Στα χέρια των εργατών βρίσκεται η δυνατότητα απόκρουσης της άγριας επίθεσης που θα ξεσπάσει καταπάνω τους με νέα ορμή, αμέσως μετά τις εκλογές. Με δεδομένο το βάθεμα της κρίσης αλλά και τις ρητές απαιτήσεις της μεγαλοεργοδοσίας για νέο χτύπημα μισθών - συντάξεων - δικαιωμάτων, αποκτά επείγοντα χαρακτήρα η οργάνωση κάθε εργάτη και εργάτριας σε κάθε τόπο δουλειάς, κάθε κλάδο. Η οργάνωση με στόχο την απόκρουση της εργοδοτικής επιθετικότητας, την υπεράσπιση των κατακτήσεων που με αιματηρούς και πολύχρονους αγώνες έχει αποσπάσει η εργατιά, την προστασία της εργατικής - λαϊκής οικογένειας από την εξαθλίωση. Οπως εξίσου επείγουσα είναι και η αλλαγή του συσχετισμού δύναμης στα συνδικάτα, η αποδυνάμωση και απομόνωση των συνδικαλιστικών δυνάμεων που είτε στηρίζουν, είτε ανέχονται, είτε δικαιολογούν την αντεργατική επίθεση, βάζοντας έτσι πλάτη στην εξαθλίωση του λαού.

Η οργάνωση των εργατών αποτελεί τεράστια ευθύνη για καθένα τους, αλλά μπορεί να τους δώσει και τεράστια δύναμη. Κανείς τους δεν μπορεί να μένει ανοργάνωτος την ώρα που εξαπολύεται μια πρωτόγνωρα βάρβαρη επίθεση σε κάθε πτυχή της ζωής του. Είναι πρώτιστη ανάγκη η μαζικοποίηση των συνδικάτων, η μετατροπή τους σε ζωντανά κύτταρα οργάνωσης του αγώνα ενάντια στην κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων, στους μισθούς πείνας, στις εξοντωτικές συνθήκες δουλειάς, στην ανυπαρξία μέτρων Υγιεινής και Ασφάλειας, στην εργοδοτική τρομοκρατία. Είναι ανάγκη για τους εργάτες να υπάρχουν συνδικάτα μαζικά, εργαλεία σφυρηλάτησης της ενότητας της εργατιάς, ενάντια σ' αυτούς που κερδίζουν όσο της τσακίζουν τη ζωή, εργαλεία αποκάλυψης των καταστροφικών συνεπειών που έχει για το λαό η «ανταγωνιστικότητα», εργαλεία ξεμπροστιάσματος των εκβιασμών, της τρομοκρατίας, των μεθοδεύσεων, με τις οποίες η εργοδοσία θα δυναμώσει τις προσπάθειες εξαπάτησης και καθυπόταξης των εργαζομένων, ώστε να επιβληθεί στους τόπους δουλειάς «σιγή νεκροταφείου». Η απότομη όξυνση της κατάστασης, που είναι πολύ πιθανό να έρθει (καθώς μεγαλώνουν οι ανταγωνισμοί μεταξύ των διαφόρων μερίδων του κεφαλαίου και η αστική τάξη δυσκολεύεται να χειριστεί την κρίση) σημαίνει ότι οι εργάτες θα πρέπει να οργανώσουν τον αγώνα ακόμα και για την επιβίωση. Για να μη μείνουν εργατόσπιτα χωρίς νερό, ρεύμα, φάρμακο, γιατρό, φαγητό.

Είναι κομβικό ζήτημα για την αποτελεσματικότητα και την προοπτική των εργατικών αγώνων, η οργάνωσή τους ενάντια στην πολιτική που γεννά και πολλαπλασιάζει τα βάσανα του λαού. Είναι καθήκον κάθε εργάτη η μαζικοποίηση των συνδικάτων και η οργάνωση των εργατών, έτσι ώστε να ξεμπροστιάζονται και να απομονώνονται όλες εκείνες οι συνδικαλιστικές δυνάμεις που έστρωσαν το έδαφος, για να σαρωθούν οι εργατικές κατακτήσεις, που έπιναν νερό στο όνομα της «επιχειρηματικότητας», που κορόιδευαν τους εργάτες πως η ΕΕ και η «ανταγωνιστικότητα» λειτουργεί προς όφελός τους, που έλεγαν ότι είναι δυνατόν κάποιοι να ξεφύγουν από την επίθεση, που δηλητηρίαζαν σχεδιασμένα την εργατική τάξη με το συντεχνιασμό, τους «κοινωνικούς διαλόγους», τον εφησυχασμό κ.τ.λ.

Σ' αυτό το πλαίσιο, η ενίσχυση του ΚΚΕ είναι ζήτημα ζωής και θανάτου για κάθε εργάτη. Γιατί δύναμη στο ΚΚΕ σημαίνει δύναμη για όλη την εργατική τάξη, σημαίνει δύναμη για τους αγώνες ενάντια στα μονοπώλια για τα οποία είναι μονόδρομος η κατεδάφιση των λαϊκών δικαιωμάτων. Ακούραστα, ολόπλευρα, αταλάντευτα, πρέπει να δυναμώσει η δράση, για να φανεί πόσο κρίσιμο ζήτημα είναι η ολόπλευρη ισχυροποίηση του ΚΚΕ, του κόμματος εκείνου που ακριβώς λόγω της στρατηγικής και των στόχων του είναι εγγύηση για την οργάνωση και της άμυνας και της αντεπίθεσης των εργατών για μια ζωή με δικαιώματα.