«Κάθε χρόνο, τα στάνταρ εργασίας βελτιώνονται. Δεν το λέμε εμείς. Εκπρόσωποι των γερμανικών συνδικάτων, των ελβετικών συνδικάτων, έχουν επαινέσει τη δουλειά που έγινε στους τόπους εργασίας του Παγκοσμίου Κυπέλλου». Αυτά δήλωνε λίγες μέρες πριν ο Χασάν Αλ Θαγουάντι, γενικός γραμματέας της «Ανώτατης Επιτροπής Παράδοσης και Κληρονομιάς» του Κατάρ, υπεύθυνης μεταξύ άλλων για τη διεξαγωγή του Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Δεν τα έλεγε άλλωστε αυτός, αλλά... τα ευρωπαϊκά συνδικάτα, για το πόσο βελτιώνονταν οι συνθήκες δουλειάς στα κάτεργα του Κατάρ. Μάλλον έβλεπαν και αυτά την «πρωτοπορία του Κατάρ στα εργασιακά δικαιώματα», όπως και η Καϊλή, η οποία με τη σειρά της επικαλούνταν το παράρτημα του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας ...στο Κατάρ. Λίγες μέρες μετά, στον «αγγελικά πλασμένο» κόσμο της ΕΕ, προφυλακίζονταν τέσσερις για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης, ξέπλυμα βρώμικου χρήματος και διαφθορά από το Κατάρ.

Βασικό στέλεχος της όλης επιχείρησης, ο νεοδιορισθείς γενικός γραμματέας της ITUC (Διεθνής Συνδικαλιστική Συνομοσπονδία), Luca Vincentini, ο οποίος προηγουμένως ήταν για 11 χρόνια επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας Συνδικάτων (ETUC). Να λοιπόν ποιοι έβαζαν την αιματοβαμμένη σφραγίδα τους στο έγκλημα σε βάρος χιλιάδων νεκρών και σακατεμένων μεταναστών εργατών στο Κατάρ: Τα «καμάρια» του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού και ο επικεφαλής της ΣΕΣ (μέλος της είναι η ΓΣΕΕ στην Ελλάδα).

Κανείς βέβαια δεν έπεσε από τα σύννεφα: Πρόκειται για οργανώσεις που καμία σχέση δεν έχουν με την υπεράσπιση των συμφερόντων και των δικαιωμάτων των εργαζομένων, αλλά αντίθετα χρηματοδοτούνται και λειτουργούν με «απευθείας ανάθεση» από τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, με στόχο τον έλεγχο του διεθνούς συνδικαλιστικού κινήματος από τα μονοπώλια και τους πολιτικούς τους εκπροσώπους.

Η «συνδικαλιστική» λεοντή είναι αυτή που τις κάνει χρήσιμο εργαλείο στα χέρια των ιμπεριαλιστικών ενώσεων, μεταξύ άλλων και για την παρέμβαση σε ξένες χώρες. Μιλάμε άλλωστε για τους ίδιους που έναν μήνα πριν, εν μέσω ιμπεριαλιστικού πολέμου, υποδέχονταν στο Συνέδριο της ITUC τον μακελάρη Πρόεδρο των ΗΠΑ Μπάιντεν, ο οποίος ευχαρίστησε ξανά και ξανά την οργάνωση για τη συμβολή της. Μια βδομάδα μετά... απαγόρεψε την απεργία των εργαζομένων στα τρένα των ΗΠΑ.

Αυτά τα «καμάρια» επισφραγίζουν χρόνια τώρα την καθήλωση των μισθών, την κατάργηση των ΣΣΕ, τη γενίκευση της δουλειάς - λάστιχο, στους «χίλιους κι έναν» τρόπους με τους οποίους εντείνεται η άγρια εκμετάλλευση της εργατικής τάξης, με αποφάσεις και νόμους όλων των κυβερνήσεων. Εβαζαν και βάζουν την υπογραφή τους στην «εργασιακή κανονικότητα» της ΕΕ και στις «ευρωπαϊκές καλές πρακτικές».

Αυτή την «κανονικότητα» επικαλείται η κυβέρνηση της ΝΔ, για να περάσει τα αντεργατικά νομοσχέδια και το έκτρωμα Χατζηδάκη. Στις «καλές πρακτικές» αναφέρονται ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, για να ψηφίσουν τα μισά του άρθρα, έχοντας νομοθετήσει προηγουμένως άλλα τόσα αντεργατικά μέτρα. Αυτές επικαλούνται και στα παζάρια για την ...προοδευτική (τρομάρα τους) διακυβέρνηση. Εργασιακές σχέσεις... Κατάρ είναι το «σύγχρονο» και «προοδευτικό» που ονειρεύονται!

Οι «δεσμοί αίματος» με το κεφάλαιο, με το αστικό κράτος, τις κυβερνήσεις, τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις δεν κρύβονται για τους εργοδοτικούς εργατοπατέρες. Γι' αυτό «βγάζουν αφρούς» από τη δράση των ταξικών δυνάμεων. Κι ενώ οι ίδιοι πάνε κι έρχονται με βαλίτσες γεμάτες βρώμικο χρήμα, απαξιωμένοι από τους εργαζόμενους, οι ηγέτες των ταξικών συνδικάτων σε όλο τον κόσμο και στην Ελλάδα πάνε από δίωξη σε δίωξη επειδή υπερασπίζονται τους εργαζόμενους και το δίκιο τους!

Γι' αυτό ο στόχος δεν μπορεί παρά να είναι ένας: Να απαλλαγούν οι εργαζόμενοι μια ώρα αρχύτερα από τα παράσιτα του κυβερνητικού - εργοδοτικού συνδικαλισμού, να τους ξηλώσουν από παντού, αλλάζοντας τον συσχετισμό δυνάμεων. Να κάνουν τα σωματεία, τα συνδικάτα, τα Εργατικά Κέντρα επιτελεία του οργανωμένου αγώνα ενάντια στο κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις τους, διεκδίκησης για σύγχρονα δικαιώματα.