1868 Γεννιέται ο Μαξίμ Γκόρκι (πραγματικό όνομα Αλεξέι Μαξίμοβιτς Πεσκόφ).

1871 Η Κομμούνα του Παρισιού. Για πρώτη φορά στην Ιστορία της ανθρωπότητας η κρατική εξουσία πέρασε, αν και για σύντομο χρονικό διάστημα, στα χέρια του προλεταριάτου, της πιο πρωτοπόρας, της μοναδικής μέχρι το τέλος επαναστατικής τάξης της καπιταλιστικής κοινωνίας. Για τη συντριβή της, η αστική τάξη της Γαλλίας συμμάχησε ακόμα και με τον «εχθρό» της, τη γερμανική αστική τάξη (με την οποία βρισκόταν σε πόλεμο), έτσι ώστε από κοινού να κατασφάξουν την εξεγερμένη εργατική τάξη του Παρισιού, που αποτελούσε τον πραγματικό εχθρό. Η Κομμούνα που ίδρυσαν οι εργάτες του Παρισιού έζησε μόνον 72 μέρες, αλλά η σημασία της για τον παραπέρα απελευθερωτικό αγώνα της εργατικής τάξης ήταν τεράστια. «Το Παρίσι των εργατών με την Κομμούνα του θα γιορτάζεται πάντα σαν δοξασμένος προάγγελος μιας νέας κοινωνίας. Τους μάρτυρές της τους έχει κλείσει μέσα στη μεγάλη της καρδιά η εργατική τάξη. Τους εξολοθρευτές της τους κάρφωσε κιόλας η Ιστορία στον πάσσαλο της ατίμωσης απ' όπου δεν μπορούν να τους λυτρώσουν μήτε όλες οι προσευχές των παπάδων τους» (Καρλ Μαρξ, «Ο εμφύλιος πόλεμος στη Γαλλία»).

1926 Μέσα σε συνθήκες άγριας καταστολής του εργατικού κινήματος (δικτατορία Θεόδωρου Πάγκαλου) συνέρχεται το 3ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ. Η πλειοψηφία των συνέδρων πρόσκειται στις ταξικές δυνάμεις. Η δικτατορία (με τις ευλογίες και τη συνεργασία των ρεφορμιστών) επεμβαίνει ανοιχτά: Συλλαμβάνει 110 αντιπροσώπους και τους κρατά έγκλειστους μέχρι τη λήξη των εργασιών του Συνεδρίου. Ετσι, οι ρεφορμιστές πετυχαίνουν να αποκτήσουν την «πλειοψηφία» και να επικαθήσουν στην ηγεσία της ΓΣΕΕ (με ψήφους 179 έναντι 168 των ταξικών σωματείων). Κατόπιν η ΓΣΕΕ προσχωρεί στη ρεφορμιστική Διεθνή του Αμστερνταμ.

1933 Η Εργατική Βοήθεια υποβάλλει υπόμνημα στη Βουλή και στην κυβέρνηση για τη χορήγηση γενικής αμνηστίας στους αγωνιστές. Στο υπόμνημα αναφέρεται ότι 650 αγωνιστές βρίσκονται δεσμώτες στις φυλακές και 300 στις εξορίες.

1939 Τα φασιστικά στρατεύματα του Φράνκο μπαίνουν στη Μαδρίτη.

1950 Πεθαίνει ο Μητροπολίτης Χίου Ιωακείμ, που την περίοδο της Κατοχής συντάχθηκε με το ΕΑΜ.

1957 Αναγγέλλεται από τους Βρετανούς η απελευθέρωση του Μακαρίου από τις Σεϊχέλες όπου κρατούνταν εξόριστος.

1964 Πεθαίνει ο κομμουνιστής ποιητής Φώτης Αγγουλές.

1965 Ξεκινά το 1ο - ιδρυτικό - Συνέδριο της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη (28/3 - 1/4/1965).

1968 Εκατόν δέκα εφτά νεκροί, εκατοντάδες τραυματίες και τεράστιες υλικές ζημιές είναι ο απολογισμός του τρομερού σεισμού, έντασης 8,5 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, που πλήττει την Αλάσκα με επίκεντρο την πρωτεύουσα Ανκορατζ.

1969 Ο ποιητής Γιώργος Σεφέρης, με ανακοίνωση που μοίρασε στους ξένους δημοσιογράφους, καταδικάζει το δικτατορικό καθεστώς της χούντας.