Αυτές τις μέρες η Eurostat δημοσιοποίησε επίσημα στοιχεία για την παιδική φτώχεια στα κράτη - μέλη της ΕΕ για το 2023. Και μόνο στο άκουσμα ότι στον 21ο αιώνα, εποχή πρωτόγνωρων τεχνολογικών - επιστημονικών επιτευγμάτων και της τεχνητής νοημοσύνης, το 1/4 των παιδιών στα πιο ισχυρά καπιταλιστικά κράτη της Ευρωζώνης (Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία κ.λπ.) βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού, υπάρχει άραγε κάποιος έντιμος άνθρωπος που να μη «σφίγγει τα δόντια του» και να μην εξοργίζεται;

Τα στοιχεία όμως είναι κόλαφος και για την Ελλάδα: 3 στα 10 παιδιά σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού! Και μόνο αυτό το στοιχείο αρκεί για να κάνει σκόνη όλα τα προπαγανδιστικά αφηγήματα τόσο της κυβέρνησης της ΝΔ, όσο και των κομμάτων της αμαρτωλής σοσιαλδημοκρατίας. Γιατί η «επίτευξη» αυτού του τραγικού ποσοστού σημειώνεται σε συνθήκες καπιταλιστικής ανάπτυξης στην Ελλάδα και με τους κυβερνητικούς πανηγυρισμούς για την «επενδυτική βαθμίδα», και μάλιστα με σχετικά πιο υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης σε σχέση με τον μ.ο. της ΕΕ. Στην πραγματικότητα τα στοιχεία αυτά φανερώνουν ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη, η εκτίναξη των καπιταλιστικών κερδών, είναι «νύχι - κρέας» με την αυξανόμενη φτώχεια για τον λαό (είτε σχετική είτε σε απόλυτους αριθμούς).

Τα στοιχεία επίσης κάνουν «θρύψαλα» το αφήγημα για την «ευρωπαϊκή κανονικότητα», που για τη ΝΔ πρέπει να αποτελεί πρότυπο, ή από την οποία σύμφωνα με τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ δήθεν «αποκλίνει» η Ελλάδα του Μητσοτάκη.

Τι δείχνουν όμως τα στοιχεία;

Στην πολυδιαφημισμένη Ισπανία της «προοδευτικής διακυβέρνησης» το ποσοστό παιδικής φτώχειας φτάνει στο 34,5%, το 1/3 του παιδικού πληθυσμού (2η στην κατάταξη, με την Ελλάδα 4η μετά τη Βουλγαρία).

Σε Ιταλία (της ακροδεξιάς Μελόνι) και Γαλλία (του «αντιακροδεξιού» Μακρόν), τα ποσοστά είναι στα ίδια επίπεδα με την Ελλάδα, 27% και 26,6% αντίστοιχα. Στην «ατμομηχανή» της ΕΕ, τη Γερμανία, σχεδόν το 1/4 των παιδιών βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού.

Τι φανερώνουν όμως όλα τα παραπάνω; Ακριβώς ότι αυτή είναι η «ευρωπαϊκή κανονικότητα». Αυτά είναι τα αποτελέσματα της πολιτικής που υπηρετούν την καπιταλιστική ανάπτυξη και την πολεμική προετοιμασία της ιμπεριαλιστικής ΕΕ σε βάρος των λαών, που ακολουθούν χωρίς παρέκκλιση όλες οι κυβερνήσεις, είτε «νεοφιλελεύθερες», είτε σοσιαλδημοκρατικές - δήθεν «προοδευτικές», είτε «μασκαρεμένες» ακροδεξιές. Μάλιστα από κοινού χρησιμοποιούν κατά το δοκούν βολικά τους λεγόμενους «μέσους όρους» για να συγκαλύπτουν τις πραγματικές διαστάσεις του προβλήματος και τις πραγματικές αιτίες, θυμίζοντας το λαϊκό ρητό «μεταξύ των τυφλών βασιλεύει ο μονόφθαλμος».

Αυτό όμως που δεν μπορεί να κρυφτεί, είναι ότι στην εποχή μας με τις τεράστιες δυνατότητες, ο καπιταλισμός καθηλώνει στην εξαθλίωση τους λαούς, να ζούμε σε χειρότερες συνθήκες όσο περνούν τα χρόνια, ενώ υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις να ζούμε καλύτερα. Και αυτό μόνο ο σοσιαλισμός μπορεί να το εξασφαλίσει!

Και κάτι τελευταίο... Πρόσφατα ο υπουργός Παιδείας Πιερρακάκης ανακοίνωνε περιχαρής νέο μάθημα στα σχολεία για να προωθήσει τον «χρηματοοικονομικό αλφαβητισμό», κατά τα πρότυπα του ΟΟΣΑ και τις υποδείξεις των τραπεζιτών.

Αλήθεια, τι θα διδάσκουν σε όλα αυτά τα παιδιά; «Αλχημείες» για να καταφέρουν να φάνε ένα κομμάτι παξιμάδι, σφίγγοντας κι άλλο το ζωνάρι, να ντρέπονται για τους εργαζόμενους ή άνεργους γονείς τους για τους χαμηλούς μισθούς και εισοδήματα, πειθήνια να ανέχονται την κρατική φορομπηξία που τους στερεί ακόμα και το ψωμί από το τραπέζι, να λένε ευχαριστώ στις τράπεζες που τους πλειστηριάζουν το σπίτι.

Να τους χαίρονται... Ας βάλουν και μια συνταγή για παντεσπάνι και εικόνισμα την Μαρία Αντουανέτα!