Περαιτέρω προσαρμογή των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στα επικίνδυνα για τον λαό πρότυπα λειτουργίας του ΝΑΤΟ συνιστούν οι αποφάσεις που πάρθηκαν από την κυβέρνηση και σε ό,τι αφορά την παραπέρα εμπλοκή τους σε ζητήματα Πολιτικής Προστασίας, η οποία στρατιωτικοποιείται πλέον ακόμα περισσότερο, ώστε να υπηρετεί τις στοχεύσεις της λυκοσυμμαχίας. Συγκεκριμένα, το ΚΥΣΕΑ αποφάσισε πριν από λίγες μέρες την τοποθέτηση αντιστρατήγου στον Στρατό Ξηράς ως «Συντονιστή Σύστασης Διοίκησης Κατασκευών και Αντιμετώπισης Φυσικών Καταστροφών - Διοικητή Διοίκησης Κατασκευών και Αντιμετώπισης Φυσικών Καταστροφών (από ενεργοποίησή της)». Πρόκειται δηλαδή για συγκρότηση μιας νέας Διοίκησης υπό το ΓΕΕΘΑ, που θα εμπλέκεται ευθέως στην αντιμετώπιση φυσικών φαινομένων και στη διαχείριση των συνεπειών τους.

Ο νέος αρχηγός ΓΕΕΘΑ έβαλε - μεταξύ άλλων - στόχο «την ταχεία κινητοποίηση και διακλαδική συνεργασία των Ενόπλων Δυνάμεων, μέσω του διττού τους ρόλου, προκειμένου να υποστηριχθεί με τις δυνατότητές τους το σύνολο των λοιπών κυβερνητικών έργων, προς όφελος της ελληνικής κοινωνίας, παντού στην ξηρά, στον αέρα και στη θάλασσα». Τέτοιες «προσαρμογές» τις προβάλλουν μάλιστα ως «αναγκαιότητα» μπροστά στο χάος που το ίδιο το κράτος και οι κυβερνήσεις προκαλούν, με την υποστελέχωση κρίσιμων υποδομών και την έλλειψη αναγκαίων έργων προστασίας της ζωής και της περιουσίας του λαού, αφού όλα υπόκεινται στον νόμο του κόστους - οφέλους.

Στην πράξη αποτελεί ακόμα ένα βήμα προσαρμογής στα πρότυπα και προτάγματα του ΝΑΤΟ, καθώς η Πολιτική Προστασία διαμορφώνει το πλαίσιο για την ανάμειξη της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας στη διαχείριση νευραλγικών δομών και υπηρεσιών (πολιτικών και στρατιωτικών) των κρατών - μελών και άλλων «εταίρων», στο όνομα της «συλλογικής ασφάλειας» και της αντιμετώπισης «ασύμμετρων απειλών». Σ' αυτές περιλαμβάνονται από μια φυσική καταστροφή μέχρι το εργατικό - λαϊκό κίνημα και οι αγώνες του, οτιδήποτε μπορεί να απειλεί την «πολιτική και οικονομική σταθερότητα».

Γι' αυτό άλλωστε οι νόμοι για την Πολιτική Προστασία στα κράτη - μέλη, ακολουθώντας τα ΝΑΤΟικά προτάγματα, προβλέπουν τη μεγαλύτερη στρατιωτικοποίηση των Σωμάτων Ασφαλείας και των άλλων υπηρεσιών που συμμετέχουν στη «διαχείριση κρίσεων», ενώ συχνές είναι και οι συνεκπαιδεύσεις τέτοιων δυνάμεων μεταξύ κρατών - μελών και άλλων ΝΑΤΟικών «εταίρων». Διόλου τυχαία, ο νόμος 4662/2020 για την «αναδιάρθρωση της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας», την «αναδιοργάνωση του Πυροσβεστικού Σώματος» κ.λπ., μεταξύ άλλων στρατιωτικοποιεί ακόμα περισσότερο το Πυροσβεστικό Σώμα και συνδέει ευθέως την Πολιτική Προστασία με το ΝΑΤΟ, συστήνοντας ειδικό γραφείο της λυκοσυμμαχίας μέσα στη Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας (ΓΓΠΠ), ενώ προβλέπει τη συνεργασία με τη Europol (Ευρωπαϊκή Αστυνομία) και την εγγραφή στον προϋπολογισμό της ΓΓΠΠ «ειδικής πίστωσης απόρρητων εθνικών αναγκών».

