Το κοντράστ είναι ενδεικτικό.

Την ώρα που 1 στους 2 εργαζόμενους «κόβει» από τα είδη διατροφής της οικογένειας και δεν πάει διακοπές, η κυβέρνηση «κλείνει» συμφωνίες που επιβαρύνουν τον λαό με 7,126 δισ. ευρώ για το 2024 για αμυντικές δαπάνες, που στην πραγματικότητα δεν έχουν καμία σχέση με την άμυνα της χώρας, αλλά αφορούν αποκλειστικά τα επικίνδυνα πολεμικά σχέδια του ΝΑΤΟ!

Την ώρα που ένας εργαζόμενος προσπαθεί να επιβιώσει με μισθούς 400 και 500 ευρώ, η κυβέρνηση αποφασίζει να «κλέψει» από τον ίδιο εργαζόμενο σχεδόν έναν μισθό τον χρόνο για να τα στείλει ως εξοπλισμούς στο καθεστώς Ζελένσκι για έναν πόλεμο ανάμεσα σε ΝΑΤΟ και Ρωσία.

Αυτό το κοντράστ είναι μόνο ένα από τα πολλά που συναντούν οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα που ματώνουν για να θωρακίζονται τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Να αδυνατούν να καλύψουν τις διατροφικές τους ανάγκες όταν τα κέρδη των ομίλων σούπερ μάρκετ σπάνε τα ρεκόρ. Να στραγγίζονται για τα πλεονάσματα και τους δημοσιονομικούς στόχους, όταν οι τράπεζες δεν πληρώνουν καν φόρο από το 2010 μέχρι και σήμερα και τα κέρδη τους εκτοξεύονται στα 3,6 δισ. ευρώ το 2023. Να αντιμετωπίζουν το ξεσπίτωμα, όταν οι κολοσσοί των real estate θησαυρίζουν σε κάθε γειτονιά της χώρας.

Ολα αυτά και άλλα τόσα συνθέτουν το κεντρικό κοντράστ, δηλαδή το να λένε η κυβέρνηση και η Ευρωπαϊκή Ενωση ότι «η οικονομία πάει καλά και η Ελλάδα βγαίνει στις αγορές» και τα λαϊκά νοικοκυριά να έχουν μισθό μέχρι τις 15 του μήνα. Τα διαρκή μνημόνια να επιβάλλουν νέα δυσβάσταχτα μέτρα και όρους που βυθίζουν κι άλλο στη φτώχεια τον λαό και ταυτόχρονα να θεσπίζουν κανόνες για την περαιτέρω ενίσχυση των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.

Αυτά προβλέπονται ουσιαστικά στις συστάσεις της Κομισιόν για το 2024 - 2025 που δημοσιοποιήθηκαν πριν από μερικές μέρες, αποτελώντας το «ευαγγέλιο» για όλα τα αστικά κόμματα και τις ευρωομάδες τους, που κατά τα άλλα κονταροχτυπιούνται. «Συστάσεις» που προστίθενται στους κάθε λογής «κόφτες» σε δαπάνες που αφορούν λαϊκές ανάγκες και προβλέπονται στο νέο Δημοσιονομικό Πλαίσιο και είναι μόνο η αρχή, αφού ακολουθούν: Η «σύσταση» να «στηριχθούν οι επενδύσεις» και ταυτόχρονα να μειωθούν τα «κόκκινα» δάνεια με την «επιτάχυνση και βελτίωση των διαδικασιών των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών». Να «ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα» και ταυτόχρονα «να βελτιωθεί το φορολογικό σύστημα στη βάση των κατευθύνσεων της ΕΕ και του αναθεωρημένου Σύμφωνου Σταθερότητας», που σημαίνει νέα φορολογικά βάρη σε μισθωτούς και ελεύθερους επαγγελματίες.

Μιλάμε λοιπόν για την κανονικότητα ενός συστήματος, που αποδεικνύεται ότι μοναδικό προαπαιτούμενο της καπιταλιστικής ανάπτυξης είναι η διαρκής κλιμάκωση της επίθεσης σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων. Οι συστάσεις της Κομισιόν το δείχνουν ξεκάθαρα. Οπως και το Ταμείο Ανάκαμψης, αφού αυτό που εμφανίζεται ως «πακέτο οικονομικής ενίσχυσης από την Ευρωπαϊκή Ενωση», στην πραγματικότητα είναι ένα υπερμνημόνιο στο οποίο προστίθενται διαρκώς αντιλαϊκά προαπαιτούμενα που πέφτουν πάνω στα κεφάλια των φτωχών.

Τι σηματοδοτούν τα παραπάνω; Μια ακόμα σελίδα φτωχοποίησης για τον λαό, προκειμένου να παίρνουν «τα πάνω τους» τα κέρδη του κεφαλαίου, για τα οποία εργάζονται ακατάπαυστα τα κόμματά του παρά τις «διεργασίες», τους «πόλους» και τις καρεκλομαχίες στο εσωτερικό τους.

Το «κοντράστ» όμως δείχνει και τον μόνο σίγουρο δρόμο που έχει να βαδίσει ο λαός: Το ότι για να σταθεί στα πόδια του, για να υπερασπιστεί τη ζωή του πρέπει να ηττηθεί αυτή η πολιτική, να χάσουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι, να πληγούν τα συμφέροντά τους, τελικά να υπάρχει σύγκρουση με το ίδιο το σύστημα και τη βασική του λειτουργία: Την εκμετάλλευση από τους επιχειρηματικούς ομίλους των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων.

Αυτή είναι η απάντηση στα σημερινά αδιέξοδα: Η ενίσχυση της κοινής δράσης εργαζομένων, αυτοαπασχολούμενων, αγροτών ενάντια στον κοινό αντίπαλο που τους τσακίζει, το κεφάλαιο και το κράτος του. Η συσπείρωση με το ΚΚΕ, για την αντεπίθεση, για την προοπτική της κοινωνίας που οι εργαζόμενοι θα απολαμβάνουν τον πλούτο που παράγουν.