ, μέσω της παροχής συμβουλευτικής εμπειρογνωμοσύνης και υποστήριξης στον τομέα της κατάρτισης», η «ενεργειακή ασφάλεια, ιδίως στην προστασία υποδομών ζωτικής σημασίας», η «αντιπυραυλική άμυνα», «ζητήματα σχετικά με τις συνέπειες της παρακολούθησης για την προστασία των αστικών πληθυσμών» κ.ά.

Πρόκειται για ζητήματα που καμία σχέση δεν έχουν με την προστασία της ζωής και της περιουσίας του λαού από φυσικές καταστροφές, όπως αυτές που βλέπουμε να συμβαίνουν όλο και πιο συχνά, αφήνοντας πίσω τους συντρίμμια και ανοιχτές πληγές.

Αποδεικνύεται ότι όποια «αναδιάρθρωση» κι αν γίνει στην Πολιτική Προστασία, όπως υπόσχεται η κυβέρνηση, όσες «ιδέες» του ΣΥΡΙΖΑ και των άλλων αστικών κομμάτων κι αν συμπεριλάβει η καινούργια δομή (ο ΣΥΡΙΖΑ - όπως λέει - είχε έτοιμο τέτοιο νομοσχέδιο στα συρτάρια του πριν παραδώσει στη ΝΔ), η ασφάλεια και το βιος του λαού θα συνεχίσουν να είναι σε κίνδυνο από τα φυσικά φαινόμενα και τις καταστροφές, γιατί ο προσανατολισμός της Πολιτικής Προστασίας και η συγκρότησή της στη βάση των ΝΑΤΟικών κατευθύνσεων είναι σε εντελώς αντίθετη κατεύθυνση με τις ανάγκες του: Αντιμετωπίζει σαν εχθρό τον ίδιο τον λαό και την πάλη του για μια καλύτερη ζωή, και όχι τα φυσικά φαινόμενα που απειλούν τη ζωή του.