Παρακολουθώντας τη δημόσια συζήτηση για τις πολιτικές εξελίξεις το τελευταίο διάστημα, στα «προοδευτικά» ΜΜΕ ξετυλίγεται ένας προβληματισμός που είναι περίπου ο εξής: «Ο Μητσοτάκης παίζει μόνος του μπάλα, δεν υπάρχει αντιπολίτευση και αντίπαλος...». Αναμενόμενο θα πει κανείς, αφού οι ίδιοι μιντιακοί κύκλοι από την πρώτη μέρα μετά τις εκλογές είχαν ήδη βαφτίσει... παντοδύναμη την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.

Ωστόσο, όταν θες να βρεις κάτι, πρέπει να ξέρεις και πού να το ψάξεις. Γιατί, για παράδειγμα, όντως δεν μπορείς να βρεις αντιπολίτευση στο ΠΑΣΟΚ, που έχει προλάβει και έχει ψηφίσει ήδη τα μισά νομοσχέδια της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Οντως δεν μπορείς να βρεις αντιπολίτευση στον ΣΥΡΙΖΑ, που αν καταλαβαίνουμε καλά, το επικοινωνιακό χάρισμα της νέας ηγεσίας οδηγεί σε δηλώσεις όπως η παραγγελία παιδιών με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά μέσω της εμπορικής παρένθετης μητρότητας ή σε δηλώσεις άλλων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, που συζητάνε ακόμα και την επιβολή διδάκτρων στα πανεπιστήμια...

Δεν είναι παράλογο λοιπόν που διάφοροι μιντιακοί κύκλοι κρέμονται σαν τα σταφύλια από την κοινή εκδήλωση στελεχών του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Αριστεράς με θέμα την «αναζήτηση» εναλλακτικής στον Μητσοτάκη. Αν υπολογίζουμε μάλιστα καλά τις μέρες, στελέχη του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Αριστεράς την επόμενη Τρίτη θα ψάχνουν εναλλακτική στον Μητσοτάκη και δύο μέρες μετά θα υπερψηφίζουν το νομοσχέδιο του Μητσοτάκη για την τεκνοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια...

Αντιπολίτευση στη χώρα υπάρχει. Είναι στα δεκάδες μπλόκα αγροτών και κτηνοτρόφων σε όλη τη χώρα, που συντονίστηκαν πανελλαδικά και κλιμακώνουν τον αγώνα για τα δίκαια αιτήματά τους. Είναι στις εκατοντάδες μαζικές Γενικές Συνελεύσεις των φοιτητών, που έχουν ήδη απορρίψει το νομοσχέδιο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια και ετοιμάζουν σήμερα μεγάλο πανελλαδικό συλλαλητήριο στην Αθήνα. Είναι στην απεργία δεκάδων Εργατικών Κέντρων, Ομοσπονδιών, σωματείων εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα και της ΑΔΕΔΥ στις 28 Φεβρουαρίου και στις δεκάδες καθημερινές μάχες στους χώρους δουλειάς για υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων με αυξήσεις στους μισθούς. Είναι στην πάλη ενάντια στην έμπρακτη και όλο και πιο επικίνδυνη εμπλοκή της Ελλάδας σε δύο ιμπεριαλιστικούς πολέμους, στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή.

Εκεί είναι η αντιπολίτευση και εκεί είναι το ΚΚΕ μαζί με χιλιάδες αγωνιστές και αγωνίστριες. Εκεί δεν είναι τα υπόλοιπα κόμματα και υπάρχει εξήγηση:

- Τι «στήριξη» να προσφέρουν το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ κ.ά. στον αγώνα των αγροτών, όταν έχουν ψηφίσει μαζί με τη Νέα Δημοκρατία τη νέα Κοινή Αγροτική Παραγωγή της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που εκτινάσσει το κόστος παραγωγής;

- Τι «στήριξη» να προσφέρουν το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ κ.ά. στον αγώνα των φοιτητών, όταν αυτά τα κόμματα έχουν προετοιμάσει, από θέσεις κυβερνητικές μάλιστα, την αντιδραστική τομή που επιχειρεί η Νέα Δημοκρατία με την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων; Κάθε βήμα μέχρι την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων έχει την υπογραφή της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των κατευθύνσεών της. Γι' αυτό ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ απλά ψιθυρίζουν μπροστά στο επικείμενο νομοσχέδιο...

- Τι «στήριξη» να προσφέρουν στην προετοιμασία της απεργίας το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ κ.ά., όταν έχουν ήδη βάλει «μπλόκο» στη ΓΣΕΕ για προκήρυξη απεργίας στις 28/2, συναποφασίζοντας με τις δυνάμεις της ΝΔ απεργία στις 17 Απρίλη;

Για την εμπλοκή της Ελλάδας στα πολεμικά σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ δεν χρειάζεται να πούμε κάτι. ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ πετάνε τη σκούφια τους όταν τοποθετούνται για το θέμα, αν και γενικά επικρατεί μία ιδιότυπη ομερτά γύρω από αυτό.

Αντιπολίτευση υπάρχει, γίνεται στους δρόμους του οργανωμένου αγώνα και τρομάζει την κυβέρνηση που επιχειρεί με ένα κοκτέιλ συκοφαντίας, καταστολής, κοινωνικού αυτοματισμού και μέτρων - κοροϊδία να ξεφουσκώσει την οργή και τη διεκδίκηση που φουντώνουν, συντονίζονται και κλιμακώνονται.

Το ΚΚΕ είναι στην πρώτη γραμμή, εκεί που ζει και παλεύει η εργατική τάξη, η φτωχή αγροτιά, η νεολαία, στηρίζοντας τα δίκαια αιτήματά τους. Η κυβέρνηση, η ΕΕ και τα κόμματά της τα έχουν βρει σκούρα και πρέπει να στριμωχτούν κι άλλο!

(Αναδημοσιεύεται από το πόρταλ «902.gr»)