Αποκαλυπτικός είναι και ο ρόλος της Επιτροπής Πολιτικού Σχεδιασμού Εκτάκτων Αναγκών της Συμμαχίας (Civil Emergency Planning Committee - CEPC), που λειτουργεί ως φορέας - ομπρέλα στο πλαίσιο του λεγόμενου «πολιτικού πυλώνα» του ΝΑΤΟ. Στην Επιτροπή αυτή εκπροσωπούνται όλα τα κράτη - μέλη, όπως και οι χώρες - εταίροι της Συμμαχίας (Euro Atlantic Partnership Countries - EAPC). Επισήμως «η CEPC παρέχει κατευθύνσεις σε θέματα πολιτικής και σχεδιασμού για την περίπτωση εκτάκτων αναγκών και επίσης συντονίζει ένα ευρύ φάσμα υποστηρικτικών έργων της Συμμαχίας».

Οπως αναφέρει το ίδιο το ΝΑΤΟ, η CEPC «είναι το κορυφαίο συμβουλευτικό όργανο του ΝΑΤΟ για την προστασία του άμαχου πληθυσμού και τη χρήση πολιτικών πόρων για την υποστήριξη των στόχων του ΝΑΤΟ (...) Παρέχει στο ΝΑΤΟ βασικές γνώσεις και δυνατότητες πολιτικού χαρακτήρα στους τομείς της ετοιμότητας και διαχείρισης συνεπειών της τρομοκρατίας, της ανθρωπιστικής βοήθειας και της αντιμετώπισης καταστροφών, της προστασίας υποδομών ζωτικής σημασίας (...) Συντονίζει τον προγραμματισμό σε διάφορους τομείς, προκειμένου να διασφαλίσει - όταν είναι απαραίτητο - την πολιτική υποστήριξη των στρατιωτικών επιχειρήσεων της Συμμαχίας ή την υποστήριξη των εθνικών αρχών σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης». Με άλλα λόγια, ο μηχανισμός αυτός, με μανδύα της «πολιτικής προστασίας» από κάθε είδους «απειλές», έρχεται να «κουμπώσει» με τα επικίνδυνα σχέδια του ΝΑΤΟ σε βάρος των λαών.

Ορισμένοι ακόμα ενδεικτικοί τομείς στους οποίους η CEPC «συμβουλεύει» και συντονίζει τη δράση των μηχανισμών Πολιτικής Προστασίας στα κράτη - μέλη του ΝΑΤΟ είναι η «βελτίωση της πολιτικής ετοιμότητας κατά των τρομοκρατικών επιθέσεων», η «ανάπτυξη δυνατοτήτων στον κυβερνοχώρο του ΝΑΤΟ, μέσω της παροχής συμβουλευτικής εμπειρογνωμοσύνης και υποστήριξης στον τομέα της κατάρτισης», η «ενεργειακή ασφάλεια, ιδίως στην προστασία υποδομών ζωτικής σημασίας», η «αντιπυραυλική άμυνα», κ.ά.

Πρόκειται, δηλαδή, για ζητήματα που καμία σχέση δεν έχουν με την προστασία της ζωής και της περιουσίας του λαού από φυσικές καταστροφές, όπως αυτές που βλέπουμε να συμβαίνουν όλο και πιο συχνά, αφήνοντας πίσω τους συντρίμμια και ανοιχτές πληγές. Οι Ενοπλες Δυνάμεις αναλαμβάνουν ακόμα πιο ενεργό ρόλο στον συντονισμό του ευρωατλαντικής κοπής σχεδιασμού, ώστε με πρόσχημα την προστασία του λαού, σύσσωμες οι δομές του κράτους, προσωπικό και μέσα να «κουμπώνουν» πάνω στους επικίνδυνους γι' αυτόν στόχους της λυκοσυμμαχίας.