Πυκνώνουν τα μαύρα σύννεφα πάνω από τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα που έχουν απομείνει. Κυβέρνηση και τρόικα συμφώνησαν ή δρομολογούν ανατροπές, όπως:
Πρόκειται για μέτρα που δεν έχουν να κάνουν κυρίως με τη «δημοσιονομική προσαρμογή», που υποτίθεται πως είναι ο βασικός στόχος των μνημονίων. Αλλά για αναδιαρθρώσεις στην εργασία. Στόχος τους, να κάνουν ακόμα φθηνότερη την εργατική δύναμη για τους επιχειρηματικούς ομίλους. Αυτήν την κατεύθυνση υπηρετεί και η λειτουργία του ασφαλιστικού συστήματος με ανταποδοτικά - ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.
Επιπλέον, η περιστολή των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και ελευθεριών έχει στόχο να επιβάλει σιγή νεκροταφείου στους τόπους δουλειάς, ενώ η απελευθέρωση των απολύσεων υπηρετεί την ανάγκη μεγάλων επιχειρήσεων να προχωρούν ανεμπόδιστα σε εσωτερική αναδιάρθρωση, εξαγορές, λουκέτα και μεταφορά κεφαλαίων σε άλλες δραστηριότητες, με κριτήριο το ποσοστό κέρδους.
Τα μέτρα αυτά, όπως και τα προηγούμενα που πάρθηκαν στα Εργασιακά και το Ασφαλιστικό, δεν είναι «έμπνευση» της τρόικας. Είναι διαχρονική απαίτηση των μεγαλοεργοδοτών στην Ελλάδα και την ΕΕ, προκειμένου να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεών τους. Σε συνθήκες κρίσης οι απαιτήσεις αυτές εντάθηκαν, αλλά δεν πρόκειται να σταματήσουν ή να ανακληθούν στη φάση της ανάκαμψης. Αντίθετα, θα πολλαπλασιαστούν, στο όνομα του να διατηρηθεί η ανταγωνιστικότητα των μονοπωλιακών ομίλων και να μην ξανακυλήσει τάχα η οικονομία σε κρίση. Δεν πρέπει άλλωστε να ξεχνάμε ότι όταν για πρώτη φορά «έβαλαν χέρι» στα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, αυτό έγινε με επίκληση του στόχου της ανάπτυξης, να μεγαλώσει η πίτα που... δήθεν θα μοιραζόταν!
Επιβεβαιώνεται ότι η ΕΕ και ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης είναι γκιλοτίνα για τα δικαιώματα της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Πρέπει να δοθεί απάντηση και να είναι ακαριαία. Να σημάνει συναγερμός παντού. Να τεθούν σε επιφυλακή οι εργαζόμενοι στους χώρους δουλειάς, να δυναμώσει η δράση για την ανασύνταξη του κινήματος. Να το πληρώσουν και στην κάλπη τα κόμματα που στηρίζουν την ΕΕ, που παρουσιάζουν σαν μονόδρομο την Ευρωένωση των μονοπωλίων, ή καλλιεργούν αυταπάτες ότι η λυκοσυμμαχία μπορεί να γίνει φιλολαϊκή. Με ισχυρό ΚΚΕ στις κάλπες του Μάη.