Καζάνι που βράζει είναι η Μέση Ανατολή, ειδικά μετά τις νέες επιθέσεις των ΗΠΑ στην Υεμένη και τις απειλές για χτύπημα στο Ιράν. Μόνο τις τελευταίες μέρες:

• Το κράτος - δολοφόνος Ισραήλ ετοιμάζεται για νέο γύρο επιχειρήσεων στη Γάζα και στη Δυτική Οχθη. Η ούτως ή άλλως εύθραυστη εκεχειρία γίνεται «φτερό στον άνεμο» των σχεδιασμών Ισραήλ και ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ να ενταφιάσουν οριστικά το δίκαιο αίτημα των Παλαιστινίων να αποκτήσουν πατρίδα. Η χάραξη ενός νέου εμπορικού δρόμου από την Ινδία προς την Ευρώπη, ανταγωνιστικά προς τον κινέζικο «δρόμο του μεταξιού», παίζει καθοριστικό ρόλο σ' αυτούς τους δολοφονικούς σχεδιασμούς.
• Οι τζιχαντιστές στη Συρία συνεχίζουν να σπέρνουν τρόμο, κλιμακώνουν το πογκρόμ και τις πολιτικές διώξεις, με τη στήριξη των Ευρωατλαντικών, της Τουρκίας και του Ισραήλ. Η ξεδιάντροπη στάση των ίσων αποστάσεων από την ΕΕ και τις κυβερνήσεις της προαναγγέλλει τα επόμενα εγκλήματα των τζιχαντιστών.
• Οι συγκρούσεις με τους τζιχαντιστές επεκτείνονται στον Λίβανο, με νεκρούς και τραυματίες, την ώρα που το Ισραήλ εντείνει τις αεροπορικές επιδρομές στον νότιο Λίβανο.
• Η Τουρκία, που στήριξε τις σφαγές αμάχων στη Συρία, εξαπολύει επιθέσεις στα βόρεια, εναντίον κουρδικών στόχων. Παζαρεύει ταυτόχρονα με τις ΗΠΑ και την ΕΕ την αναγνώριση ενός πιο αναβαθμισμένου ρόλου στην περιοχή, που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων αυξημένη παρουσία στην Ανατ. Μεσόγειο, συμμετοχή στα ενεργειακά σχέδια κ.ά.
• Οι ΗΠΑ, με μπαράζ αεροπορικών επιθέσεων, σπέρνουν τον θάνατο στην Υεμένη και απλώνουν ακόμα περισσότερη εύφλεκτη ύλη ενάντια στο Ιράν. Οι απειλές για χτυπήματα σε ιρανικούς στόχους κλιμακώνονται, με το Ιράν να προειδοποιεί ότι «θα απαντήσει καταλλήλως, αποφασιστικά και οριστικά».

Οι εξελίξεις φανερώνουν για άλλη μια φορά πόσο επικίνδυνοι για τον λαό είναι η κυβέρνηση της ΝΔ και τα άλλα κόμματα (ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και λοιποί) που στηρίζουν με κάθε τρόπο και σε όλες τις φάσεις τα ευρωατλαντικά σχέδια, προωθώντας τη μεγαλύτερη ελληνική εμπλοκή.

Πρόκειται για τους ίδιους που: Αμέσως μετά την 7η Οκτώβρη 2023 αναγνώρισαν το «δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα», νομιμοποιώντας τα σχέδια επέμβασης στη Γάζα και της γενοκτονίας που ακολούθησε.

Στήριξαν τη συμμετοχή της χώρας μας στον πόλεμο και την αποστολή φρεγάτας στην Ερυθρά, και μάλιστα ως επικεφαλής της ευρωπαϊκής πολεμικής αποστολής.

Χαιρέτισαν την εύθραυστη εκεχειρία στη Γάζα ως βήμα προς την «ειρήνη» και τη «σταθερότητα», εξομοιώνοντας τον θύτη με το θύμα.

Χαιρέτισαν την επικράτηση των τζιχαντιστών στη Συρία και την πτώση του Ασαντ.

Ξέπλυναν με την πολιτική των «ίσων αποστάσεων» τις πρόσφατες σφαγές.

Επιβεβαιώνεται επίσης ότι οι συμφωνίες με την υπογραφή των ιμπεριαλιστών, σε συνθήκες που οξύνεται ο ανταγωνισμός για την πρωτοκαθεδρία στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα, όχι μόνο δεν εγγυώνται την ειρήνη και την ασφάλεια στους λαούς, αλλά στρώνουν τον δρόμο για τον επόμενο γύρο των συγκρούσεων.

Η εύθραυστη εκεχειρία στη Γάζα το επιβεβαιώνει. Οπως και πριν από δυόμισι χρόνια η συμφωνία που καθόρισε την ΑΟΖ ανάμεσα στο Ισραήλ και τον Λίβανο με την εποπτεία των ΗΠΑ, ενώ συνεχίζουν να βρίσκονται σε πόλεμο.

Τα εγκληματικά αποτελέσματα αυτής της πολιτικής, όπου η χώρα μας μπλέκεται όλο και πιο βαθιά, επιβεβαιώνονται καθημερινά στη ζωή του λαού. Μπροστά στις εξελίξεις που είναι ραγδαίες, δεν υπάρχει περιθώριο για εφησυχασμό και αυταπάτες, ότι με πολιτικούς χειρισμούς, προσαρμογές στις διεθνείς σχέσεις και κάποιες νέες συμφωνίες μπορεί να εκτονωθούν οι ανταγωνισμοί και να αποφευχθεί μια πιο γενικευμένη ανάφλεξη.

Οι απειλές των ΗΠΑ για εκτεταμένο πόλεμο στη Μέση Ανατολή, η πολεμική προετοιμασία της ΕΕ με προϋπολογισμό 800 δισ. ευρώ και οι προειδοποιήσεις της Κίνας ότι είναι «έτοιμη για οποιονδήποτε πόλεμο» δείχνουν την τροχιά κλιμάκωσης των ανταγωνισμών και των συγκρούσεων και όχι βέβαια την εκτόνωσή τους.

Ο ελληνικός και οι άλλοι λαοί βρίσκονται μπροστά στο μεγάλο δίλημμα: Θα αποδεχτούν αυτήν την επικίνδυνη πολιτική και τις συνέπειές της, που γίνονται όλο και πιο επώδυνες; Θα στοιχηθεί με τα συμφέροντα και τους σχεδιασμούς της αστικής τάξης, που διεκδικεί μεγαλύτερο μερτικό από την ιμπεριαλιστική λεία, με τη στήριξη όλων των κυβερνήσεων και των κομμάτων;

`Η θα δυναμώσει το μόνο αντίπαλο δέος σ' αυτήν την πολιτική, που είναι η οργανωμένη πάλη ενάντια στα σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και την ελληνική εμπλοκή; Αυτός είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί σήμερα να βάλει εμπόδια και να διαμορφώσει προϋποθέσεις αντεπίθεσης για την ανατροπή του σάπιου καπιταλισμού, για να απαλλαγούν οι λαοί οριστικά από τη βαρβαρότητα της εκμετάλλευσης και του πολέμου.