«Προειδοποιούμε: Γιατί, για άλλη μια χρονιά, οι παράγοντες που οδηγούν σε τεράστιες καταστροφές είναι εδώ, μπροστά μας. Και το ερώτημα είναι: Θα βρεθούμε ξανά στο ίδιο έργο θεατές; Θα ζήσουμε ξανά τέτοιες μεγάλες καταστροφές; Θα δούμε ξανά να γίνονται στάχτη δάση, αγροτικές καλλιέργειες, λαϊκές περιουσίες;».

Τα λόγια αυτά ειπώθηκαν πριν από δυο μήνες, στην παρουσίαση της Ερώτησης που κατέθεσε το ΚΚΕ, απαιτώντας έγκαιρα μέτρα για την αντιπυρική περίοδο.

Σήμερα, ενάμιση μήνα μετά την έναρξη της αντιπυρικής περιόδου, ο λαός όχι μόνο δεν κοιμάται ήσυχος και προστατευμένος από τις πυρκαγιές, αλλά τρέμει και το φυλλοκάρδι του, με τις απειλές κατά της περιουσίας του, του περιβάλλοντος, ακόμα και της ζωής του να διαγράφονται μεγαλύτερες από ποτέ.

Η κυβέρνηση, που λέει ότι «διάβασε» το μήνυμα των εκλογών ως «εντολή» να γίνει πιο «αποτελεσματική», δεν ανακοίνωσε ούτε ένα μέτρο για την ενίσχυση της πρόληψης και της δασοπυρόσβεσης, ενώ οι πυρκαγιές σκάνε η μια μετά την άλλη!

Αντίθετα, ανακοίνωσε την επίσπευση 12 αντιλαϊκών νομοσχεδίων μέχρι το τέλος του καλοκαιριού, για να προλάβει τις εκταμιεύσεις του Ταμείου Ανάκαμψης και να ικανοποιήσει τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Ανάμεσά τους βρίσκονται και νομοσχέδια που κάνουν τον κρατικό μηχανισμό πιο ευέλικτο για τις ανάγκες του κεφαλαίου, όχι όμως πιο αποτελεσματικό απέναντι στους κινδύνους των πυρκαγιών, που απειλούν τον λαό.

Η χτεσινή φωτιά στο Κορωπί, μέσα σε αστικό ιστό και σε βιομηχανική ζώνη, ήταν η πιο επικίνδυνη των τελευταίων βδομάδων, αφού ο λαός της περιοχής είχε να αντιμετωπίσει και το ενδεχόμενο ενός σοβαρού βιομηχανικού ατυχήματος. Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι σπίτια και μεγάλες επιχειρήσεις βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής, κανένα σχέδιο δεν υπάρχει για την αντιμετώπιση τέτοιων συμβάντων.

Αντίθετα, ο κόσμος ειδοποιήθηκε για άλλη μια φορά από το 112, απλά να εγκαταλείψει τα σπίτια του! Η ατομική ευθύνη σε όλο της το μεγαλείο, χωρίς καμιά πρόνοια από το κράτος για το πού και πώς θα μετακινηθούν με ασφάλεια χιλιάδες κάτοικοι από τους οικισμούς που εκκενώθηκαν.

«Είναι ανυπέρβλητα δύσκολες οι συνθήκες. Και τι υπόσχομαι; Μάχη, μάχη και μάχη», έλεγε τις προάλλες ο υπουργός Πολιτικής Προστασίας, σαν ...σχολιαστής των εξελίξεων και όχι ως στέλεχος της κυβέρνησης που έχει την ευθύνη για τον σχεδιασμό της πρόληψης και της αντιμετώπισης των πυρκαγιών, κάτω απ' όλες τις κλιματολογικές συνθήκες.

Η κυβέρνηση υπηρετεί πιστά τον δημοσιονομικό «οδικό χάρτη» των περικοπών στα κρατικά κονδύλια που αφορούν και τις πιο στοιχειώδεις λαϊκές ανάγκες, όπως η προστασία από φυσικές καταστροφές, και απογειώνει την εγκληματική πολιτική του κόστους - οφέλους, που αφήνει εκτεθειμένο τον λαό, την περιουσία του, τα δάση.

Πάνω εκεί κουμπώνει και η καταστροφολογία της «κλιματικής κρίσης», που κάνει δήθεν μάταιη κάθε προσπάθεια του κρατικού μηχανισμού να αντιμετωπίσει τις πυρκαγιές. Τι μένει λοιπόν; Να εύχεσαι μη σου τύχει, κι αν σου τύχει, τρεχάτε ποδαράκια μου!

Αυτή είναι η «αντιπυρική» πολιτική της κυβέρνησης και τη χρονιά που τρέχει, όπως ήταν και όλων των προηγούμενων, ενώ οι κλιματολογικές συνθήκες χρησιμοποιούνται διαχρονικά ως άλλοθι για να κρυφτούν οι τεράστιες ευθύνες και η επιλεκτική ανικανότητα του κρατικού μηχανισμού.

Οι καταστροφές που ζήσαμε μέχρι τώρα, κάνουν το καμπανάκι του κινδύνου να χτυπάει σαν τρελό και προειδοποιούν ότι τα χειρότερα είναι μπροστά, αν δεν παρθούν τώρα όλα τα αναγκαία μέτρα για τη θωράκιση των δασών, των κατοικημένων περιοχών, του λαού και της περιουσίας του.

Το εργατικό - λαϊκό κίνημα, οι συνδικαλιστικές οργανώσεις των πυροσβεστών, επιστημονικοί φορείς που έχουν ευθύνη για τα δάση, έχουν καταθέσει προτάσεις στον αντίποδα της πολιτικής που αφήνει απροστάτευτο τον λαό. Το ΚΚΕ στηρίζει τις διεκδικήσεις τους και μπαίνει μπροστά στον αγώνα για ουσιαστικά μέτρα πρόληψης και προστασίας, δίνοντας ταυτόχρονα τη μάχη της οργάνωσης σε κάθε πόλη και χωριό, με το σύνθημα «μόνο ο λαός σώζει τον λαό»!